De Himantura kittipongi zoetwater pijlstaartrog en werd voor het eerst waargenomen in 2004, maar werd pas in 2006 als nieuwe soort bevestigd door onderzoekers van het WWF-Thailand en het in de VS gevestigde Smithsonian Institute. De nieuwe soort werd Himantura kittipongi genoemd naar de vooraanstaande Thaise vissendeskundige Kittipong Jaruthanin, die de rog in 2004 voor het eerst had waargenomen.
Deskundigen menen dat deze vis, die breed en plat van vorm is en een lange, zweepachtige staart heeft, in de loop van vele miljoenen jaren weinig is veranderd.
Waar leven ze?
De soort leeft in estuaria en grote diepe rivieren, waar ze zich ingraven in zanderige of dichtgeslibde rivierbodems, om nietsvermoedende vissen, schelpdieren en krabben op te wachten, gebruikmakend van een sensor die het elektrische veld van een dier kan detecteren.
Ongewoon is dat deze soort af en toe wordt waargenomen in de buurt van stedelijke centra in de regio.
Een zeer grote rog
Wetenschappers schatten dat de Himantura chaophraya vijf meter en 600 kg groot kan worden, waarmee hij zeker tot de grootste van de ongeveer 200 roggensoorten behoort. De vis baart levende jongen van 30 cm breed, dus zelfs de kleintjes zijn groot!
Kijk uit voor die weerhaak
Hoewel pijlstaartroggen niet snel mensen aanvallen, zijn ze een van de weinige reuzenvissen in de Mekong die een echt gevaar kunnen vormen voor degenen die met ze omgaan. Hun staart heeft een dodelijke weerhaak aan de basis, die wel 38 cm lang kan zijn – de grootste van alle pijlstaartroggen – en gemakkelijk de menselijke huid en zelfs botten kan penetreren, net als een pijl, en meestal gif kan injecteren.
Ondanks zijn enorme afmetingen en giftigheid, blijft deze nomadische soort verrassend ongrijpbaar en gehuld in mysterie. Pas minder dan 20 jaar geleden werd hij voor het eerst door wetenschappers geïdentificeerd.
De overlevingskansen op lange termijn zijn klein
Decennia geleden kwamen ze naar verluidt algemener voor dan nu. Dit kan te maken hebben met overbevissing, vervuiling en de achteruitgang van hun leefgebied in rivieren, en het lijkt erop dat ze in sommige delen van hun historische verspreidingsgebied niet meer voorkomen. e Thaise rivieren zijn geteisterd door ernstige vervuiling, overbevissing en de bouw van stuwdammen, die een dodelijke tol hebben geëist van Thailand’s eens zo diverse en overvloedige rivierleven. Aangenomen wordt dat de rog nog maar in kleine aantallen voorkomt.
Populaties van de reuzen pijlstaartrog doen het beter dan andere Mekong reuzenvissen. Deskundigen suggereren dat dit te maken kan hebben met de diepte van de rivier waar deze soorten leven, en met het feit dat ze zo moeilijk te vangen zijn.