Als Teresa Paonessa een paar kilo wil afvallen, doet ze wat elke expert haar zou aanraden: meer bewegen en een gezonder eetpatroon. Maar mevrouw Paonessa, die de R.E.D Lifestyle Group runt, een agentschap dat fitnessprofessionals vertegenwoordigt, heeft nog een andere betrouwbare strategie, een die volgens haar haar trek in zoetigheid vermindert.
Kauwgom? Pure chocolade? Bevroren druiven? Probeer eens babyvoeding.
“Ik heb het nog nooit in de foodcourt gehaald, maar mijn vrienden weten dat ik het eet,” zegt ze. “Ze denken dat ik gek ben, maar ze zeggen dat ze tegen de zomer een platte buik willen hebben en ik vertel ze dat dit is wat ze moeten doen. Ik verkoop het als een portie-gecontroleerde snack, niet als babyvoeding.”
Story continues below advertisement
Het is geen verrassing, het is een moeilijke verkoop. De gedachte aan gepureerd fruit of gepureerde groenten in een potje met de tekst “voor baby’s van 6 tot 12 maanden” is voor sommige mensen al genoeg om het tussendoortje over te slaan. En vergis je niet: Volwassenen die babyvoeding eten is minder een trend dan een eigenzinnige voorkeur die door enkelen wordt genoten.
Maar liefhebbers zijn er snel bij om erop te wijzen dat er niets weerzinwekkends is aan het consumeren van voedsel dat je met plezier serveert aan de meest dierbaren in je leven. Bedenk dat babyvoeding bijna altijd vetvrij is en de portiegrootte kleiner dan een puddingbeker (de meeste variëren van 45 tot 140 calorieën).
Fruit- en groentevariëteiten (het zal je moeite kosten iemand te vinden die de rundvlees- en kipmengsels eet) bestaan zelden uit iets anders dan het hoofdingrediënt en water. Commerciële merken zoals Gerber hebben biologische lijnen geïntroduceerd, terwijl Sweetpea Baby Foods, een in Toronto gevestigd bedrijf, hun diepgevroren smaken verpakt in ijsblokjesbakjes die je eruit kunt halen en in smoothies kunt mixen.
“Je raakt eraan verslaafd,” zegt mevrouw Paonessa over de bosbessensmaak. “Het smaakt naar gelei in plaats van jam.”
Zoals elk ongewoon dieet heeft de baby-food club zelfs een beroemdheid als fan: Sophie Dahl, voormalig model en kleindochter van wijlen schrijver Roald Dahl, is onverbloemd over haar liefde voor de babykeuken. Ze heeft het recept van haar grootvader voor gepureerde bananen met olijfolie opgenomen in haar nieuwe kookboek, Miss Dahl’s Voluptuous Delights.
Nostalgie is vaak een deel van de aantrekkingskracht. Paul Aguirre-Livingston, een 23-jarige redacteur van een tijdschrift, zegt dat hij “verslaafd” was aan babyvoeding met bananen toen hij jonger was; later at hij een deel van het toetje van zijn neefje als hij moest oppassen. Dus toen hij een paar weken geleden de opdracht kreeg om een dessert mee te nemen voor een etentje, koos hij ervoor om zes potjes bananenpuree mee te nemen in plaats van mini crème brulées.
“Het was een gag dessert,” zegt hij, zonder woordspeling bedoeld. “Ik gaf 99 cent uit voor zes potjes, je kunt niet fout gaan. Er was iets smerigs aan omdat we het uit de pot aten, maar ik heb wel eens slechter gegeten als ik dronken was.”
Het verhaal gaat verder onder de advertentie
Mr. Aguirre-Livingston is ervan overtuigd dat meer mensen geneigd zouden zijn babyvoeding te eten als de potjes niet waren beplakt met peuters met grote wangen of kinderachtige afbeeldingen.
“Het is net alsof roze voor meisjes is, blauw voor jongens en babyvoeding is voor baby’s,” zegt hij. “
Lily, die niet wil dat haar achternaam wordt gebruikt, is het daarmee eens. “Ik zie het niet zozeer als babyvoeding, maar als gezond voedsel in handige portiegroottes,” zegt de 62-jarige Torontonian, die altijd Sweetpea-pakketten in huis heeft (ze mengt de banaan-bosbes met yoghurt en eet de zoete aardappel als bijgerecht of tussendoortje). “Soms heb ik geen tijd om boodschappen te doen en dan is het fijn om te weten dat er iets in de vriezer ligt dat zo klein is en snel ontdooit.”
Sweetpea is één bedrijf dat probeert de volwassen markt aan te boren. Vorige maand lanceerde het een lijn van veganistische, koosjere, biologische koekjes gemaakt met 100 procent hele granen in smaken als pompoenspecerij, zoete appel en peer en banaan. Tagline: “Voor de leeftijd van 1 tot 101.”
“We hebben veel klanten die hun kinderen de helft van de zak geven en de rest opeten,” zegt mede-oprichter Erin Green.
De bloemvormige hapjes hebben veel meer smaak dan Arrowroots, die een aanhang onder volwassenen hebben, maar toch het zout en de volle rijkdom van een volwassen koekje missen.
Story continues below advertisement
Het is een voorbeeld van een andere reden waarom de babyvoedingstrend niet zal aanslaan, zegt Rosie Schwartz, een adviserend diëtist en auteur van The Enlightened Eater’s Whole Foods Guide.
“Ik denk dat mensen het niet zullen eten omdat het echt flauw is,” zegt ze. “Er zitten geen kruiden en geen zout in.”
Mevrouw Schwartz maakt zich zorgen over mensen die babyvoeding als dieethulp gebruiken, vooral als het gaat om portiecontrole. “Voor mij is dat extreem. Ik denk dat mensen moeten leren hun porties onder controle te houden en dat is niet het antwoord.”
Ze zal babyvoeding aanraden aan klanten die proberen vast te stellen of ze allergieën hebben voor bepaalde soorten fruit en groenten. Maar als dat niet lukt, zegt ze: blijf bij het hele fruit. “Als iemand alleen appelmoes eet, mist hij flavonoïden in de schil. Met perziken is het net zo. De pigmenten in de schil bieden anthocyanen en andere voedingsstoffen.” Mevrouw Schwartz merkt ook op dat hoe meer een voedingsmiddel is fijngehakt of verwerkt, hoe hoger de positie op de glycemische index, die het effect van koolhydraten op de bloedsuikerspiegel meet.
Over het gebruik als een snel snack-voedsel alternatief: “Als je snoep of witte bloem zou pakken, dan ja, ga voor babyvoeding,” zegt ze. “Maar je kunt geen babyvoeding meenemen als je uit eten gaat of naar een feestje.”
Soms moet je je gewoon gedragen – en eten – naar je leeftijd.