Langetermijnpotentiatie (LTP) wordt operationeel gedefinieerd als een langdurige toename in synaptische effectiviteit na hoogfrequente stimulatie van afferente vezels. Sinds de eerste volledige beschrijving van het fenomeen in 1973, is het onderzoek naar de mechanismen die aan de basis liggen van LTP inductie één van de meest actieve onderzoeksdomeinen in de neurowetenschappen. Van het grootste belang voor degenen die LTP bestuderen, in het bijzonder in de hippocampus van zoogdieren, is de veronderstelde rol ervan bij de vestiging van stabiele herinneringen, een rol die consistent is met “Hebbiaanse” beschrijvingen van geheugenvorming. Andere kenmerken van LTP, waaronder de snelle inductie, persistentie, en correlatie met natuurlijke hersenritmes, bieden indirecte ondersteuning voor dit verband met geheugenopslag. Niettemin is er weinig empirisch bewijs dat LTP direct in verband brengt met de opslag van herinneringen. In dit artikel bekijken we een aantal cellulaire en gedragsmatige karakteristieken van LTP en evalueren we of deze consistent zijn met de vermeende rol van hippocampale LTP in geheugenvorming. Wij suggereren dat veel van de huidige aandacht voor LTP een vooroordeel weerspiegelt dat LTP een leermechanisme is, hoewel het empirische bewijs vaak suggereert dat LTP ongeschikt is voor een dergelijke rol. Als alternatief voor geheugenopslag, stellen wij voor dat LTP kan dienen als een neuraal equivalent van een arousal of aandachtsmechanisme in de hersenen. LTP kan dus op een niet-specifieke manier de effectieve opvallendheid van discrete externe stimuli verhogen en kan daardoor de inductie van herinneringen op afgelegen synapsen vergemakkelijken. Andere hypothesen betreffende het functionele nut van dit intensief bestudeerde mechanisme zijn denkbaar; de bedoeling van dit artikel is niet om één enkele hypothese te promoten, maar veeleer om de discussie te stimuleren over de neurale mechanismen die ten grondslag liggen aan geheugenopslag en om te beoordelen of LTP kan worden beschouwd als een levensvatbare kandidaat voor een dergelijk mechanisme.