De Kaukasus is een bergachtig gebied tussen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee, bestaande uit Zuid-Rusland, Georgië, Armenië en Azerbeidzjan. Dit overgangsgebied ligt zowel in Oost-Europa als in West-Azië, maar wordt over het algemeen beschouwd als een deel van het moderne Europa. De Kaukasus is bedekt met enkele van de meest adembenemende alpiene landschappen ter wereld en is de thuisbasis van de Elbrus, de hoogste bergtop van Europa.
In veel opzichten is de Kaukasus vergelijkbaar met de Balkan: het is een lappendeken van etnolinguïstische groepen, ligt op het kruispunt van christelijke en moslimculturen, en heeft het grootste deel van de jaren negentig en het begin van de jaren 2000 te lijden gehad onder etnische instabiliteit. Op dit moment zijn deze aanslepende geopolitieke kwesties strategisch en van lange duur, zodat ze gewoonlijk geen invloed hebben op de dagelijkse veiligheid van bezoekers, die van land tot land kan verschillen.
De Kaukasus is tegenwoordig een opkomende toeristische bestemming, maar ook dit verschilt per gebied. Hoewel Rusland meer bezoekers ontvangt dan enig ander land in de regio, ligt slechts een klein deel van dit uitgestrekte land in de Kaukasus. Van de landen die volledig in de Kaukasus liggen, is Georgië sinds 2015 koploper wat betreft het aantal ontvangen bezoekers.
Landen
Een mix tussen een oude, millennia-oude beschaving met grimmige berglandschappen en afgelegen ravijnen en het moderne bruisende culturele centrum van Yerevan. Het is de thuisbasis van verbazingwekkend werelderfgoed, verborgen kloosters en een heerlijk relaxte en vriendelijke cultuur en keuken.
De rijkste staat van de Kaukasus, de hoofdstad overspoeld met olierijkdom en internationale zaken, historische paleizen van de Shirvan Shahs in Baku en Sheki, Zoroastrische vuurtempels, dorre landschappen – olie en zout verspreiden zich over de oppervlakte, en wandelingen van wereldklasse in het weelderige zwaar beboste, bergachtige noorden en zuiden.
Het hart van de Kaukasus met gevarieerde landschappen variërend van hoge bergtoppen en wijnbouwvalleien tot badplaatsen aan de Zwarte Zee. Een schat aan oude kerken, kathedralen en kloosters, sommige erkend als UNESCO Werelderfgoed.
Een prachtige regio van bergen en rivierkloven, etnisch eten, prachtige stenen bergdorpjes en een schijnbaar eindeloze cyclus van geweld. Bevat zowel regio’s met een etnische meerderheid in Rusland, zoals Krasnodar, als unieke gebieden met een etnische minderheid, zoals Tsjetsjenië.
Voor de betwiste regio’s Abchazië, Zuid-Ossetië en Nagorno-Karabach, zie de artikelen over de landen waar zij deel van uitmaken. Hoewel de legitimiteit van deze regeringen wordt betwist, hebben zij vanuit het oogpunt van de reiziger de facto de controle over het land. Dit is geen politieke bekrachtiging van de claims van een van beide partijen in het geschil.
Steden
- Tbilisi – de hoofdstad van Georgië met eclectische architectuur, omgeven door bergen, en gevuld met rijk eten en wijn. Historisch gezien is het zowel geografisch als metaforisch het hart van de Kaukasus – onder de Russische heerschappij was Tbilisi de administratieve hoofdstad van de Kaukasus en de zetel van de Russische onderkoning voor meer dan honderd jaar.
- Batumi – Georgië’s stad aan de Zwarte Zee
- Bakoe – de grootste stad van de regio, internationaal olieknooppunt, en oude hoofdstad van Azerbeidzjan
- Yerevan – Armenië’s hoofdstad is de meest relaxte van de regio, met geweldige plekken om te eten, en op korte afstand van de belangrijkste attracties van het land.
- Makhachkala – de grootste stad van de Noordelijke Kaukasus en hoofdstad van Dagestan
- Vladikavkaz – de Noord-Ossetische hoofdstad
Andere bestemmingen
- Batumi – de op een na grootste stad van Georgië, een mengeling van klassieke gebouwen tegen de achtergrond van oprijzende wolkenkrabbers en palmbomen aan de Zwarte Zeekust.
- Dombai – Ruslands belangrijkste Kaukasische vakantieoord
- Khor Virap – de meest gefotografeerde plaats in Armenië, een spectaculair klooster bovenop een enorme rots, pal aan de grens, aan de voet van de berg Ararat
- De kathedraal, kerken, en musea van Echmiadzin, het centrum van de Armeens Apostolische Kerk
- Het Davit Gareja klooster – een grotklooster in de Georgische woestijn, vol met prachtige oude grotfresco’s, en met uitzicht op de uitgestrekte lege vlakte in het zuiden in Azerbeidzjan
- De Poorten van Alexander in Derbent, Dagestan
- De drie hoogste bergen van Europa, waarvan de beroemdste de berg Elbrus is, allemaal in Kabardino-Balkaria
- De rotstekeningen bij Qobustan – oude rotstekeningen, ten zuiden van Bakoe
- Het adembenemende Tsminda Sameba-klooster op de hellingen van de berg Kazbeg, Georgië
Begrip
De landen en gebieden van de Kaukasus zijn allemaal geïsoleerde, maar oude gebieden die bewoond worden door wat waarschijnlijk ’s werelds meest etnisch diverse regio is. Alle hier genoemde plaatsen werden op een bepaald moment door de Sovjet-Unie geannexeerd, om in de jaren 1990 onafhankelijk te worden. Helaas is het gebied sindsdien getuige geweest van verschillende etnische conflicten, burgeroorlogen en andere conflicten, zowel tussen als binnen staten. Verscheidene regio’s, zoals Abchazië, Zuid-Ossetië en Nagorno-Karabach, werden op deze manier de facto onafhankelijk, maar slechts weinig naties erkennen de legitimiteit van deze plaatsen. Deze geopolitieke problemen zijn strategisch en op lange termijn van aard, zodat ze normaal gesproken geen invloed hebben op de dagelijkse veiligheid van de bezoekers van de regio.
Wanneer u naar de regio reist, verwacht dan vriendelijke lokale bevolking te ontmoeten, voedsel te eten als geen ander op aarde, en getuige te zijn van adembenemende berggezichten. Maar vergis u niet – het gebied heeft ook zijn schaduwkanten. Met uitzondering van Georgië moet u in de meeste landen van de Kaukasus rekenen op bureaucratische visumprocedures, corruptie en een inefficiënte politie. Het olierijke Azerbeidzjan is in wezen een autoritair regime dat wordt gesteund door de olierijkdom. Armenië is gematigd vrij maar niettemin disfunctioneel en wordt vaak gezien als een Russische cliëntstaat. In de regio is Georgië waarschijnlijk het meest democratisch en veilig, maar je moet uit de buurt blijven van de separatistische regio’s, die worden gecontroleerd door Russische grenswachten. Om Rusland zelf binnen te komen, moet u rekening houden met veel bureaucratische rompslomp om een visum te krijgen. De meeste westerlingen zullen waarschijnlijk nauwlettend in de gaten worden gehouden door de Russische regering vanwege de aanhoudende politieke spanningen over Oekraïne.
Praat
De Kaukasus is een van de meest complexe taalgebieden ter wereld, met meer dan 60 talen uit vijf verschillende taalfamilies. Deze taalkundige diversiteit is op zich al een grote aantrekkingskracht voor iedereen die geïnteresseerd is in taalkunde, maar zij verleent de regio ook een van haar meest aantrekkelijke charmes – culturele diversiteit. Sinds het einde van de Sovjet-Unie is de Kaukasus duidelijk minder kosmopolitisch geworden doordat etnische groepen naar hun “erfgoedlanden” zijn gemigreerd. Deze etnolinguïstische segregatie is vooral diep doorgedrongen in gebieden waar etnische conflicten hebben gewoed, zoals tussen Armeniërs en Azeri’s, Abchaziërs en Georgiërs, en Osseten en Georgiërs. Als gevolg van deze tendens is er minder interetnische interactie en zijn de mensen dus minder meertalig dan in het verleden.
Sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie worden nationale talen steeds belangrijker voor reizigers in de regio, maar Russisch blijft overal de meest gebruikte gemeenschappelijke taal. Echter, veel mensen in Georgië zijn niet bereid om Russisch te spreken als gevolg van de militaire spanningen met Rusland, en het Engels heeft grotendeels verdrongen Russisch als de vreemde taal van keuze onder jongere Georgiërs, dus je moet proberen Engels voordat proberen Russisch wanneer in Georgië. Over het algemeen spreken oudere mensen in de regio eerder Russisch, terwijl jongere mensen eerder basis-Engels of helemaal geen vreemde taal spreken. Ook burgers die tot een etnische minderheid in hun land behoren, zullen eerder Russisch spreken omdat het een middel voor interetnische communicatie is.
Kennis van het Turks is zeer nuttig voor reizen in Azerbeidzjan omdat Azerbeidzjaans en Turks nauw genoeg verwant zijn om elkaar in redelijke mate te kunnen verstaan.
Kom binnen
Er zijn veel vluchten vanuit Rusland, Europa en het Midden-Oosten naar alle hoofdsteden (behalve van Rusland naar Georgië, dat een tijdelijk vliegverbod heeft zonder einddatum vanaf 13 dec 2019). De luchthaven van Bakoe bedient de meeste bestemmingen, waaronder de VS (New York City) en China (Beijing).
Wegwijs
Grensovergang
Grensovergang is over het algemeen moeilijk in de hele Kaukasus. Zowel de Russisch-Georgische grens bij Kazbegi (open sinds 2012) als de Russisch-Azerbeidzjaanse grens zijn alleen open voor burgers van GOS-landen. Voor niet-GOS-burgers is er geen manier om Rusland binnen te komen of te verlaten via de Kaukasus.
UPDATE: DIT IS NIET LANGER HET GEVAL; zowel de grensovergang bij Verkhniy Lars (bij Kazbegi, via de Georgische militaire weg tussen Tbilisi en Vladikavkaz) als de grensovergang tussen Azerbeidzjan en Dagestan, zijn heropend voor niet-CIS/ex-Sovjetburgers, waardoor er ten minste twee land- in-/uitgangen naar/van Rusland zijn.
Naast vluchten zijn er veerboten tussen Sochi, Rusland & Trabzon, Turkije; tussen Odessa, Oekraïne en Batumi, Georgië; en Bakoe, Azerbeidzjan & Aktau, Kazachstan.
De Armeens-Azerbeidzjaanse grens is gesloten omdat beide landen nog steeds in oorlog zijn. Ook de Armeens-Turkse grens is gesloten vanwege de spanningen tussen beide landen. Om over land te reizen tussen Armenië en Azerbeidzjan en Armenië en Turkije, moet men door Georgië of Iran.
Georgië’s grenzen met Turkije, Armenië, Rusland (alleen in Opper-Lears) en Azerbeidzjan zijn allemaal open, waardoor het land een beetje een regionaal doorvoercentrum voor de Kaukasus is. Sinds de Rozenrevolutie in Georgië in 2003 is het voor buitenlandse reizigers die Georgië binnenkomen absoluut niet meer nodig om steekpenningen te betalen. Dit kan echter niet worden gegarandeerd voor Armenië en Azerbeidzjan.
Azerbeidzjan binnenkomen met een gebruikt Armeens visum of vice versa kan waarschijnlijk problemen (argwaan) opleveren met grenswachten, maar zou de toegang niet moeten verbieden. Toch is het aan te raden om eerst Azerbeidzjan te bezoeken en dan Armenië, om mogelijke problemen en een weigering van toegang tot Azerbeidzjan te vermijden. U krijgt echter geen toegang tot Azerbeidzjan met een visum voor Nagorno-Karabach (u kunt wel vragen om het NKR-visum op een apart stuk papier te krijgen), anders zou dit resulteren in een permanent inreisverbod voor Azerbeidzjan.
Naxchivan (Azerbeidzjan) kan worden betreden vanuit Turkije en Iran.
Hoe
Overnachtelijke treinen rijden tussen Tbilisi-Yerevan en Tbilisi-Baku. Als je met de trein reist, heb je de keuze uit kamers met 4 bedden (coupe, spreek uit als koo-peh’) of 2 bedden (SV, spreek uit als es veh). SV is iets duurder, maar comfortabeler en over het algemeen veiliger voor zakkenrollers.
Er zijn rechtstreekse busdiensten tussen Tbilisi-Yerevan en Tbilisi-Baku. Als u de bus met airconditioning neemt tussen Tbilisi-Baku, neem dan een jas mee! Bussen rijden ook over de Russisch-Georgische grens, maar zijn geen optie voor niet-CIS-burgers.
Als u de voorkeur geeft aan een socialer vervoermiddel, rijden er minibusjes (marshrutkas) over alle open grenzen en in de hele Kaukasus-regio.
Er zijn rechtstreekse vluchten van Tbilisi naar Bakoe en van Tbilisi naar Yerevan. Verwacht geen problemen op de luchthavens – ze zijn klein en efficiënt.
Autohuur is duurder in de Kaukasus dan in het Westen, maar autohuur met chauffeur is heel betaalbaar. Voor internationale reizen, echter, zal het nodig zijn om te betalen voor het verblijf van uw chauffeur, tenzij hij al van plan was om de reis te maken.
Zie
Skiën in twee zeer mooie skigebieden van Georgië. Bakuriani en Gudauri.
Relaxen op de Georgische stranden aan de zwarte zee in Batumi, Kobuleti, Ureki, Gonia enz.
Eten
De Georgische “Khinkali” en “Khachapuri”!
De Azerbeidzjaanse “Yarpaq dolmasi, goy qutab (groene qutab), et qutabi (qutab met vlees) etc.” Als u van vlees houdt, eet dan “Kabab, dushbara” (dushbara is goed te eten bij koud weer).
Drinken
De drankjes van belang in de Kaukasus zijn Georgische wijnen, Armeense cognac (brandewijn), en Russische wodka’s. Lokale bieren in de hele Kaukasus zijn uitstekende waarden.
Bijzonder smakelijke Georgische wijnen:
- Rood: Saperavi, Mukuzani, Khvanchkara (halfzoet), Kindzmarauli (halfzoet)
- Wit: Tsinandali, Kakheti, Tbilisuri
Blijf veilig
De Kaukasus is een tondeldoos van eeuwenoude rivaliteiten, sommige bevroren, sommige zeer heet inderdaad. In de betwiste Georgische regio’s Zuid-Ossetië en Abchazië (beide behoorlijk gevaarlijk) en aan de grens tussen Azerbeidzjan en Armenië, die nog steeds officieel in oorlog zijn over Nagorno-Karabach, gelden min of meer broze wapenstilstanden.
Hoewel de veiligheid in Armenië en Azerbeidzjan geen punt van zorg is, als je niet te dicht bij de grens tussen de twee landen bent. Het is veilig om zelfs Nagorno-Karabach van de Armeense kant te bezoeken.
Behalve de gebieden in de buurt van de betwiste gebieden Abchazië en Zuid-Ossetië, waar het risico op gewelddadige criminaliteit en ontvoering aanzienlijk hoger is, heeft Georgië een van de laagste criminaliteitscijfers van Europa. Georgiërs zijn een zeer gastvrij volk. Dat gezegd hebbende, wordt bezoekers aangeraden niet over Rusland of de betwiste gebieden te praten. De haat tegen de Russen is zeer groot onder de Georgiërs, zo groot dat dergelijke discussies kunnen aanzetten tot geweld.
De Tsjetsjeense, Georgische, Armeense en Azerbeidzjaanse maffiabendes worden als berucht beschouwd in de voormalige Sovjet-Unie, maar zijn meestal gecentreerd in de Kaukasische expatgemeenschappen en zijn verre van merkbaar in hun thuislanden.
Dit artikel is een schets en heeft meer inhoud nodig. Het heeft een sjabloon, maar er is niet genoeg informatie aanwezig. Duik er alstublieft in en help het te laten groeien!
