Time-out Time-out betekent een time-out van positieve bekrachtiging (belonende ervaringen). Het is een procedure die wordt gebruikt om ongewenst gedrag te verminderen. Het belangrijkste principe van deze procedure is ervoor te zorgen dat het individu in time-out gedurende een bepaalde periode geen versterking krijgt.
Hoe een time-out effectief te gebruiken
Time-out-ruimte De time-out-ruimte moet gemakkelijk toegankelijk zijn en zich op een zodanige plaats bevinden dat het kind tijdens de time-out gemakkelijk in de gaten kan worden gehouden. Bijvoorbeeld, als de meeste activiteiten op de eerste verdieping van het huis plaatsvinden, moet de time-out ruimte niet op een bovenverdieping zijn. Een stoel in de hoek van de eetkamer is een uitstekende plek. Het plaatsen van een kookwekker op de tafel is een goede manier om het kind te laten weten hoeveel tijd hij nog heeft.
Hoeveel tijd in time-out doorgebrachtIn het algemeen wordt het doeltreffender geacht om korte time-outperioden van 5 tot 10 minuten te hebben dan lange perioden, zoals een half uur tot een uur. Kinderen kunnen vrij snel hun verbeelding beginnen te gebruiken om van een saaie activiteit een interessante te maken. Kinderen van 2 tot 5 jaar moeten een time-out van 2 tot 5 minuten krijgen. Een kind van 6 jaar zou waarschijnlijk een time-out van 5 minuten moeten krijgen, terwijl een kind van 10 jaar een time-out van 10 minuten zou moeten krijgen. Een algemene richtlijn kan zijn: 6-8 jaar, 5 minuten; 8-10 jaar, 10 minuten; 10-14 jaar, 10 tot 20 minuten. Sommigen verdubbelen de time-out periode voor overtredingen als slaan, ernstige driftbuien en vernieling van eigendommen. (Opmerking: kinderen met ADHD kunnen baat hebben bij kortere time-outperioden dan hierboven voorgesteld)
Doelgedrag specificeren Het is heel belangrijk dat het kind zich bewust is van het gedrag dat moet worden verminderd. Ze moeten heel concreet worden gedefinieerd: slaan betekent bijvoorbeeld iemand anders met de hand of een voorwerp slaan, of te laat thuiskomen betekent na 17.00 uur thuiskomen.
Procedures voor Time Out
- Wanneer een kind wordt verteld dat het in de time-out moet, moet een ouder alleen zeggen: “Time-out voor….” en de specifieke overtreding noemen. Er mag verder niet over gepraat worden.
- Gebruik een keukenwekker met een bel. Stel de timer in op de lengte van de time-out en vertel het kind dat hij in time-out moet blijven tot de bel gaat.
- Tijdens de time-out mag het kind niet praten, en de ouder mag op geen enkele manier met het kind communiceren. Het kind mag ook op geen enkele manier geluiden maken, zoals mompelen of mopperen. Hij of zij mag niet met speelgoed spelen, naar de radio of stereo luisteren, televisie kijken of op de meubels slaan. Elke overtreding van de time-out moet resulteren in het automatisch terugzetten van de klok voor een nieuwe time-out periode.
- Het is belangrijk dat alle leden van het huishouden op de hoogte zijn van de regels voor time-out, zodat zij het kind in time-out op geen enkele manier zullen hinderen, bijvoorbeeld door de radio aan te zetten.
Strategieën voor het omgaan met weigering of verzet
- Hoewel time-out goed werkt, kan het alleen werken als het kind de time-out ook daadwerkelijk uitzit. Er zijn een aantal manieren om met weigering om te gaan. Geen van deze manieren werkt bij alle kinderen. Het kan zijn dat u moet experimenteren om te bepalen welke voor uw kind zal werken.
- Tel tegen jongere kinderen dat u tot drie telt en als ze niet in time-out zijn als u bij drie komt, wordt de time-out verdubbeld.
- Zeer moeilijke kinderen, zoals kinderen met Attention Deficit Hyperactivity Disorder of Oppositional Defiant Disorder, moeten misschien een kort beloningsprogramma krijgen. Dit kan een kaart zijn met 20 tot 30 vierkantjes. Elke keer dat een kind een time-out neemt, krijgt het kind een ster of sticker op de kaart. Als de kaart vol is, kunnen ze een speciale traktatie verdienen omdat ze hebben geleerd hoe ze een time-out moeten nemen.
- Gebruik reactiekosten. Kies een activiteit of voorwerp dat u kunt wegnemen. Vertel het kind dat hij het voorwerp niet kan gebruiken of de activiteit niet kan doen totdat hij de time-out heeft toegepast. U kunt bijvoorbeeld het snoer van de TV weghalen en hen vertellen dat ze geen TV mogen kijken of een videospelletje mogen spelen totdat ze de time-out hebben gedaan.
Alternatieven voor Time Out
Kinderen van 10 jaar en ouder kunnen besluiten dat ze “te groot” zijn voor time-out omdat “het voor baby’s is.” Hier zijn enkele andere negatieve consequenties die succesvol zijn gebleken bij het verminderen van ongepast gedrag.
Vertel het kind dat elke keer dat hij het ongepaste gedrag vertoont, hij zinnen moet schrijven om hem eraan te herinneren hoe hij zich moet gedragen. Bijvoorbeeld, elke keer dat je terugpraat moet je opschrijven: “Ik zal netjes praten en respect tonen voor mijn ouders.” De eerste keer dat dit gebeurt op een bepaalde dag wordt de zin 5 keer opgeschreven. Als dit niet helpt, wordt de zin de volgende keer 10 keer opgeschreven. Het aantal wordt met 5 verhoogd of verdubbeld (afhankelijk van de leeftijd van het kind) elke keer dat het gedrag op die dag voorkomt. De volgende dag krijgt het eerste voorval 5 zinnen.
Verwijder privileges of voorwerpen die je kunt controleren. Maak een lijst van privileges of voorwerpen (tv, fietsen, laat opblijven, buiten gaan spelen, enzovoort). Vertel het kind dat elke keer dat het ongewenste gedrag zich voordoet, één item van de lijst voor die dag zal worden geschrapt. Elke dag begint de procedure opnieuw.
Voordelen van Time Out
- Het is minder aversief dan andere procedures, zoals fysieke straf.
- Het elimineert een hoop geschreeuw en geschreeuw van de kant van de ouders.
- Het vergroot de kans dat ouders consequent zullen zijn over wat er gestraft gaat worden, wanneer en hoe.
- Het kind leert zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen voor ongewenst gedrag. De ouders straffen niet het kind, maar het kind straft zichzelf. Het kind moet herhaaldelijk worden verteld dat de ouders hem of haar niet in de time-out hebben gestopt, maar dat het kind zichzelf in de time-out heeft gestopt.
- Het kind leert gemakkelijker te onderscheiden welk gedrag aanvaardbaar en welk onaanvaardbaar is.
- Het kind begint meer zelfcontrole te leren.
- Door time-outs schriftelijk te registreren kunnen ouders zien of de procedure het beoogde gedrag vermindert. Ook kan een beloning worden gekoppeld aan het ontvangen van een bepaald aantal time-outs op een dag of een kleinere periode.
Richtlijnen voor ouderlijke discipline
- Geen onenigheid over discipline in het bijzijn van de kinderen.
- Geen bevel, verzoek of opdracht geven zonder het op dat moment te kunnen afdwingen.
- Ben consequent, dat wil zeggen, beloon of straf hetzelfde gedrag zoveel mogelijk op dezelfde manier.
- Maak afspraken over welk gedrag wenselijk en niet wenselijk is.
- Maak afspraken over hoe te reageren op ongewenst gedrag.
- Maak zo duidelijk mogelijk wat het kind kan verwachten als hij of zij het ongewenste gedrag uitvoert.
- Maak heel duidelijk wat het ongewenste gedrag is. Het is niet genoeg om te zeggen: “Je kamer is rommelig.” Rommelig moet worden gespecificeerd in termen van wat er precies wordt bedoeld: “Je hebt vuile kleren op de vloer laten liggen, vuile borden op je bureau, en je bed is niet opgemaakt.”
- Als je eenmaal je standpunt hebt bepaald en het kind valt dat standpunt aan, blijf jezelf dan niet verdedigen.
- Bedenk dat jouw gedrag als voorbeeld dient voor het gedrag van je kinderen.
- Als een van jullie een kind de les aan het lezen is en de ander de kamer binnenkomt, moet die ander zich niet bemoeien met de ruzie die aan de gang is.
- Beloon gewenst gedrag zoveel mogelijk door verbale lof, aanraking of iets tastbaars zoals speelgoed, eten of geld.
- Beiden moeten zoveel mogelijk een gelijk aandeel hebben in de verantwoordelijkheid voor discipline.
De “3 F’s” van Positief Ouderschap
Discipline moet zijn:
Vast: Consequenties moeten duidelijk worden aangegeven en vervolgens worden nageleefd wanneer het ongepaste gedrag zich voordoet.
Eerlijk: De straf moet passen bij de misdaad. Ook in het geval van terugkerend gedrag moeten de consequenties van tevoren worden aangegeven, zodat het kind weet wat het kan verwachten. Hard straffen is niet nodig. Een eenvoudige time-out kan effectief zijn als hij consequent wordt toegepast telkens als het gedrag zich voordoet. Ook het gebruik van een beloning voor een periode van tijd, zoals een deel van de dag of een hele dag wanneer geen Time Outs of misschien slechts één Time Out wordt ontvangen.
Vriendelijk: Gebruik een vriendelijke maar strenge communicatiestijl wanneer u een kind laat weten dat het zich ongepast heeft gedragen en laat het weten dat het de “afgesproken” consequentie zal krijgen. Moedig hen aan zich te herinneren wat ze in plaats daarvan moeten doen om toekomstige gevolgen te vermijden. Probeer ze te “betrappen op goed gedrag” en prijs ze voor gepast gedrag.