Guinguette Marais Poitevin

Begin van acteercarrière

Lawrence’s grote doorbraak kwam toen ze op 14-jarige leeftijd werd ontdekt toen ze met haar familie op voorjaarsvakantie was in New York. Een vreemdeling vroeg of hij een foto van haar mocht maken en nam het telefoonnummer van haar moeder, waarna hij de volgende dag belde om te vragen of ze een screentest wilde doen. Daarna ging het snel: Lawrence bleef de zomer in New York City, acteerde in reclamespots voor MTV en filmde in 2007 de thriller Devil You Know met Lena Olin. (De film werd in de ijskast gezet wegens gebrek aan distributie en werd uiteindelijk in 2013 uitgebracht).

Snel daarna verhuisde Lawrence met haar gezin naar Los Angeles, waar ze kleine rollen had in de series Medium, Monk en Cold Case, voordat ze een rol kreeg in de tv-serie The Bill Engvall Show. Terwijl ze aan de serie meewerkte, speelde ze ook in speelfilms als The Poker House en The Burning Plain naast Charlize Theron en Kim Basinger.

Nadat The Bill Engvall Show werd geannuleerd, speelde Lawrence in 2010 in het veelgeprezen Winter’s Bone, dat haar nominaties opleverde voor een Academy Award, een Golden Globe en een Screen Actors Guild Award. De kansen bleven zich aandienen en in 2011 speelde Lawrence in The Beaver met Mel Gibson, Jodie Foster en Anton Yelchin. Ook nam ze de rol van Mystique op zich in X-Men: First Class.

Jennifer Lawrence Movies

‘The Hunger Games’

In 2012 werd Lawrence een kassasensatie als Katniss Everdeen, de hoofdrolspeelster in The Hunger Games, de verfilming van de bestseller van Suzanne Collins. Lawrence’s personage speelt zich af in een post-apocalyptische staat en moet deelnemen aan een evenement waarin 24 tieners tot de dood vechten als entertainment op televisie. De film brak box-office records in het openingsweekend, en Lawrence hernam haar rol in 2013’s The Hunger Games: Catching Fire en het tweedelige Mockingjay (2014 en 2015). Vanaf eind 2015 had de franchise meer dan 2,8 miljard dollar verdiend aan de wereldwijde box office.

‘Silver Linings’ Oscar

Andere releases voor Lawrence in 2012 waren de thriller House at the End of the Street, met Elisabeth Shue in de hoofdrol, en twee drama’s met Bradley Cooper: The Falling en Silver Linings Playbook, die een reeks prijsnominaties en een Golden Globe (beste actrice in een komedie of musical) voor Lawrence opleverden. Ze nam de Oscar voor beste actrice mee naar huis tijdens de Academy Awards in februari 2013. Lawrence leek overmand door emoties toen ze de eer in ontvangst nam.

Lawrence werkte verder met Silver Linings Playbook-regisseur David O. Russell aan American Hustle uit 2013, waarin ze de emotioneel complexe vrouw van een oplichter (Christian Bale) speelt. In de film speelden Amy Adams en Cooper een hoofdrol. Lawrence kreeg haar derde Oscarnominatie voor de rol en won haar tweede Golden Globe. In 2014 speelde ze opnieuw samen met Cooper in het weinig geziene drama Serena, voordat ze filmbezoekers opnieuw wist te boeien als de mutante Mystique in X-Men: Days of Future Past.

‘Joy,’ ‘Passengers’ en ‘Mother’

Lawrence, Cooper en Russell tekenden later om het verhaal van Miracle Mop-uitvinder Joy Mangano naar het witte doek te brengen, met Lawrence in de titelrol. Joy had een kerstdag 2015 Amerikaanse release, en Lawrence won al snel haar derde Golden Globe voor haar prestaties. Dagen later kreeg ze nog een Oscarnominatie. Op 25-jarige leeftijd werd ze de jongste performer in de geschiedenis die vier Academy Award-nominaties heeft verdiend.

Doorgaan met haar spraakmakende werk, in 2016 speelde Lawrence mee in X-Men: Apocalypse en de science-fictionfilm Passengers. Daarna maakte ze een indrukwekkende sprong in het horrorgenre met het veelgeprezen Mother (2017), voordat ze de hoofdrol speelde als een Russische inlichtingenagent in de thriller Red Sparrow (2018).

The Wage Gap Essay

In oktober 2015 schreef Lawrence een essay, dat werd opgenomen in Lena Dunham’s feministische nieuwsbrief Lenny, getiteld “Why Do I Make Less Than My Male Co-Stars?”

Ontdekt dat ze minder betaald kreeg dan haar American Hustle mannelijke co-sterren via het Sony hacking schandaal, gaf Lawrence uiteindelijk zichzelf de schuld dat ze niet onderhandelde voor meer loon.

“Toen de Sony hack gebeurde en ik erachter kwam hoeveel minder ik betaald kreeg dan de gelukkige mensen met d*cks, werd ik niet boos op Sony. Ik werd boos op mezelf. Ik faalde als onderhandelaar omdat ik vroeg opgaf. Ik wilde niet blijven vechten om miljoenen dollars die ik, eerlijk gezegd, vanwege twee franchises, niet nodig heb,” legt ze uit.

Hoe dan ook, Lawrence geeft toe dat ze niet heeft gevochten voor een beter salaris omdat ze bang was voor hoe ze zou worden gezien. “Ik zou liegen als ik niet zou zeggen dat er een element was van aardig gevonden willen worden dat invloed had op mijn beslissing om de deal te sluiten zonder een echt gevecht. Ik wilde niet ‘moeilijk’ of ‘verwend’ overkomen,” bekende ze. “Dit is een element van mijn persoonlijkheid waar ik al jaren tegen werk, en op basis van de statistieken denk ik niet dat ik de enige vrouw ben met dit probleem. Zijn we sociaal geconditioneerd om ons zo te gedragen? … Zou er nog steeds een gewoonte kunnen bestaan om te proberen onze mening op een bepaalde manier te uiten, zodat we mannen niet ‘beledigen’ of ‘afschrikken’?”

Op haar eigen vurige manier concludeerde Lawrence dat ze ongelijke beloning niet langer zou tolereren uit angst minder aardig gevonden te worden. Haar essay veroorzaakte veel ophef in de media over de aanhoudende loonkloof tussen mannen en vrouwen.