Doel
Dit informatieblad beantwoordt vragen over CDC’s recente studie naar perchloraat in zuigelingenvoeding, gepubliceerd in The Journal of Exposure Science and Environmental Epidemiology1. Er wordt uitgelegd waar de studie naar keek, wat er werd gevonden, en wat de volgende stappen van CDC zullen zijn. Het informatieblad geeft ook een overzicht van CDC’s aanbevelingen over hoe zuigelingen het beste gevoed kunnen worden. Deze studie verandert niets aan de bestaande aanbevelingen.
Achtergrond
Perchloraat is een chemische stof die van nature in het milieu voorkomt en ook wordt gebruikt in explosieven, vuurwerk, vuurpijlen en raketdrijfgas. Een combinatie van menselijke activiteit en natuurlijke bronnen heeft geleid tot de wijdverspreide aanwezigheid van perchloraat in het milieu.
Vorige CDC-studies hebben aangetoond dat bijna iedereen in de VS regelmatig wordt blootgesteld aan lage concentraties perchloraat. Mensen worden blootgesteld door het eten van voedsel en het drinken van melk en water die perchloraat bevatten. Zowel in moedermelk als in zuigelingenvoeding zijn sporen van perchloraat aangetroffen.
Een hoog perchloraatgehalte (duizenden malen hoger dan de doses die naar schatting het gevolg zijn van de consumptie van zuigelingenvoeding of moedermelk) tast de schildklier aan door het vermogen van de schildklier om jodium te gebruiken te blokkeren. De schildklier heeft jodium nodig om schildklierhormoon aan te maken. Schildklierhormoon is belangrijk voor een goede ontwikkeling van foetussen en zuigelingen, en regelt hoe het lichaam energie verbruikt.
Wat heeft de studie onderzocht?
Deze studie was bedoeld om meer inzicht te krijgen in de manier waarop zuigelingen aan perchloraat kunnen worden blootgesteld; de mogelijke gezondheidseffecten van blootstelling aan perchloraat zijn niet onderzocht.
DCDC testte of perchloraat kon worden gemeten in in de handel verkrijgbare poedervormige zuigelingenvoeding, waaronder formules op basis van koemelk met en zonder lactose, formules op basis van soja, en elementaire formules, die meestal worden gemaakt met synthetische aminozuren.
DCDC-onderzoekers gebruikten vervolgens deze bevindingen, samen met schattingen van het gewicht van baby’s op verschillende leeftijden en schattingen van de hoeveelheid flesvoeding die gewoonlijk wordt geconsumeerd, om verschillende hypothetische blootstellingssituaties te bepalen waarbij flesvoeding wordt gemengd met drinkwater dat perchloraat bevat.
Ten slotte berekende CDC voor elke hypothetische situatie hoeveel perchloraat er in het water zou moeten zitten om de gemengde flesvoeding de referentiedosis van het U.S. Environmental Protection Agency te laten overschrijden, een niveau dat is vastgesteld om de dagelijkse blootstellingsniveaus gedurende een heel leven te schatten die geen schadelijke effecten zouden veroorzaken. Het is niet bekend of het overschrijden van de referentiedosis schadelijke gevolgen kan hebben.
Wat heeft het onderzoek uitgewezen?
Alle geteste poedervormige zuigelingenvoeding bevatte perchloraat. Formule op basis van koemelk met lactose had een aanzienlijk hogere concentratie perchloraat dan de andere soorten.
De hypothetische doseringssituaties toonden aan dat voor de meeste zuigelingen de hoeveelheid perchloraat in het formuleproduct zelf niet zou leiden tot blootstellingen hoger dan de referentiedosis van het U.S. Environmental Protection Agency. De werkelijke dosis zou afhangen van het gewicht van de baby, de hoeveelheid geconsumeerde flesvoeding, het type flesvoeding, de hoeveelheid perchloraat in andere door de zuigeling geconsumeerde voedingsmiddelen en de hoeveelheid perchloraat in het water dat met de flesvoeding wordt gemengd.
De meeste voedingsmiddelen die voor de voeding van zuigelingen worden gebruikt, bevatten waarschijnlijk sporen van perchloraat op niveaus die lager zijn dan die waarvan is aangetoond dat ze schadelijk zijn. Deze kleine studie beoordeelde of perchloraat kon worden gemeten in een diverse reeks van formuleproducten, en het voegt aan onze kennis toe over hoe zuigelingen aan perchloraat zouden kunnen worden blootgesteld. Echter, omdat de studie kleine aantallen monsters testte en gebruik maakte van hypothetische blootstellingsscenario’s, kunnen de bevindingen niet worden gegeneraliseerd naar hele merken of typen flesvoeding. De studie beoordeelde ook niet de potentiële gezondheidseffecten van blootstelling. Om al deze redenen verandert deze studie niets aan de bestaande aanbevelingen van de CDC voor zuigelingenvoeding.
- Table of Perchlorate Levels in Powdered Infant Formula pdf icon
Does this study have limitations?
Many foods used for infant feeding are likely to contain trace amounts of perchlorate, at levels below those shown to be harmful. Deze kleine studie beoordeelde of perchloraat kon worden gemeten in een diverse reeks formuleproducten en draagt bij aan onze kennis over hoe zuigelingen aan perchloraat kunnen worden blootgesteld. Echter, omdat er kleine aantallen monsters zijn getest en er gebruik is gemaakt van over het algemeen conservatieve hypothetische blootstellingsscenario’s, kunnen de bevindingen niet worden gegeneraliseerd naar hele merken of typen flesvoeding. De studie heeft ook de mogelijke gezondheidseffecten van blootstelling niet beoordeeld. Om al deze redenen verandert deze studie niets aan CDC’s bestaande aanbevelingen voor zuigelingenvoeding.
Welke andere studies zouden nodig kunnen zijn?
De studie identificeert een potentiële bron van blootstelling van zuigelingen aan perchloraat en roept vragen op over hoeveel perchloraat zou kunnen worden geabsorbeerd door zuigelingen die flesvoeding drinken. CDC zal vervolgens onderzoek doen om die vraag te helpen beantwoorden door het perchloraatgehalte in de urine van zuigelingen te meten.
Als we eenmaal begrijpen hoeveel perchloraat in het lichaam van zuigelingen wordt opgenomen, kunnen toekomstige studies de mogelijke gezondheidseffecten van blootstelling aan lage perchloraatniveaus in de loop van de tijd onderzoeken.
Wat zijn de aanbevelingen van CDC voor het voeden van zuigelingen?
CDC blijft borstvoeding aanbevelen als optimaal voor zowel moeders als baby’s. Borstgevoede baby’s hebben een lager risico op infecties en verschillende chronische ziekten. Moeders die borstvoeding geven, hebben een lager risico op borstkanker, eierstokkanker en diabetes type II
Voeders die flesvoeding gebruiken, moeten zich ervan bewust zijn dat de Amerikaanse Food and Drug Administration eist dat alle flesvoeding jodium bevat, dat de mogelijke effecten van perchloraat in de flesvoeding kan neutraliseren.