Als ik het woord detox hoor, word ik een beetje zenuwachtig en moet ik even een oogrolletje maken als ik op mijn knieën ga staan. Mijn instinct is om weg te lopen van deze alles-sap-reinigende, alles-zonende, crash diëten die meestal geen enkel verschil lijken te maken. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat ik een opgeleide chef-kok ben die heel graag, je weet wel, de goede dingen eet – zoals brood en kaas, eventueel wat te gezouten vlees.
Dus toen mijn vrienden van Provenance Meals me benaderden met hun kijk op een detox dieet, stond ik niet echt te trappelen om het uit te proberen. Maar ze overtuigden me om het te zien als een reiniging, met volle granen die mijn PH-balans zouden reguleren in plaats van mijn lichaam te ontdoen van elk grammetje tolerantie dat ik nog over had. De maaltijden die ze me wilden geven gingen niet over het missen van de goede dingen waar het leven van gemaakt is; ze gingen meer over het toevoegen van voedingsstoffen. Dus ik boog mijn hoofd, veegde de laatste broodkruimels op mijn aanrecht, en begon aan mijn langverwachte kuisweek.
Provenance’s kuur is zo opgezet dat je zeven dagen lang drie maaltijden per dag krijgt en een snack om 16.00 uur elke dag. De smoothie elke ochtend was geweldig voor mij omdat ik dat meestal toch eet… maar het was de portiegrootte waar ik een beetje aan moest wennen. Ik ga niet zeggen dat ik dik ben, maar ik ben geen kleine meid, en ik winkel zeker niet in de petite sectie. Dus als ik enige vorm van regelgeving zie met betrekking tot “hoeveel” dan schiet ik meteen in de ontberingsmodus. In de loop van de week raakte ik gewend aan deze portiegroottes, waarvan ik me realiseerde dat ze eigenlijk heel rationeel waren. De grootste uitdaging was om te wennen aan al die fleurige groenten die me vulden in plaats van een grote homp proteïne.
De tweede dag van de cleanse ging ik sushi eten. Tegen de tijd dat het avondeten kwam had ik vooral trek in gezond eten, dus het was geen moeilijke beslissing om een paar stukjes sashimi te kiezen als licht avondeten. Nadat ik een dag lang minder eiwitten had gegeten, besefte ik hoe weinig ik nodig had en leek ik meer naar groenten te verlangen. Zelfs de sojasaus smaakte een beetje kunstmatig voor mij! Wie was ik aan het worden?
Het grootste verschil was dat ik voor de lunch plantaardig at. Ik kon echt voelen hoeveel lichter ik me voelde en hoeveel meer energie ik had. De voedselcoma na de lunch was allang voorbij en ik betwijfel of ik ooit nog eiwitten als lunch zal eten.
Op de derde of vierde dag was ik een beetje verstopt (blijkbaar een goed teken van detoxen), maar niets wat gemberthee en lichaamsbeweging niet kon helpen, dus nodigde mijn vriendin Ilana me uit om de volgende dag een van haar HITT-lessen te volgen bij Kore New York (een boetiekstudio in het hart van de West Village). Ik bedoel, ik dacht dat ik op dit punt bijna engelachtig was – ik kon er net zo goed helemaal voor gaan. Dus daar stond ik dan: trainen en clean eten, het complete tegendeel van mijn gebruikelijke “carpe-diem” houding als het op eten aankomt. Maar hé, ik voelde me fantastisch.
Het moeilijkste aan dit hele gebeuren was, echt, om niet te drinken. Zucht. Ik ben niet per se een zware drinker, maar wie houdt er niet van twee tot drie keer per week een glas wijn bij het eten of een cocktail met de meiden terwijl je meelult over de Eerste Wereld Problemen?! Tegen de tijd dat het vrijdag was, was ik toe aan wat broodnodige R&R, en ik voelde het innerlijke kind in mij mokken terwijl ik toekeek hoe al mijn maten genoten van hun wijn bij het diner.
Hoe dan ook haalde ik de zaterdag, en mijn energieniveau schoot omhoog, dus ik was behoorlijk gemotiveerd om door te gaan. Naast deze heerlijke maaltijden, die, zoals ik al zei, over het algemeen plantaardig waren voor de lunch en vis met groenten voor het diner, leverde Provenance ook spijsverteringsenzymen. Ik ben zelf nooit zo’n vitamine hamsteraar geweest, dus dit idee intrigeerde me wel. Spijsverteringsenzymen helpen in wezen bij de vertering van voedingsstoffen (duh), maar meer specifiek zorgen ze ervoor dat het voedsel dat je eet gebruikt kan worden als energie. Ik bedoel, wat heeft het voor zin om al die moeite te doen om een salade te maken als je lichaam toch al die goede voeding niet echt accepteert?
Links: 10 dagen voordat ik met de detox begon. Rechts:
Dus het is ongeveer twee weken later terwijl ik dit schrijf, en ik moet zeggen dat ik me heb gehouden aan de plantaardige lunches, de Kore workouts en ik neem nog steeds spijsverteringsenzymen. Ik ben ook vijf tot zes pond afgevallen, en ik voel me geweldig. Je hebt niet per se een maaltijdpakket nodig om je te helpen dit soort kuren te beginnen (hoewel dit voor mij bijzonder nuttig was), maar een paar gezonde veranderingen in je dagelijkse levensstijl kunnen net zo nuttig zijn.
Natalie Lobel is receptredacteur bij The Daily Meal en navigeert graag door de voedselruimte met een kompas en een houten lepel. Je kunt haar voedselavonturen en dieetexperimenten volgen op haar Instagram @natlobel.