Richard Nixon tijdens de presidentscampagne van 1968. Foto: Ollie Atkins
In 1968 mislukten de vredesbesprekingen in Parijs, bedoeld om een einde te maken aan de 13 jaar durende Vietnamoorlog, omdat een adjudant van de toenmalige presidentskandidaat Richard Nixon de Zuid-Vietnamezen ervan overtuigde om van de afspraken af te zien, aldus een nieuw rapport van David Taylor van de BBC. Eind jaren zestig waren de Amerikanen al bijna een decennium betrokken bij de Vietnamoorlog, en het voortdurende conflict was een ongelooflijk twistpunt, aldus PBS:
In 1967, toen de Amerikaanse troepensterkte in Vietnam de 500.000 had bereikt, was het protest tegen de Amerikaanse deelname aan de Vietnamoorlog sterker geworden omdat steeds meer Amerikanen zich afvroegen of de Amerikaanse oorlogsinspanning wel kon slagen of moreel te rechtvaardigen was. Zij gingen de straat op met vredesmarsen, demonstraties en daden van burgerlijke ongehoorzaamheid. Ondanks de polarisatie in het land, begon de Amerikaanse publieke opinie te neigen naar “de-escalatie” van de oorlog.
Nixon’s presidentiële campagne had het nodig dat de oorlog doorging, omdat Nixon campagne voerde op een platform dat tegen de oorlog was. De BBC:
Nixon vreesde een doorbraak bij de vredesbesprekingen in Parijs die bedoeld waren om via onderhandelingen een regeling te vinden voor de oorlog in Vietnam, en hij wist dat dit zijn campagne zou doen ontsporen.
… Eind oktober 1968 kwamen er belangrijke concessies van Hanoi die beloofden zinvolle besprekingen in Parijs mogelijk te maken – concessies die Johnson zouden rechtvaardigen op te roepen tot een volledige stopzetting van de bombardementen op Noord-Vietnam. Dit was precies waar Nixon bang voor was.
President Johnson had in die tijd de gewoonte om al zijn telefoongesprekken op te nemen, en onlangs vrijgegeven tapes uit 1968 lieten zien dat de FBI de telefoons van de Zuid-Vietnamese ambassadeur en van Anna Chennault, een van Nixon’s hulpjes, had “afgeluisterd”. Op basis van de tapes, aldus Taylor voor de BBC, leren we dat in de aanloop naar de vredesbesprekingen in Parijs, “Chennault naar de Zuid-Vietnamese ambassade werd gezonden met een duidelijke boodschap: de Zuid-Vietnamese regering moest zich terugtrekken uit de besprekingen, weigeren zaken te doen met Johnson, en als Nixon zou worden verkozen, zouden ze een veel betere deal krijgen.” The Atlantic Wire:
In de onlangs vrijgegeven tapes is te horen hoe Johnson door minister van Defensie Clark Clifford op de hoogte wordt gebracht van Nixons bemoeienis. De FBI had de telefoon van de Zuid-Vietnamese ambassadeur afgeluisterd. Ze hadden Chennault lobbyen bij de ambassadeur op band. Johnson was terecht woedend – hij beval Nixon’s campagne onder toezicht van de FBI te plaatsen. Johnson gaf een briefje door aan Nixon dat hij op de hoogte was van de actie. Nixon deed alsof hij geen idee had waarom het Zuiden zich terugtrok, en bood aan naar Saigon te reizen om hen weer aan de onderhandelingstafel te krijgen.
Hoewel het basisverhaal van Nixons betrokkenheid bij het tegenhouden van de vredesbesprekingen in Vietnam al eerder de ronde heeft gedaan, beschrijven de nieuwe tapes, volgens de Atlantic Wire, hoe president Johnson van alles op de hoogte was, maar ervoor koos om dit niet onder de aandacht van het publiek te brengen: hij dacht dat zijn beoogde opvolger, Hubert Humphrey, Nixon toch wel zou verslaan bij de komende verkiezingen. En door te onthullen dat hij wist van Nixon’s affaires, zou hij ook moeten toegeven dat hij de Zuid-Vietnamese ambassadeur had bespioneerd.
Eindelijk won Nixon met slechts 1 procent van de populaire stemmen. “Eenmaal aan het bewind liet hij de oorlog escaleren naar Laos en Cambodja, waarbij nog eens 22.000 Amerikaanse doden vielen, voordat hij uiteindelijk in 1973 akkoord ging met een vredesakkoord dat in 1968 binnen handbereik lag,” aldus de BBC.
Meer van Smithsonian.com:
A Photo-journalist’s Remembrance of Vietnam
Vietnam now