Toen Alan Rickman in de Harry Potter-films de snerende toverdrankmeester Severus Snape begon te spelen, had J.K. Rowling nog maar vier delen in haar boekenreeks gepubliceerd. Dat betekent dat voor zover de lezers wisten, Sneep de schurk was en de belichaming van de ergste nachtmerrie van elk kind in het onderwijs. Maar Rowling verklapte Rickman al vroeg een geheim: Sneep was niet wat hij leek. Rickman heeft in het verleden gezegd dat Rowling’s geheime advies hem hielp het personage te vormen, maar hij heeft nooit onthuld wat ze hem vertelde. Maar nu, na de dood van de acteur, legt Rowling uit dat dat geheim neerkwam op een van de belangrijkste woorden in Harry Potter-fandom: “altijd.”
Dit gifje met het sentiment van het herdenken van een lang overleden geliefde, werd door Harry Potter fans met gebroken hart over het hele internet gedeeld toen Rickman’s dood vorige week bekend werd gemaakt. Maar ze wisten misschien niet precies hoe toepasselijk het was. Een fan vroeg Rowling, “Ga je ons het stukje informatie vertellen dat je Alan Rickman vertelde over Severus Snape? Of zal dat voor altijd een geheim blijven?” en de auteur antwoordde:
Voor de niet-ingewijden in Potter, “altijd” is hoe Sneep in het laatste boek aan Perkamentus uitlegt waarom zijn Patronus dezelfde vorm aanneemt als die van zijn lang verloren liefde: Harry Potters moeder, Lily.
“Maar dit is ontroerend, Severus,” zei Perkamentus ernstig. “Ben je toch nog om de jongen gaan geven?” “Voor hem?” riep Sneep. “Expecto Patronum!” Uit de punt van zijn toverstok barstte de zilveren hinde. Ze landde op de vloer van het kantoor, sprong een keer door het kantoor, en vloog door het raam naar buiten. Perkamentus keek toe hoe ze wegvloog, en toen haar zilveren gloed vervaagde draaide hij zich om naar Sneep, met tranen in zijn ogen. “Na al die tijd?” “Altijd,” zei Sneep.
Rickman vertelde HitFix in 2011 dat Rowling ooit “één piepklein, klein, links van het veld stukje informatie” met hem had gedeeld. Rickman zei verder: “Het hielp me te denken dat hij ingewikkelder was en dat het verhaal niet zo rechtlijnig zou zijn als iedereen dacht. Weet je nog toen ik de eerste film maakte? Zij had pas drie of vier boeken geschreven, dus niemand wist waar het echt heen ging, behalve zij. En het was belangrijk voor haar dat ik iets wist, maar ze gaf me maar een heel klein beetje informatie waardoor ik dacht dat het een meer dubbelzinnige route was.”
Er zijn genoeg fans van Rickman die zich hem liever herinneren van zijn eerdere werk in films als Die Hard, Sense and Sensibility, of Truly, Madly, Deeply. Maar hoe verleidelijk het ook mag zijn om Harry Potter af te schrijven als minder verfijnd of alleen voor kinderen, het valt niet te ontkennen dat Rickman van alle acteurs het meest genuanceerde en genuanceerde werk leverde in Rowlings fantastische saga. “Wat ik wist was dat hij een mens was en geen automaat,” zei Rickman. “Ik wist dat er een gevoel van bescherming was voor Harry of ik werkte dat uit. Het was genoeg om te weten, ik wist niet dat hij een dubbelspion was.”
Naast de grote Hans Gruber zal Snape voortleven als een van de grootste filmschurken aller tijden, juist omdat hij op het eind geen schurk is. Fans die rouwen om het verlies van Rickman kunnen troost putten uit het feit dat zolang we films kijken, we hem zullen herinneren. Altijd.