Verkijk het gedicht
Arnold schreef ‘Dover Beach’ rond 1850, in een tijd waarin het geloof in God en religie bedreigd leek door ontwikkelingen in het wetenschappelijk inzicht en de evolutietheorie. Hoewel het een gedicht is over Arnolds reactie op een spirituele crisis, begint het met het vastleggen van een moment in de fysieke wereld wanneer Arnold vanaf een strand in Dover uitkijkt over Frankrijk. Hoe brengt hij in die eerste veertien regels een gevoel van rust en intense melancholie over? Kan een gedicht zowel droevig als mooi zijn? Denk aan de ‘pathetic fallacy’, wanneer een dichter menselijke gevoelens, zoals droefheid, projecteert op levenloze objecten, bijvoorbeeld de zee. (Merk trouwens op hoe de eerste achtentwintig regels losjes zijn gerangschikt als twee sonnetten, en de laatste strofe begint een beetje als een sonnet, maar eindigt, na de eerste acht regels, met een krachtige, climactische negende regel.)
Het gedicht mag dan gaan over ‘verdriet’, ‘ellende’ en ‘pijn’, maar er is ook hoop en troost als Arnold zich aan het begin van de laatste strofe tot zijn metgezel wendt.
Over Matthew Arnold
Matthew Arnold was de zoon van Thomas Arnold, een beroemd hoofd van de Rugby School, dus het is misschien geen verrassing dat hij werkte voor het negentiende-eeuwse equivalent van Ofsted als inspecteur van scholen. Hij wordt echter veel beter herinnerd als dichter, criticus en essayist.
De poëzie van Matthew Arnold is elegant, beschouwend en meditatief, terwijl zijn commentaren op de negentiende-eeuwse cultuur zeer invloedrijk waren. Zijn essays over Cultuur en Anarchie (1869) betoogden dat cultuur niet alleen toebehoorde aan een geschoolde elite. Hij pleitte voor een openheid voor verandering, terwijl hij zich in gedichten als ‘Dover Beach’ bewust was van de twijfels en onzekerheden rond het geloof in turbulente tijden. De opvoeding van het individu was voor Arnold van vitaal belang in een reis naar intellectuele zoetheid en moreel licht.
Zijn gedichten worden nog steeds gelezen om de kracht van hun majestueuze droefheid en om de kundige, oprechte beschrijvingen van de natuur en belangrijke momenten in zijn leven.