Het nummer werd oorspronkelijk geschreven en uitgevoerd door Jim Weatherly onder de titel “Midnight Plane to Houston,” dat hij opnam op Jimmy Bowen’s Amos Records. “Het was gebaseerd op een gesprek dat ik met iemand had… over het nemen van een middernachtsvliegtuig naar Houston,” herinnert Weatherly zich. “Ik schreef het als een soort country liedje. Toen stuurden we het nummer naar een man genaamd Sonny Limbo in Atlanta en hij wilde het uitbrengen met Cissy Houston… hij vroeg of ik het erg vond als hij de titel veranderde in ‘Midnight Train to Georgia’. En ik zei, ‘Ik vind het niet erg. Just don’t change the rest of the song.””
Weatherly, in een later interview met Gary James, verklaarde dat het telefoongesprek in kwestie met Farrah Fawcett was geweest, en hij gebruikte Fawcett en zijn vriend Lee Majors, met wie ze net was gaan daten, “als een soort personages.” Weatherly, tijdens een programma in Nashville, zei dat hij quarterback was geweest op de Universiteit van Mississippi, en dat de NFL niets voor hem was geworden, dus was hij in Los Angeles om te proberen liedjes te schrijven. Hij zat in een rec football league met Lee Majors en belde Majors op een avond. Farrah Fawcett nam de telefoon op en hij vroeg wat ze aan het doen was. Ze zei dat ze “het nachtvliegtuig naar Houston” nam om haar familie te bezoeken. Hij vond dat een pakkende zin voor een liedje, en bij het schrijven van het liedje vroeg hij zich af waarom iemand L.A. zou verlaten met het middernachtsvliegtuig – wat het idee opriep van een “superster, maar hij kwam niet ver”.
Gospel/soul zangeres Cissy Houston nam het liedje op als “Midnite Train to Georgia” (gespeld als “Midnight …” op de UK single) uitgebracht in 1973. Haar versie is ook te vinden op haar albums Midnight Train to Georgia: The Janus Years (1995), en de heruitgave van haar debuutalbum uit 1970, Presenting Cissy Houston oorspronkelijk uitgebracht op Janus Records.
Weatherly’s uitgever stuurde het nummer door naar Gladys Knight and the Pips, die Houston’s voorbeeld volgden en de titel “Midnight Train to Georgia” behielden. De single debuteerde in de Hot 100 op nummer 71 en werd acht weken later de eerste nummer één hit van de groep toen het van nummer 5 naar nummer 1 sprong op 27 oktober 1973, ter vervanging van “Angie” van de Rolling Stones. Het bleef twee weken op de eerste plaats staan. Het werd vervangen door “Keep On Truckin’ (Part 1)” van Eddie Kendricks. Het bereikte ook nummer één in de soul singles chart, hun vijfde in die chart. In de UK Singles Chart bereikte het nummer een hoogtepunt op nummer tien op 5 juni 1976.
In haar autobiografie, Between Each Line of Pain and Glory, schreef Gladys Knight dat ze hoopte dat het nummer een troost was voor de vele duizenden die elk jaar van elders naar Los Angeles komen om de droom te verwezenlijken om in films, televisie of muziek te spelen, maar er dan niet in slagen om die droom te verwezenlijken en in wanhoop wegzakken.
In 1999 werd “Midnight Train to Georgia” opgenomen in de Grammy Hall of Fame. Het staat momenteel op nummer 439 in Rolling Stone’s bijgewerkte lijst van hun 500 Greatest Songs of All Time.