Abstract
Inleiding: Het knoeien met opioïden bevattende medicijnen voor ander gebruik dan de voorgeschreven indicatie is goed gedocumenteerd; de gepubliceerde literatuur heeft zich echter geconcentreerd op sterkere, voorgeschreven opioïden. Minder krachtige opioïden, zoals codeïne, zijn in veel Europese landen zonder recept verkrijgbaar in de vorm van combinatie-analgetica en deze kunnen ook worden gewijzigd, waarbij met name melding wordt gemaakt van “koudwaterextractie” als een methode voor manipulatie die kan worden bereikt met huishoudelijke keukenapparatuur.
Methodieken: We doorzochten een database van patiënten van twee spoedeisende hulpafdelingen in Zuid-Londen op gevallen van zelfgerapporteerde inname van koudwater-extractietechnieken, en bestudeerden vervolgens hun dossiernota’s. We doorzochten de wetenschappelijke en grijze literatuur om de huidige kennis over deze techniek te identificeren.
Resultaten: We identificeerden zeven presentaties bij zes patiënten, geen van hen ontwikkelde paracetamol toxiciteit of had concentraties die wijzen op ingestie van een significante dosis paracetamol. Een overzicht van de wetenschappelijke literatuur over de methode toonde ook aan dat de techniek de teruggevonden paracetamol in experimentele laboratoriumsettings vermindert. Bovendien wordt in de literatuur het gebruik van codeïne in een recreatieve omgeving beschreven en wordt melding gemaakt van één sterfgeval in verband met de methode. Bestudering van gebruikersforums in de grijze literatuur beschrijft verder recreatief gebruik van codeïne in relatie tot de methode en frequente bijwerkingen, waaronder ziekenhuisopname wegens paracetamolvergiftiging.
Discussie: Hoewel de methode in staat lijkt een recreatieve dosis codeïne te leveren met vermindering van de teruggewonnen paracetamol, kan zij niet als veilig worden beschouwd. Er zijn met succes farmaceutische productiemethoden ontwikkeld om geknoei met andere middelen te voorkomen, maar geen daarvan is tot nu toe gericht op de koudwaterextractietechniek.
Conclusies: Artsen moeten zich bewust zijn van de potentiële toxiciteit van pijnstillers waarmee zonder recept is geknoeid. Ook is er behoefte aan voorlichting over de potentiële risico’s van deze methoden.