Een jongeman die net 18 jaar is geworden, heeft de wereld eindelijk zijn overvloedige nieuws verteld. Hij heeft drie testikels (afbeelding NSFW). Het nieuws kwam met een grote plons op het kleine scherm, zo dicht op de hielen van de man met twee penissen.
Ah de wonderen van Reddit et al – Rusland dat Oekraïne binnenvalt, vliegtuigen die verdwijnen, modderstromen die gezinnen verwoesten – maar wij jongens kunnen wel even stilstaan bij hoe het leven eruit had kunnen zien als ook wij over de driebaansweg hadden gereisd.
Twee penissen, drie testikels – is dit echt nieuws? Eigenlijk is het meer een ho-ho. Natuurlijk zijn er op de wereldbevolking van 7 miljard een paar mannen met drie testikels, net zoals er een paar mannen zijn met twee penissen of sommige vrouwen met drie borsten of drie eierstokken of mensen met rare dubbele neuzen en alle andere denkbare fouten die de lopendebandmechanica van celmitose kan creëren. De extreme versie van dit slordige werk is de volwaardige Siamese Tweeling (misschien wel het laatste xenofobe eponiem in de hele geneeskunde) – onvolledige tweeling op zijn opzienbarendst, een huiveringwekkend voorbeeld van uitpakken dat een beetje tekortschiet.
Het probleem van de onvolledige deling doet zich voor ergens in de negen maanden van het embryo, waarschijnlijk aan de vroege kant, wanneer de cellen zich nog 1-2-4-16-256-et cetera delen, totdat oeps, een of andere retinue van genetisch materiaal zich niet helemaal netjes splitst; een spoor van genetisch materiaal klampt zich vast aan zijn complement of begint zich anders een beetje voortijdig te delen en kan de daad dan niet voltooien. Het fysieke resultaat is allerlei gecompliceerde anatomie.
In het geval van teveel testikels, “polyorchidisme” genoemd, kan het gepaard gaan met een volledige verdubbeling van het hele mannelijke spermaproductieapparaat. (De in de botanische wereld zo geliefde orchideeën worden zo genoemd vanwege hun gelijkenis met testikels – niet andersom).
Zoals iedereen die wel eens bergoesters of lamsfriet heeft gegeten zeker weet, omvat het mannelijk bedrijf niet alleen de testikel, maar ook de bijbal (epididymis), die de halteplaats is voor nieuw aangemaakt sperma en die halvemaanvormig tegen de ovale testis aanligt; en de zaadleider (vas deferens), die vanuit de epididymis een tunnel vormt waarlangs het sperma zich een weg baant naar de zaadblaasjes en uiteindelijk bij de ejaculatie naar de buitenwereld. (Een vasectomie knipt de zaadleiders af). Wanneer deze ondersteunende delen ook bij een man met drie noten aan elkaar verbonden zijn, kan het hele pakket normaal functioneren. Vaker echter, is een deel niet verdubbeld en de extra anatomie is gewoon mee voor de rit. Of de Reddit-foto.
Gelukkig is de academische geneeskunde geobsedeerd door het vastleggen van elke anomalie die er is. (Twee recente case reviews van ’s werelds ervaring in polyorchidisme zijn hier). Ik herinner me dat ik als pre-tiener door medische tijdschriften bladerde en zag – eigenlijk heb ik geen idee wat ik zag, maar het was smerig en zwart-wit en vaag en genoeg om een verstandig persoon ver, ver weg te houden van het beoefenen van de geneeskunde (een waarschuwing die ik niet in acht heb genomen). Maar alles wat denkbaar is, is gepubliceerd en ontdaan van alle schok en ontzag, zodat alleen verdroogd medisch Engels overblijft om de feiten over te brengen: “Kwaliteit van spermatogenese werd niet gerapporteerd in 16 gevallen (11%).” Weggestopt in hetzelfde rapport is het opbeurende maar doodse nieuws dat “6 gevallen van 4 testes (4,3%) werden gemeld” – een fronsend addendum dat een nog nieuwere betekenis geeft aan het concept van de dubbele dubbel.
In de komende jaren zal het interessant zijn om te zien hoe de strenge en luchtledige wereld van de medische publicaties reageert op het losgeslagen universum van Reddit, Tumblr, Instagram, en al de rest. De conventionele geneeskunde is al bezig zich snel terug te trekken uit de stortvloed van medische informatie, goed en slecht en daartussenin, die onmiddellijk beschikbaar is op het web. Nu worden onze donkerste geheimen, onze coolste rare verhalen, ons eigen patrimonium terloops de wereld in getweet – en even later vergeten als er iets nog provocerenders verschijnt. In zo’n omgeving heeft zelfs een man met drie ballen niet veel kans.