Middellange-keten vetzuren (MCFA’s) bestaan uit verzadigde vetzuren met 6-10 koolhydraten. Naast synthetische middellange-keten triglyceride (MCT) oliën zijn er natuurlijke bronnen, zoals kokosolie en zuivelvet. Vergeleken met lange-keten vetzuren (LCFA’s) vertonen de chemische en fysische eigenschappen van MCFA’s aanzienlijke metabolische verschillen. MCFA’s hoeven niet te binden aan eiwitten zoals vetzuurbindend eiwit, vetzuurtransporteiwit, en/of vetzuurtranslocase (FAT, homoloog van menselijk bloedplaatjes-CD36). MCFA’s zijn een geprefereerde bron van energie (β-oxidatie). MCFA’s worden ook opgenomen in triglyceriden van vetweefsel en kunnen vetweefsel en andere systemische functies sterker beïnvloeden dan eerder werd aangenomen. MCT’s verminderen de vetmassa door een lagere regulering van adipogene genen en van de peroxisome proliferator activated receptor-γ. Recente studies bevestigden het potentieel van MCT’s om het lichaamsgewicht en met name het lichaamsvet te verminderen. Dit effect was niet van voorbijgaande aard. MCFA’s verminderen de lipoproteïnesecretie en verminderen de postprandiale triglyceridenrespons. Wel werd vaak geconstateerd dat MCT’s het nuchtere cholesterol- en triglyceridengehalte verhogen. Maar in matige hoeveelheden, in diëten met een matige vetvoorziening, kunnen MCFA’s de nuchtere lipidenniveaus in feite meer verlagen dan oliën die rijk zijn aan enkelvoudig of meervoudig onverzadigde vetzuren. Hetzelfde geldt voor de glucosespiegel. MCT’s hebben verschillende kenmerken die bijdragen tot een verhoogde insulinegevoeligheid. Onder bepaalde in vitro-condities oefenen MCT’s ontstekingsbevorderende effecten uit, maar in vivo kunnen MCT’s darmschade verminderen en beschermen tegen hepatotoxiciteit.