Geïnspireerd door de principes van crowdsourcing, StreetRx is een uniek programma dat de straatwaarde van drugs op recept en illegale drugs identificeert en bijhoudt. StreetRx verzamelt door gebruikers ingezonden gegevens om de straatprijs van een verscheidenheid aan drugs in het hele land in kaart te brengen.
StreetRx gebruikers kunnen anoniem inzendingen plaatsen, bekijken en beoordelen, en zo een nieuw licht werpen op de vaak troebele wateren van de zwarte markt. Door onschatbare informatie over de voorkeuren van gebruikers te verschaffen, kunnen specialisten in gezondheidscommunicatie de hulpverlening aanpassen aan de lokale behoeften van hun gemeenschap.
XANAX
Een korte geschiedenis van Xanax
Xanax is een merknaam voor het medicijn alprazolam, een benzodiazepine die wordt gebruikt om angststoornissen te behandelen. Oorspronkelijk ontwikkeld in Kalamazoo, Michigan, in de late jaren 1960 door Upjohn Laboratories, werd alpraxolam gepatenteerd in 1971 en goedgekeurd voor medisch gebruik in de Verenigde Staten in 1981. Xanax werd aanvankelijk op de markt gebracht als een antidepressivum, maar werd uiteindelijk gepromoot als een behandeling voor paniekstoornis om goedkeuring van de FDA te krijgen. In een poging om het gebruik van een anti-angstmedicijn te legitimeren, investeerde Upjohn Labs miljoenen dollars in studies die aangaven dat paniek een aandoening was waarvoor medische behandeling nodig was. In de Verenigde Staten is Xanax geclassificeerd als een Schedule IV gecontroleerde substantie.
Xanax op straat
Met zijn grote kans op lichamelijke en geestelijke verslaving heeft Xanax, waarvan het snel stoppen ernstige ontwenningsverschijnselen kan veroorzaken, een hoog risico op misbruik. Xanax en andere benzodiazepinen behoren tot ’s werelds meest misbruikte receptgeneesmiddelen. De straatwaarde van Xanax varieert afhankelijk van de plaats en de dosering van de pil. De dosering van Xanax-pillen varieert van 0,25 milligram tot 3,5 milligram. Om de ondergrondse markt voor deze drug beter te begrijpen, verzamelt StreetRx gegevens over de straatprijs van Xanax en heeft ontdekt dat de gemiddelde prijs op de zwarte markt ongeveer $7,30 per milligram bedraagt.
FENTANYL
Een korte geschiedenis van Fentanyl
Fentanyl is een krachtige opioïde die in 1960 werd ontwikkeld door de Belgische arts Paul Janssen. Het werd in 1968 goedgekeurd voor medisch gebruik en is sindsdien de meest gebruikte van alle synthetische opioïden geworden. Het wordt meestal intraveneus toegediend voor acute pijnbestrijding, maar het is ook verkrijgbaar in een neusspray, een zuigtablet en een tablet, en in een pleister, die vaak wordt voorgeschreven aan kankerpatiënten met chronische pijn. Als veelgebruikt pijnstillend middel is het opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de Wereldgezondheidsorganisatie. In de Verenigde Staten is fentanyl geclassificeerd als een gereguleerde stof op Schedule II.
Fentanyl op straat
Fentanyl wordt recreatief gebruikt op een aantal manieren, waaronder roken, slikken, snuiven en injecteren, maar ook via pleisters en lollies. Vanwege de hoge potentie is recreatief gebruik van fentanyl uiterst gevaarlijk, zelfs voor gebruikers met een tolerantie voor opiaten.
Fentanyl is ongeveer honderd keer sterker dan morfine, en sommige van zijn analogen zijn naar schatting honderden keren sterker dan heroïne. Daarom, en omdat de straatprijs van fentanyl aanzienlijk lager is dan die van heroïne, staan heroïnedealers erom bekend dat zij er producten van mindere kwaliteit mee versnijden. Dit soort vervalsing heeft ertoe geleid dat fentanyl een van de belangrijkste doodsoorzaken door overdosis in de Verenigde Staten is geworden.
De straatwaarde van fentanyl varieert afhankelijk van in welke van de verschillende vormen het wordt gekocht. Volgens gegevens verzameld door StreetRx, is de straatprijs van fentanyl tabletten ongeveer $195 per milligram.
LORTAB
Lortab in een oogopslag
Lortab is een merknaammedicijn van een hydrocodon/acetaminophen combinatie. Het wordt meestal gebruikt voor de behandeling en beheersing van matige tot ernstige pijn. Zoals alle geneesmiddelen die hydrocodon/acetaminophen-combinaties bevatten, is Lortab door de FDA geclassificeerd als een Schedule II-geneesmiddel waarvoor een geldig recept nodig is.
Lortab op straat
Heden ten dage wordt Lortab vooral gebruikt als alternatieve pijnstiller in plaats van Vicodin of Percocet. Net als veel andere opiaat analgetica (pijnstillers), zijn er risico’s verbonden aan Lortab, vooral wanneer het verkeerd wordt gebruikt. Het is dit misbruik dat de FDA ertoe heeft gebracht beperkingen op te leggen aan de legale verkrijging van Lortab, waardoor veel mensen het op straat kopen of het op een andere manier via de zwarte markt verkrijgen. Om een beter inzicht te krijgen in de ondergrondse markt voor dit geneesmiddel verzamelt StreetRx gegevens over de straatprijs van Lortab en heeft vastgesteld dat de gemiddelde straatprijs van Lortab ongeveer $1,20 per milligram bedraagt.
METHADONE
Een korte geschiedenis van methadon
Methadone werd voor het eerst ontwikkeld in Duitsland in 1937 en biedt patiënten een langere en sterkere pijnstillende werking dan veel andere pijnstillers. Methadon werd in 1947 door Eli Lilly and Company voor het eerst op de Amerikaanse markt gebracht en is goedgekeurd als een betrouwbaar en doeltreffend analgeticum (pijnstiller). In de Verenigde Staten wordt methadon ook gebruikt om opioïde afhankelijkheid te behandelen vanwege zijn vermogen om de euforische highs van drugs als heroïne of morfine te blokkeren. Vanwege de potentie en de langdurige werking van het middel staat methadon op de lijst van gereguleerde stoffen van lijst II van de FDA.
Methadon op straat
Ondanks de regelgeving van de Amerikaanse overheid is methadon nog steeds een veelgebruikte drug voor de behandeling van pijn en opioïde afhankelijkheid. Wanneer een persoon niet in staat is om methadon te verkrijgen via de traditionele kanalen, kan hij of zij zich wenden tot de zwarte markt. Om de ondergrondse markt voor dit geneesmiddel beter te begrijpen, verzamelt StreetRx gegevens over de straatprijs van methadon en heeft het vastgesteld dat de gemiddelde straatprijs van methadon ongeveer $1,00 per milligram bedraagt.
MORFINE
Een korte geschiedenis van morfine
Morfine werd in 1804 voor het eerst geïsoleerd uit opium door de Duitse apotheker Friedrich Serturner en is een krachtig opiaat pijnstillend middel dat meestal wordt gebruikt om pijn voor en na een zware operatie te bestrijden. orfine werd voor het eerst gedistribueerd door Serturner in 1817; het duurde echter tot 1827 voordat het farmaceutische bedrijf Merck het middel commercieel ging verkopen. Na de uitvinding van de injectienaald in 1857, werd morfine de gouden standaard in opiaat analgetica vanwege zijn vermogen om zelfs de meest ernstige pijn te verlichten. Ondanks zijn voordelen, heeft morfine een hoog potentieel voor verslaving en afhankelijkheid.
Morfine op straat
Het gevoel van euforie dat opium opwekt bij de gebruiker is de voornaamste reden voor misbruik en oneigenlijk gebruik van deze gereguleerde stof. Om deze reden heeft de regering van de Verenigde Staten morfine geclassificeerd als een gecontroleerde substantie onder de Harrison Narcotics Tax Act van 1914, waardoor het bezit van morfine zonder voorschrift een strafbaar feit werd. Om aan morfine te komen, wenden veel mensen zich tot illegale distributeurs en de zwarte markt. Om de ondergrondse markt voor deze drug beter te begrijpen, verzamelt StreetRx gegevens over de straatprijs van morfine en heeft vastgesteld dat de gemiddelde straatprijs van morfine ongeveer 55¢ per milligram bedraagt.
OXYCODONE
Een korte geschiedenis van Oxycodone
Oxycodone werd in 1916 in Duitsland ontwikkeld en was een van de semi-synthetische opioïden die werden gecreëerd om de bestaande selectie van opioïden te verbeteren. Wetenschappers hoopten dat oxycodon, dat is afgeleid van thebaïne, een levensvatbaar behandelingsalternatief zou worden met behoud van de pijnstillende effecten van morfine en heroïne zonder de afhankelijkheid. Een jaar nadat het geneesmiddel was ontwikkeld door de Duitse wetenschappers Martin Freund en Edmund Speyer, maakte oxycodon zijn klinische debuut. Na de introductie op de Amerikaanse markt in mei 1939, werd oxycodon op grote schaal gebruikt voor de behandeling van acute postoperatieve pijn. Na twee decennia classificeerde de regering van de Verenigde Staten oxycodon als een verdovend middel van Schedule II. De regering hoopte dat deze nieuwe beperkingen zouden helpen in de strijd tegen oneigenlijk gebruik en misbruik van oxycodon. Vandaag de dag is oxycodon een actief ingrediënt in een aantal farmaceutische merkproducten, waaronder Percodan, Endodan, Roxiprin, Percocet, Endocet, Roxicet, en OxyContin.
Oxycodon op straat
Vandaag de dag wordt oxycodon op grote schaal gebruikt voor de behandeling van pijn als gevolg van kankerbehandelingen, zware operaties, en meer. Hoewel oxycodon effectief is gebleken bij de behandeling van acute pijn, is gebleken dat bij sommige patiënten een afhankelijkheid kan optreden. Daarom heeft de overheid bepaalde beperkingen ingevoerd, die in sommige gevallen diegenen die oxycodon niet via de juiste kanalen kunnen verkrijgen, kunnen dwingen om de drug op de zwarte markt te zoeken. Om de ondergrondse markt voor deze drug beter te begrijpen, verzamelt StreetRx gegevens over de straatprijs van oxycodon en heeft vastgesteld dat de gemiddelde straatprijs van oxycodon ongeveer $ 1,40 per milligram bedraagt.
PERCOCET
Een korte geschiedenis van Percocet
Percocet, dat oxycodon en acetaminofen bevat, wordt gebruikt om matige tot ernstige pijn te verlichten. Oorspronkelijk geproduceerd in Duitsland in 1916, werd oxycodon gebruikt als een alternatief voor morfine als een behandeling voor acute en chronische pijn. In de jaren 1950 begonnen apothekers oxycodon te mengen met acetaminofen (aspirine) onder de naam Percodan, dat in die tijd de meest voorgeschreven pijnstiller in de Verenigde Staten werd. Omdat Percodan niet kon worden gebruikt voor postoperatieve pijn, werd het in 1974 vervangen door Percocet, dat toen de belangrijkste pijnstiller in het land werd. Hoewel Percocet effectief bleek te zijn bij de behandeling van pijn, werd het op grote schaal te veel voorgeschreven. In 1995 beval de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) aan om Percocet in beperkte hoeveelheden te verkopen, omdat was gebleken dat het in verband werd gebracht met leverschade. In 2000 bleek uit een onderzoek van de FDA dat het misbruik van Percocet de oorzaak was van bijna 400 sterfgevallen per jaar als gevolg van overdosering en leverbeschadiging. Hierdoor classificeerde de FDA Percocet naast andere opiaathoudende pijnstillers als een verdovend middel van Schedule II, waardoor de beperkingen op de beschikbaarheid werden aangescherpt.
Percocet op straat
Ondanks pogingen van de overheid om het gebruik van Percocet onder controle te krijgen en te houden, wordt het nog steeds op grote schaal misbruikt. Wie Percocet niet van een arts kan krijgen, vindt de populaire pijnstiller vaak op straat. De straatmarkt voor geneesmiddelen op recept zoals Percocet omvat een grote ondergrondse economie die slecht wordt begrepen en weinig is bestudeerd. Deze leemte in de kennis heeft ervoor gezorgd dat de zwarte markt voor receptgeneesmiddelen zich heeft kunnen uitbreiden en heeft kunnen gedijen. Om de ondergrondse markt voor deze drug beter te begrijpen, verzamelt StreetRx gegevens over de straatprijs van Percocet en heeft ontdekt dat de gemiddelde straatprijs van Percocet ongeveer $1,75 per milligram is.
TRAMADOL
Een korte geschiedenis van Tramadol
Tramadol werd voor het eerst ontwikkeld in de laboratoria van Grünenthal GmbH, een Duits farmaceutisch bedrijf, aan het eind van de jaren 1970. Sindsdien zijn er wereldwijd meer dan 55 verschillende merknamen voor tramadol, waaronder Ralivia, Ryzolt, Tramal, en Ultram. Tramadol wordt veel gebruikt voor de verlichting en bestrijding van matige tot ernstige pijn. Hoewel tramadol wordt geclassificeerd als een opiaat, beschouwt de Food and Drug Administration (FDA) het niet als een gereguleerde stof in de Verenigde Staten. Hierdoor kan men tramadol verkrijgen met een standaard recept. Het is zelfs mogelijk om tramadol van een online apotheek te krijgen, zolang de apotheek een juiste vergunning heeft in de Verenigde Staten. Als een synthetisch middel, is tramadol minder verslavend dan sommige andere opioïde pijnstillers en het is onwaarschijnlijk dat een afhankelijkheid zal optreden wanneer het geneesmiddel wordt gebruikt voor een langere hoeveelheid tijd. Dit maakt tramadol een goede oplossing voor veel mensen met pijn als gevolg van een verwonding, ziekte, of operatie.
Tramadol op straat
Hoewel tramadol geen gereguleerde stof is en op grote schaal beschikbaar is, is er toch een aanzienlijke vraag naar het middel op de zwarte markt. Om de ondergrondse markt voor deze drug beter te begrijpen, verzamelt StreetRx gegevens over de straatprijs van tramadol en heeft ontdekt dat de gemiddelde straatprijs van tramadol ongeveer 12¢ per milligram is.
VICODIN
Over Vicodin
Vicodin werd in 1978 voor het eerst in de Verenigde Staten geïntroduceerd door het Duitse farmaceutische bedrijf Knoll. Vicodin is een veelgebruikte behandeling geworden voor mensen die lijden aan milde tot ernstige pijn. Vicodin is een combinatie van opioïden en verdovende middelen en bevat zowel acetaminofen als hydrocodon. Vicodin is een middel met een gemiddelde sterkte volgens Schedule II, en is bij orale inname ongeveer twee keer zo krachtig als morfine.
Vicodin op straat
Sinds de introductie wordt Vicodin gebruikt voor de behandeling van zowel acute als chronische pijn. De FDA heeft Vicodin geclassificeerd als een Schedule II drug met de hoop dat de beperking zal het misbruik of misbruik van de drug te beperken. Voor degenen die Vicodin willen verkrijgen zonder een arts te raadplegen, is het alternatief vaak om naar de zwarte markt te kijken. De straatmarkt voor voorgeschreven geneesmiddelen zoals Vicodin omvat een grote ondergrondse economie die slecht wordt begrepen en zeer weinig is bestudeerd. De missie van StreetRx is om deze ondergrondse drugsmarkt op te helderen en de verkregen kennis te gebruiken om te helpen bij de vermindering van misbruik van geneesmiddelen op recept. Om deze reden verzamelt StreetRx informatie over de straatprijs van Vicodin en heeft ontdekt dat de gemiddelde straatprijs van oxycodon ongeveer $1.45 per milligram is.
CANNABIS
Cannabis heeft vele namen, waaronder weed, pot, marihuana, en meer. De drug is afkomstig van de hennepplant, Cannabis sativa, en wordt gemaakt van de gedroogde bloemen, bladeren, stengels en zaden van de plant. Gedroogde cannabis kan worden gerookt, hoewel het ook vaak aan voedsel of dranken wordt toegevoegd. Legalisering in verschillende staten heeft cannabis toegankelijker gemaakt voor medische en/of recreatieve doeleinden. Cannabis is een psychoactieve drug die zowel stimulerend als deprimerend kan werken. Het veroorzaakt vaak een euforisch gevoel, oftewel een high. Voortdurend gebruik kan ademhalingsproblemen, hartaanvallen en geestelijke gezondheidsproblemen zoals angst en depressie veroorzaken.
COCAINE
Afkomstig van de cocaplant, komt deze drug in vele vormen voor, meestal poeder en kristal. Dit stimulerende middel, ook wel coke genoemd, zorgt voor een korte maar intense high, onderbroken door gevoelens van euforie die verband houden met het vrijkomen van dopamine in de hersenen. In poedervorm wordt cocaïne meestal gesnoven, hoewel het ook kan worden opgelost en geïnjecteerd. De kristalvorm van cocaïne staat bekend als crack, en wordt gerookt. Cocaïnegebruik kan problemen veroorzaken als bloedneuzen en een verhoogde hartslag, maar ook ernstiger problemen als hoge bloeddruk, hartaanvallen, beroertes en de dood.
MDMA
MDMA, beter bekend onder straatnamen als molly en ecstasy, is een synthetisch stimulerend en hallucinogeen middel dat meestal in pilvorm wordt geleverd, maar ook in poedervorm kan worden gesnoven of opgelost en geïnjecteerd. Deze drug beïnvloedt de hersenchemie op verschillende manieren en stimuleert het vrijkomen van dopamine, noradrenaline en serotonine. Dit resulteert in gevoelens van euforie, verhoogt de energie, en verandert sociaal gedrag, zodat gebruikers verhoogde gevoelens van vertrouwen en empathie ervaren. Misselijkheid, duizeligheid en zweten zijn veel voorkomende bijwerkingen, net als een verhoogde hartslag en bloeddruk. Angst, depressie en slapeloosheid komen vaak voor na het gebruik van MDMA.
GHB
Gamma-hydroxybutyraat (GHB), ook bekend als G, is een depressivum voor het centrale zenuwstelsel dat wordt gebruikt voor de behandeling van narcolepsie en kataplexie. Het wordt ook illegaal gebruikt als recreatieve drug en is in verband gebracht met gevallen van verkrachting omdat een van de veel voorkomende bijwerkingen geheugenverlies is. Het is een wit poeder dat gewoonlijk voor consumptie wordt vermengd met een vloeistof, waarin het geur- en smaakloos wordt. De effecten van GHB zijn onder meer bedwelming, ontremming en euforie. Misselijkheid, duizeligheid en slaperigheid zijn veel voorkomende bijwerkingen, hoewel bewusteloosheid en zelfs de dood mogelijk zijn. De effecten kunnen tot enkele uren aanhouden, afhankelijk van de ingenomen hoeveelheid.
KRATOM
Mitragyna speciosa, of kratom, is een tropische groenblijvende boom die oorspronkelijk uit Indonesië, Maleisië, Myanmar, Papoea-Nieuw-Guinea en Thailand komt. Het maakt deel uit van de koffiefamilie en staat erom bekend dat het bij inname opioïde-achtige effecten teweegbrengt. De bladeren worden meestal gekauwd, aan voedsel toegevoegd of er wordt thee van gezet, en in de inheemse regio’s wordt kratom al lang gebruikt in traditionele medicijnen. In kleine doses werkt kratom stimulerend, maar in grotere doses wordt het een depressivum. De effecten kunnen tot enkele uren aanhouden. Misselijkheid, braken en constipatie zijn veel voorkomende bijwerkingen, en ademhalingsproblemen, leverschade, psychose en epileptische aanvallen zijn mogelijk bij langdurig gebruik.
LSD
Lyserginezuurdiethylamide (LSD), vaak kortweg acid genoemd, is een hallucinogene chemische stof die afkomstig is van de moederkorenzwam, die groeit op rogge en aanverwante granen. Het belangrijkste effect van deze drug is zintuiglijke hallucinatie. Gebruikers geloven vaak dat ze dingen zien, horen en voelen die er niet zijn. Veranderde gedachten en gevoelens komen ook vaak voor. De effecten kunnen enkele uren aanhouden, en bijwerkingen zijn verwijdde pupillen, droge mond, zweten, en verhoogde hartslag en bloeddruk. Sommige gebruikers ervaren paranoia, waanideeën en angst die kunnen aanhouden nadat de eerste effecten van de drug zijn uitgewerkt, en sommige mensen ervaren later flashbacks.
MESCALINE
Mescaline, vaak peyote genoemd, is een hallucinogene stof die afkomstig is van verschillende cactussen, waarvan de bekendste de Lophophora williamsi, of peyote cactus is. Peyote knopen worden van de wortels afgesneden en gedroogd voor consumptie. De plant kan worden gegeten, maar heeft een bittere smaak, en wordt daarom vaker tot thee gebrouwen of tot poeder vermalen om capsules van te maken. Mescaline heeft een lange geschiedenis van gebruik in Indiaanse ceremonies, en hoewel het een illegale drug is in de Verenigde Staten, kan het nog steeds legaal worden gebruikt in specifieke ceremonies geregistreerd door een Indiaanse kerk.
METHAMPHETAMINE
Dit krachtige maar kortstondige stimulerende middel is uiterst verslavend en veroorzaakt bij langdurig gebruik aanzienlijke schade. Meth, crystal, of crystal meth, zoals het meestal wordt genoemd, wordt gemaakt door pseudo-efedrine, een decongestivum dat in veel verkoudheidsmedicijnen zit, te mengen met een verscheidenheid aan andere chemicaliën, waarvan er vele giftig zijn. Het poeder kan worden ingenomen, gesnoven, gerookt of geïnjecteerd. De effecten zijn vergelijkbaar met die van andere stimulerende middelen, zoals cocaïne. Na verloop van tijd kan aanhoudend gebruik van methamfetamine leiden tot gewichtsverlies, mondproblemen en huidzweren, samen met geestelijke gezondheidsproblemen zoals paranoia, angst, slapeloosheid en zelfs waanbeelden en hallucinaties.
PCP
Oorspronkelijk ontwikkeld in de jaren ’50 als intraveneus verdovingsmiddel, werd ontdekt dat fencyclidine (PCP), ook bekend als angel dust, aanzienlijke neurotoxische bijwerkingen had, wat leidde tot het stopzetten van de medische ontwikkeling en het gebruik. Het witte, kristallijne poeder is sindsdien een recreatieve drug geworden die meestal wordt gerookt, gesnoven, ingenomen in een capsule of opgelost in vloeistof, zoals alcohol. PCP reageert op verschillende receptoren in de hersenen, waaronder NMDA-, glutamaat-, dopamine-, opioïde- en nicotinereceptoren. Het kan onder meer hallucinaties, gevoelloosheid en verlies van motorische functies, gevoelens van kracht en onoverwinnelijkheid, geheugenverlies, vijandigheid, geweld en psychoses vergelijkbaar met schizofrenie veroorzaken. Aanvallen, coma en de dood zijn mogelijk.
PSILOCYBIN
Deze psychedelische stof komt van nature voor in bepaalde soorten paddenstoelen, en veroorzaakt hallucinogene en andere effecten wanneer de paddenstoelen worden geconsumeerd. Vaak eten gebruikers ze gewoon zo, maar paddenstoelen kunnen ook aan voedsel worden toegevoegd of tot thee worden gezet. Psilocybine paddestoelen, ook wel paddo’s of paddo’s genoemd, kunnen de waarneming van tijd veranderen, gevoelens van euforie opwekken, en ervoor zorgen dat gebruikers dingen zien, horen en voelen die niet echt zijn. Tijdens het gebruik zijn bijwerkingen als verwijde pupillen, misselijkheid en overgeven normaal. Aanhoudend gebruik kan aanhoudende of verergerende bijwerkingen veroorzaken, zoals paniekaanvallen en zelfs psychose.
SALVIA
Hoewel salvia in de Verenigde Staten niet als een illegale drug wordt beschouwd, heeft het hallucinogene eigenschappen en wordt het als recreatieve drug gebruikt. Salvia komt oorspronkelijk uit een bepaalde streek in Mexico en is een plant uit de muntfamilie die opioïdeachtige verbindingen bevat. De bladeren kunnen als thee worden gezet, maar veel gebruikers kauwen of roken de bladeren gewoon. Het duurt slechts een paar minuten voordat de drug effect heeft, waarbij veranderingen optreden in stemming, emoties en zintuiglijke waarneming, met name zicht en tastzin. Veel gebruikers beweren dat ze een trancelachtige toestand ervaren, wat de lange geschiedenis van het gebruik door Mazateekse sjamanen tijdens spirituele ceremonies kan verklaren. Er is weinig onderzoek gedaan naar de mogelijke langetermijneffecten van salvia.