Naarmate de kennis over de prevalentie en de gevolgen van negatieve jeugdervaringen toeneemt, worden trauma-ondersteunde en op veerkracht gebaseerde praktijken op basis van het onderzoek geïmplementeerd in gemeenschappen, onderwijs, volksgezondheidsdiensten, sociale diensten, religieuze organisaties en het strafrecht. Een paar staten overwegen wetgeving.
CommunitiesEdit
Naarmate de kennis over de prevalentie en gevolgen van ACEs toeneemt, proberen meer gemeenschappen trauma-informed en veerkracht-opbouwende praktijken te integreren in hun agentschappen en systemen. Tarpon Springs, Florida, werd de eerste trauma-ondersteunde gemeenschap in 2011. Trauma-informed initiatieven in Tarpon Springs omvatten trauma-awareness training voor de lokale huisvesting autoriteit, veranderingen in de programma’s voor ex-delinquenten, en nieuwe benaderingen van het onderwijs aan studenten met leerproblemen. Onderzoek met Amerikaans-Indiaanse tribale gemeenschappen heeft aangetoond dat sociale steun en culturele betrokkenheid de effecten van ACE’s kunnen verminderen.
EducationEdit
De blootstelling aan ACE’s is wijdverspreid in de VS, één studie van de National Survey of Children’s Health meldde dat ongeveer 68% van de kinderen van 0-17 jaar één of meer ACE’s had meegemaakt. De impact van ACE’s op kinderen kan zich uiten in problemen met concentratie, zelfregulering, het vertrouwen in anderen, en kan leiden tot negatieve cognitieve effecten. Uit een studie bleek dat een kind met 4 of meer ACE’s 32 keer meer kans had om te worden bestempeld met een gedrags- of cognitief probleem dan een kind zonder ACE’s. Uit een andere studie van het Area Health Education Center van de Washington State University bleek dat leerlingen met ten minste drie ACE’s drie keer zoveel kans hebben op schooluitval, zes keer zoveel kans op gedragsproblemen en vijf keer zoveel kans op aanwezigheidsproblemen. De trauma-ondersteunde schoolbeweging tracht leerkrachten en personeel op te leiden om kinderen te helpen bij hun zelfregulering, en gezinnen te helpen die problemen ondervinden die het gevolg zijn van de normale reactie van kinderen op trauma. Het probeert ook gedragsconsequenties te bieden die een kind niet opnieuw zullen traumatiseren.
Trauma-informed onderwijs verwijst naar het specifieke gebruik van kennis over trauma en de uiting ervan om de ondersteuning voor kinderen aan te passen om hun ontwikkelingssucces te verbeteren. Het National Child Traumatic Stress Network (NCTSN) beschrijft een traumageïnformeerd schoolsysteem als een plaats waar leden van de schoolgemeenschap werken aan traumabewustzijn, kennis en vaardigheden om te reageren op mogelijk negatieve uitkomsten na traumatische stress. De NCTSN publiceerde een studie waarin het ARC-model (attachment, regulation and competency) werd besproken, waarop andere onderzoekers hun latere studies van trauma-ondersteunde onderwijspraktijken hebben gebaseerd.Trauma-gevoelig of trauma-ondersteund onderwijs is de afgelopen 10 jaar steeds populairder geworden in Washington, Massachusetts, en Californië.
Eén studie beschrijft hoe verschillende scholen in San Francisco traumageïnformeerde ondersteuning boden op basis van het ARC-model aan leerlingen, volwassenen in het systeem, en het schoolsysteem als geheel door middel van universele leerstrategieën, plannen en technieken voor kinderen met trauma, en door het geven van traumageïnformeerde therapie aan deze kinderen. Op El Dorado, een basisschool in deze studie in San Francisco, werden trauma-informed praktijken geassocieerd met een vermindering van schorsingen van 89%.
Lincoln High School in Walla Walla, Washington, paste een trauma-informed benadering van discipline aan en verminderde haar schorsingen met 85%. In plaats van standaard straffen, wordt leerlingen geleerd hun reactie op stress te herkennen en deze te beheersen. De scholen van Spokane, Washington, hebben een onderzoek uitgevoerd dat aantoonde dat academische risico’s gecorreleerd waren met de ervaringen van leerlingen met traumatische gebeurtenissen die bekend waren bij hun leraren. Hetzelfde schooldistrict is een onderzoek begonnen om de impact van trauma-ondersteunde interventieprogramma’s te testen, in een poging om de impact van toxische stress te verminderen.
In Brockton, Massachusetts, heeft een bijeenkomst in de hele gemeenschap geleid tot een trauma-ondersteunde aanpak die is aangenomen door het Brockton School District. Tot nu toe hebben alle basisscholen van het district trauma-geïnformeerde verbeteringsplannen geïmplementeerd, en er zijn plannen om hetzelfde te doen in de middelbare school en de middelbare school. Ongeveer een vijfde van de leraren in het district heeft deelgenomen aan een cursus over het lesgeven aan getraumatiseerde leerlingen. De politie waarschuwt de scholen wanneer zij iemand hebben gearresteerd of een bezoek hebben gebracht aan het adres van een leerling. De wetgeving van de staat Massachusetts heeft geprobeerd om alle scholen te verplichten plannen te ontwikkelen om “veilige en ondersteunende scholen” te creëren.
Sociale dienstverlening
Sociale dienstverleners – waaronder welzijnssystemen, huisvestingsinstanties, daklozenopvangcentra en huiselijk geweld centra – nemen traumagebaseerde benaderingen aan die helpen om ACE’s te voorkomen of hun impact te minimaliseren. Het gebruik van hulpmiddelen die screenen op trauma kan een maatschappelijk dienstverlener helpen om zijn cliënten te begeleiden naar interventies die voldoen aan hun specifieke behoeften. Trauma-informed practices can also help social service providers look at how trauma impacts the whole family.
Trauma-informed approaches can improve child welfare services by 1) openly discussing trauma and 2) addressing parental trauma. De New Hampshire Division for Children Youth and Families (DCYF) past een trauma-informed benadering toe op hun pleegzorgdiensten door personeel voor te lichten over trauma’s bij kinderen, kinderen die in pleegzorg komen te screenen op trauma’s, trauma-informed taalgebruik te gebruiken om verdere traumatisering te beperken, geboorteouders te begeleiden en te betrekken bij samenwerkend ouderschap, en pleegouders te trainen om trauma-informed te zijn.
In Albany, New York heeft het HEARTS-initiatief ertoe geleid dat lokale organisaties trauma-informed praktijken hebben ontwikkeld. Senior Hope Inc., een organisatie die hulp biedt aan volwassenen boven de 50 jaar, is begonnen met het implementeren van de 10-vragen ACE-enquête en het praten met hun cliënten over jeugdtrauma’s. De LaSalle School, die weesjongens en in de steek gelaten jongens helpt, begon delinquente jongens vanuit een trauma-informed perspectief te bekijken en begon de ACE-vragenlijst aan hun cliënten toe te dienen.
Huisvestingsinstanties worden ook trauma-informed. Ondersteunende huisvesting kan soms de controle en machtsdynamiek die geassocieerd wordt met de vroege trauma’s van cliënten opnieuw creëren. Dit kan worden verminderd door trauma-informed praktijken, zoals het trainen van personeel om respectvol om te gaan met de ruimte van cliënten door afspraken te plannen en zichzelf niet in de privéruimtes van cliënten te laten, en ook te begrijpen dat een agressieve reactie trauma-gerelateerde copingstrategieën kunnen zijn. De huisvestingsautoriteit in Tarpon Springs gaf het personeel een traumabewustzijnstraining, zodat ze de stress en boosheid van hun cliënten als gevolg van slechte werkgelegenheid, gezondheid en huisvesting beter konden begrijpen en er beter op konden reageren.
Een onderzoek onder 200 daklozen in Californië en New York toonde aan dat meer dan 50% ten minste vier ACE’s had meegemaakt. In Petaluma, Californië, gebruikt het Committee on the Shelterless (COTS) een trauma-informed aanpak genaamd Restorative Integral Support (RIS) om intergenerationele dakloosheid te verminderen. RIS vergroot het bewustzijn van en de kennis over ACE’s, en roept het personeel op om medelevend te zijn en zich te richten op de hele persoon. COTS beschouwen zichzelf nu als ACE-geïnformeerd en richten zich op veerkracht en herstel.
GezondheidszorgEdit
Screenen op of praten over ACE’s met ouders en kinderen kan helpen bij het bevorderen van een gezonde fysieke en psychologische ontwikkeling en kan artsen helpen de omstandigheden te begrijpen waarmee kinderen en hun ouders worden geconfronteerd. Door te screenen op ACE’s bij kinderen kunnen kinderartsen en verpleegkundigen gedragsproblemen beter begrijpen. Sommige artsen hebben zich afgevraagd of sommige gedragingen die leiden tot de diagnose Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in feite reacties op trauma zijn. Kinderen die vier of meer ACE’s hebben meegemaakt hebben drie keer zoveel kans om ADHD-medicatie te krijgen in vergelijking met kinderen met minder dan vier ACE’s. Door ouders te screenen op hun ACE’s kunnen artsen de juiste ondersteuning bieden aan ouders die een trauma hebben meegemaakt, hen helpen veerkracht op te bouwen, de hechting met hun kinderen te bevorderen en een familiecyclus van ACE’s te voorkomen. Trauma-bewuste pediatrische zorg stelt artsen ook in staat een vertrouwensband met ouders te ontwikkelen, waardoor de communicatielijnen worden geopend. In het Montefiore Medical Center zullen binnenkort in 22 kinderklinieken ACEs-screenings worden geïmplementeerd. In een proefprogramma wordt elk kind met een ouder die een ACE-score van vier of hoger heeft, aangeboden om zich in te schrijven en een verscheidenheid aan diensten te ontvangen. Voor gezinnen die in het programma zijn ingeschreven, melden ouders minder ER-bezoeken en kinderen hebben een gezondere emotionele en sociale ontwikkeling, vergeleken met degenen die niet zijn ingeschreven.
VolksgezondheidEdit
De meeste Amerikaanse artsen gebruiken vanaf 2015 geen ACE-enquêtes om patiënten te beoordelen. Bezwaren hiertegen zijn onder meer dat er geen gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken zijn die aantonen dat dergelijke onderzoeken kunnen worden gebruikt om de gezondheidsresultaten daadwerkelijk te verbeteren, dat er geen standaardprotocollen zijn voor het gebruik van de verzamelde informatie, en dat het herbeleven van negatieve jeugdervaringen emotioneel traumatisch kan zijn. Andere obstakels zijn dat de techniek niet wordt onderwezen in medische scholen, niet declarabel is, en de aard van het gesprek sommige artsen persoonlijk ongemakkelijk maakt.
Sommige volksgezondheidscentra zien ACE’s als een belangrijke manier (vooral voor moeders en kinderen) om gezondheidsinterventies te richten op individuen tijdens gevoelige perioden van ontwikkeling vroeg in hun leven, of zelfs in de baarmoeder. De Jefferson Country Public Health-kliniek in Port Townsend, Washington, screent nu bijvoorbeeld zwangere vrouwen, hun partners, ouders van kinderen met speciale behoeften, en ouders die betrokken zijn bij CPS op ACE’s. Wat de counseling van patiënten betreft, behandelt de kliniek ACE’s net als andere gezondheidsrisico’s zoals roken of alcoholgebruik.
Psychologen, politici, therapeuten, opvoeders en talloze andere professionals die willen pleiten voor een universele screening op ACE’s en tegelijkertijd bewustzijn willen creëren over ACE’s en mogelijke behandelingen voor de resteffecten ervan, hebben geresulteerd in de lancering van een publieke gezondheidscampagne Stress Health Public Education Campaign om meer aandacht te vestigen op de problemen die gepaard gaan met stress en toxische stress in de kindertijd.
Veerkracht en hulpbronnenEdit
Resilience is niet een eigenschap die mensen wel of niet hebben. Het gaat om gedragingen, gedachten en handelingen die bij iedereen aangeleerd en ontwikkeld kunnen worden. Volgens de American Psychological Association (2017) is veerkracht het vermogen om zich aan te passen in het gezicht van tegenspoed, tragedie, bedreigingen of aanzienlijke stress – zoals familie- en relatieproblemen, ernstige gezondheidsproblemen of stress op het werk en financiële stressoren. Veerkracht verwijst naar het terugkaatsen van moeilijke ervaringen in het leven. Er is niets buitengewoons aan veerkracht. Mensen geven vaak blijk van veerkracht in tijden van tegenspoed. Veerkrachtig zijn betekent echter niet dat iemand geen moeilijkheden of verdriet zal ervaren, want emotionele pijn is gebruikelijk voor mensen wanneer zij lijden onder een grote tegenslag of trauma. In feite gaat de weg naar veerkracht vaak gepaard met aanzienlijke emotionele pijn.
Res veerkracht en toegang tot andere hulpbronnen zijn beschermende factoren. Het hebben van veerkracht kan gunstig zijn voor kinderen die zijn blootgesteld aan trauma en een hogere ACE-score hebben. Kinderen die het kunnen leren ontwikkelen, kunnen veerkracht gebruiken om zichzelf op te bouwen na een trauma. Een kind dat geen veerkracht heeft ontwikkeld, zal het moeilijker hebben om om te gaan met de uitdagingen die in het volwassen leven kunnen komen. Mensen en kinderen die veerkrachtig zijn, omarmen de gedachte dat negatieve ervaringen niet bepalen wie ze zijn. Zij kunnen ook nadenken over vroegere gebeurtenissen in hun leven die traumatisch waren, en proberen deze op een constructieve manier te herkaderen. Ze zijn in staat om kracht te vinden in hun strijd en uiteindelijk kunnen ze de uitdagingen en tegenspoed overwinnen waarmee ze in hun kindertijd werden geconfronteerd. In de kindertijd kan veerkracht voortkomen uit het hebben van een zorgzame volwassene in het leven van het kind. Veerkracht kan ook voortkomen uit betekenisvolle momenten zoals een academische prestatie of lof krijgen van leraren of mentoren. In de volwassenheid is veerkracht het concept van zelfzorg. Als je voor jezelf zorgt en de nodige tijd neemt om na te denken en voort te bouwen op je ervaringen, dan zul je beter in staat zijn om voor anderen te zorgen. Volwassenen kunnen deze vaardigheid ook gebruiken om een deel van het trauma dat ze hebben meegemaakt tegen te gaan. Zelfzorg kan een verscheidenheid van dingen betekenen. Een voorbeeld van zelfzorg is weten wanneer je je opgebrand begint te voelen en dan een stapje terug doen om uit te rusten en jezelf te herstellen. Een ander onderdeel van zelfzorg is het beoefenen van mindfulness of het beoefenen van een vorm van gebed of meditatie. Als je in staat bent om de tijd te nemen om na te denken over je ervaringen, dan zul je in staat zijn om een groter niveau van veerkracht op te bouwen voor de toekomst. Al deze strategieën samen kunnen helpen om veerkracht op te bouwen en een deel van het jeugdtrauma dat werd ervaren tegen te gaan. Met deze strategieën kunnen kinderen beginnen te genezen na het ervaren van negatieve jeugdervaringen. Dit aspect van veerkracht is zo belangrijk omdat het mensen in staat stelt hoop te vinden in hun traumatische verleden. Als je voor het eerst kijkt naar de ACE studie en de verschillende correlaties die komen met het hebben van 4 of meer trauma’s, is het makkelijk om je verslagen te voelen. Het is zelfs mogelijk dat deze informatie mensen aanzet tot ongezond coping gedrag. Het introduceren van veerkracht en de gegevens die de positieve uitkomst ondersteunen met betrekking tot trauma, zorgt voor een licht aan het einde van de tunnel. Het geeft mensen de kans om proactief te zijn in plaats van reactief als het gaat om het aanpakken van de trauma’s in hun verleden.
Criminal justiceEdit
Omdat onderzoek naar decarceratie in de Verenigde Staten suggereert dat opgesloten individuen veel meer kans hebben om te zijn blootgesteld aan geweld en lijden aan posttraumatische stressstoornis (PTSD), kan een trauma-informed aanpak beter helpen om een aantal van deze criminogene risicofactoren aan te pakken en kan het een minder traumatiserende strafrechtervaring creëren. Programma’s zoals Seeking Safety worden vaak gebruikt om mensen in het strafrechtelijk systeem te helpen beter om te leren gaan met trauma’s, PTSS en middelenmisbruik. Jeugdrechtbanken kunnen kinderen beter afhouden van misdaad en delinquentie als ze begrijpen welk trauma veel van deze kinderen hebben meegemaakt. Het strafrechtelijk systeem zelf kan mensen ook opnieuw traumatiseren. Dit kan worden voorkomen door het creëren van veiliger faciliteiten waar penitentiaire inrichtingswerkers en politieagenten goed zijn opgeleid om te voorkomen dat incidenten escaleren. Samenwerkingsverbanden tussen politie en geestelijke gezondheidszorg kunnen ook de mogelijke traumatiserende effecten van politieoptreden verminderen en helpen gezinnen de juiste geestelijke gezondheidszorg en sociale diensten te bieden. Het Women’s Community Correctional Center of Hawaii is begonnen met een Trauma-Informed Care Initiative dat zich richt op het trainen van alle medewerkers om zich bewust te zijn van en gevoelig te zijn voor trauma, om alle vrouwen in hun instelling te screenen op trauma, om degenen die trauma hebben ervaren te beoordelen, en te beginnen met het bieden van trauma-ondersteunde geestelijke gezondheidszorg aan de vrouwen die zijn geïdentificeerd.
WetgevingEdit
Vermont heeft een wetsvoorstel aangenomen, Act 43(H.508) aangenomen, een wet met betrekking tot het opbouwen van veerkracht voor personen die nadelige jeugdervaringen hebben opgedaan, die de levenslange effecten van ACE’s op de gezondheidsresultaten erkent, streeft naar een breed gebruik van ACE-screening door zorgverleners en ernaar streeft studenten in de medische en gezondheidsschool voor te lichten over ACE’s. Eerder nam de staat Washington wetgeving aan om een publiek-privaat partnerschap op te zetten om de ontwikkeling van trauma-ondersteunde en veerkracht-opbouwende praktijken die in die staat waren begonnen, in de gemeenschap te bevorderen; maar het werd niet voldoende gefinancierd. Op 18 augustus 2014 keurden Californische wetgevers unaniem ACR nr. 155 goed, dat beleid aanmoedigt dat de blootstelling van kinderen aan negatieve ervaringen vermindert. Recente wetgeving in Massachusetts ondersteunt een trauma-informed schoolbeweging als onderdeel van The Reduction of Gun Violence bill (No. 4376). Dit wetsvoorstel is gericht op het creëren van “veilige en ondersteunende scholen” door middel van diensten en initiatieven gericht op fysieke, sociale en emotionele veiligheid.