Stelt u zich eens voor dat u in een sappige hamburger bijt die is geproduceerd zonder dieren te doden. Vlees dat in een laboratorium uit gekweekte cellen wordt gekweekt, maakt dat visioen werkelijkheid. Verschillende startende bedrijven ontwikkelen in het laboratorium gekweekt rundvlees, varkensvlees, gevogelte en zeevruchten, waaronder Mosa Meat, Memphis Meats, SuperMeat en Finless Foods. En de sector trekt miljoenen aan financiering aan. In 2017, bijvoorbeeld, nam Memphis Meats 17 miljoen dollar op van bronnen waaronder Bill Gates en landbouwbedrijf Cargill.
Als het op grote schaal wordt ingevoerd, kan lab-gekweekt vlees, ook wel schoon vlees genoemd, een groot deel van de wrede, onethische behandeling van dieren die worden gefokt voor voedsel elimineren. Het zou ook de aanzienlijke milieukosten van de vleesproductie kunnen verminderen; er zouden alleen middelen nodig zijn om gekweekte cellen te genereren en in stand te houden, niet een heel organisme vanaf de geboorte.
Het vlees wordt gemaakt door eerst een spiermonster van een dier te nemen. Technici verzamelen stamcellen uit het weefsel, vermenigvuldigen deze op dramatische wijze en laten ze differentiëren in primitieve vezels die zich vervolgens ophopen tot spierweefsel. Mosa Meat zegt dat één weefselmonster van een koe genoeg spierweefsel kan opleveren om 80.000 quarter-pounders te maken.
Een aantal van de start-ups zegt te verwachten in de komende paar jaar producten te kunnen verkopen. Maar schoon vlees zal een aantal barrières moeten overwinnen, wil het commercieel levensvatbaar zijn.
Twee zijn kosten en smaak. Toen in 2013 een hamburger van in het laboratorium gekweekt vlees aan journalisten werd gepresenteerd, kostte de productie meer dan 300.000 dollar en was de patty veel te droog (door te weinig vet). De kosten zijn sindsdien gedaald. Memphis Meats meldde dit jaar dat een kwart pond van zijn gemalen rundvlees ongeveer 600 dollar kost. Gezien deze trend zou schoon vlees binnen enkele jaren kunnen concurreren met traditioneel vlees. Zorgvuldige aandacht voor de textuur en een oordeelkundige toevoeging van andere ingrediënten zouden de smaakproblemen kunnen oplossen.
Om op de markt te worden toegelaten, zal moeten blijken dat schoon vlees veilig is om te eten. Hoewel er geen reden is om aan te nemen dat in laboratoria geproduceerd vlees een gevaar voor de gezondheid oplevert, begint de FDA nu pas na te denken over de wijze waarop het moet worden gereguleerd. Intussen verzetten de traditionele vleesproducenten zich, met het argument dat de in het lab geproduceerde producten helemaal geen vlees zijn en niet als zodanig geëtiketteerd mogen worden, en uit enquêtes blijkt dat het publiek slechts een geringe belangstelling heeft voor het eten van vlees uit laboratoria. Ondanks deze uitdagingen gaan de clean meat-bedrijven door. Als zij erin slagen om authentiek smakende producten te maken die ook betaalbaar zijn, zou schoon vlees onze dagelijkse eetgewoonten ethischer en milieuvriendelijker kunnen maken.