Ik hoop dat Honda hier gelijk in heeft. Het uitgangspunt van de nieuwe Insight is dat de groep die het meest geïnteresseerd is in groen rijden – 20- tot 35-jarige Gen X/Y-ers – zich waarschijnlijk het minst kan veroorloven om hybride auto’s te kopen die schoon rijden bevorderen. Honda’s uitdaging is dus om de eerste hybride te leveren die niet alleen zuinig is met brandstof, maar ook goedkoop in aanschaf.
De specifieke vraag die de Insight zal beantwoorden – en dit is een vraag die hybride-tegenstanders al bijna tien jaar stellen – is of een benzine/elektrische auto betaalbaar genoeg kan zijn om te concurreren met conventionele auto’s op een eenvoudige prijs-kwaliteitverhouding. De tegenstemmers, en ik was een van hen, merken op dat elk voertuig dat de toevoeging van een elektromotor en een groot accupakket bovenop de benzinemotor en -transmissie vereist, noodzakelijkerwijs duurder moet zijn dan de conventioneel aangedreven auto. De voorstanders van hybride auto’s beweren dat ze nog geen prijsbewuste hybride hebben gezien en dat schaalvoordelen een aanzienlijke prijsverlaging mogelijk zullen maken. Dat Honda belooft 200.000 van de kleine Insights te verkopen, zou het bewijs moeten leveren voor minstens een van beide argumenten.
Dus, wie heeft er gelijk?
Wie op zoek is naar een definitief antwoord, zal helaas teleurgesteld zijn, want beide kanten van de discussie kunnen discussiepunten vinden over de nieuwe Insight.
Om te beginnen heeft Honda Canada nog geen officiële prijs voor de auto bekendgemaakt. Het merk laat alleen weten dat het mikt op een prijsklasse van $19.000 tot $25.000. De eerste prijs zou een fenomenaal koopje zijn; de tweede prijs zou dezelfde overprijs zijn die al 10 jaar een hybride kenmerk is. Waar de 2010 Insight op die schaal terechtkomt, zal bepalen hoe sterk het pro-hybride argument is dat Honda Canada kan maken.
Aan de andere kant, ongeacht de uiteindelijke prijsstelling, kunnen tegenstanders gemakkelijk tegenwerpen dat de kostenverlagingen van de Insight niets te maken hebben met de lagere kosten van de hybride aandrijfsystemen, maar veeleer met het goedkoper worden van de materialen die worden gebruikt op meer traditionele gebieden van de autoconstructie. Honda heeft de kwaliteit van de materialen in de nieuwe Insight inderdaad drastisch verlaagd. De stoffen bekleding van het interieur – stoelen, deuren, enz. – is ongelooflijk dun, de dunste stof die in een Honda is gebruikt sinds een Civic uit het begin van de jaren ’90. Hetzelfde geldt voor de dakbekleding, die een nieuwe betekenis geeft aan de term “rattenvacht”. De plastics van het interieur zijn niet veel beter. Hoewel het dashboard doet denken aan het futuristische meterscherm van de Civic, is de plastic omlijsting lang niet van zo’n hoge kwaliteit. Het interieur is echt Spartaans. Afgezien van de bediening van de elektrische ramen en de radio op de middenconsole, is het interieur van de Insight net zo kaal als dat van een Hyundai Accent.
De uitzondering is Honda’s meterdisplay, dat meer een videospel is dan een informatiebron. De snelheidsmeter, bijvoorbeeld, verandert van blauw als je op hoge snelheid rijdt naar groen als je zuinig rijdt. Er is een display voor het brandstofverbruik – zowel het gemiddelde als het actuele verbruik – en andere belangrijke informatie. Er is ook een Eco Guide-display dat u beloont met een steeds groter aantal bomen (tot een maximum van vijf) voor meer milieubewust rijden. En, mocht u denken dat mijn toespeling op een videospel uit mijn eigen verbeelding komt, als u die vijf bomen lang genoeg haalt, wordt u gefeliciteerd met een digitale trofee en een krans.
Dit alles doet niets af aan het feit dat de Insight een uitstekend brandstofverbruik heeft. De 1,3-liter viercilindermotor met 88 pk en de borstelloze elektromotor Integrated Motor Assist (IMA) met 13 pk leveren samen een brandstofverbruik op van 4,8 liter per 100 kilometer in de stad en 4,5 liter per 100 kilometer op de snelweg, zoals Transport Canada voorschrijft.
Belangrijker is dat de Insight in de praktijk zuinig blijft (hoewel niet zo zuinig als de oorspronkelijke 1.0L driecilinder/IMA Insight, die volgens Honda nog steeds de zuinigste in serie geproduceerde auto is die ooit is verkocht). Honda Canada hield een wedstrijdje zuinig rijden tijdens de persintroductie in Phoenix. Terwijl mijn collega’s allemaal reden als het mythische oude dametje uit Pasadena, reed ik normaal met de Insight en haalde toch nog 46 mijl per gallon. Dat waren van die kleine Amerikaanse gallons, wat betekent dat ik 55 mijl per Imperial gallon reed. In metrische termen is dat een zeer prijzenswaardige 5,1 L/100 km.
Ook moet worden opgemerkt dat, met één opvallende uitzondering, de nieuwe Insight de meest geavanceerde hybride aandrijflijn biedt. Op hoge snelheden na is hij een toonbeeld van beschaafdheid, met weinig lawaai, trillingen en ruwheid die zijn gedrag ontsieren. Hij reageert ook snel. Men kan niet echt beweren, zoals Honda probeert, dat hij sportief is. Maar hij is ook niet sportief. Hij voelt altijd voldoende aan en, in tegenstelling tot liefhebbers van sportauto’s, vindt de toegewijde milieubewusteling genoeg altijd genoeg.Het enige minpuntje is echter wanneer je hem opstart. De kleine 1.3L is gekoppeld aan een CVT-transmissie, die bij volle acceleratie de motor op ongeveer 6.000 tpm houdt voor maximaal vermogen. Het resulteert ook in maximaal geluid. Zelden heeft zoiets kleins zo’n kakofonie voortgebracht. Het heeft de sonische aantrekkingskracht van een schaap dat blèrt voor de slachting.
De nieuwe Insight is voortreffelijk geconstrueerd. Toch roept hij evenveel vragen op als hij beantwoordt. Zal hij goedkoop genoeg zijn om 5.000 Canadese Gen X/Y-ers aan te trekken (want dat is de ambitie van Honda Canada), zodat die videospelletjes kunnen spelen terwijl ze de planeet redden? Is de verwachte prijsverlaging gewoon een gevolg van traditionele kostenbesparende maatregelen of heeft Honda schaalvoordelen gevonden in de hybride productie? De antwoorden zijn van cruciaal belang omdat hybride voertuigen hun omslagpunt naderen. Kunnen zij de traditionele auto op een rendabele manier vervangen, of zijn zij gedoemd om slechts een sieraad te blijven voor de milieubewuste, rijke weldoener die zijn morele superioriteit met trots wil tonen?
HOW HONDA’S HYBRID WORKS
BY Graeme Fletcher
De lucht blauw en het gras groen houden is iets wat Honda al enige tijd probeert te bereiken. In 1974 begon Honda’s zoektocht naar een groenere vorm van vervoer met de CVCC-motor (Compound Vortex Controlled Combustion).
Het was, in essentie, een ‘lean-burn’-motor. Fast-forward naar 1999 en Honda introduceerde de vreemd vormgegeven Insight. Met behulp van een kleine 1,0-liter driecilindermotor, een elektromotor en radicale aerodynamica, kon deze kleine tweezitter bogen op een geweldig brandstofverbruik in de stad van 3,9 liter per 100 kilometer. Na een onderbreking van drie jaar zal de tweede generatie van de Insight op 22 april – de Dag van de Aarde – in de verkoop gaan.
De Insight krijgt dit keer een fatsoenlijke viercilinder motor (de oude driecilinder maakte een vreselijk kabaal als hij moest werken) en Honda’s vijfde generatie Integrated Motor Assist (IMA) hybride systeem. Dat laatste bestaat uit een elektromotor die tussen de motor en de continu variabele transmissie is ingeklemd, en een 128 volt batterij die onder de kofferbakbodem is ondergebracht. Het ontwerp is zodanig dat het geen inbreuk maakt op de bruikbare kant van de Insight.
In tegenstelling tot het origineel, dat zeer weinig kofferruimte had, heeft dit model een bruikbare 15,9 kubieke meter met de 60/40 deelbare achterbank rechtop en 31,5 kubieke meter met de achterbank neergeklapt. De 1.3L iVTEC (intelligent Variable Valve Timing and Electronic Lift Control) motor produceert wat op papier zwakke cijfers lijken – 88 pk en 88 pounds-feet koppel. Maar in combinatie met de 13 pk en 58 Nm koppel van de elektromotor bij 1.000 tpm levert het systeem een gecombineerd vermogen van 98 pk en 123 Nm koppel op tussen 1.000 en 1.500 tpm.
Doordat het koppel al snel op gang komt, voelt de Insight behoorlijk kwiek aan wanneer het gaspedaal wordt ingetrapt. Snelheid is echter niet het sterke punt van de Insight – deze auto is volledig gericht op brandstofbesparing. Volgens de officiële cijfers verbruikt de Insight 4,8 l/100 km in de stad en 4,5 l/100 km op de snelweg.
Een groot deel van de reden voor de zuinige verbruikscijfers is te danken aan het feit dat de elektromotor de auto zelfstandig kan aandrijven. Nee, de Insight kan niet van de band rollen met alleen elektrische aandrijving, omdat het een serie-hybride systeem is waarbij alles in lijn staat, maar wanneer de belasting licht is en de snelheden gematigd, schakelt de motor uit en kan de elektrische kant de boel in beweging houden.
In tegenstelling tot de andere versies van Honda’s i-VTEC systeem, die normaal worden gebruikt om de prestaties te bevorderen, wordt deze gebruikt om alle kleppen in de motor te sluiten wanneer het hybride systeem overschakelt naar de modus voor alleen elektrische aandrijving. Door alle kleppen te sluiten wanneer de motor wordt uitgeschakeld, worden de pompverliezen verminderd, waardoor de motor minder wordt afgeremd (zie het als het verminderen van het remmen van de motor).
Er is ook een Econ-stand.
Als deze is ingeschakeld, wordt het stationair toerental verlaagd (de motor wordt uitgeschakeld als Insight volledig tot stilstand is gekomen om brandstof te besparen), de manier waarop de airconditioning werkt verandert (hij draait vaker in recirculatiemodus), het toerental van de aanjager wordt verlaagd en het gaspedaal wordt aangepast. Dit laatste vermindert de koppelafgifte met 4% en er is meer pedaalinput nodig om de gashendel te openen dan in de normale rijmodus. Als je vol gas geeft, schakelt de Econ-modus automatisch uit om de gewenste respons te geven. Zodra u het gas loslaat, gaat Econ weer zuinig rijden.
Hij schakelt ook over op een zuinigere cruise-strategie. Normaal gesproken wanneer de cruise is ingesteld, heeft de auto de neiging om iets te vertragen en dus wordt het gaspedaal ingetrapt om de auto zo snel mogelijk weer op de ingestelde snelheid te krijgen. In dit geval wordt de snelheid langzaam teruggebracht, waardoor kostbare druppels brandstof worden bespaard.
Het bewijs dat de Insight zuinig rijdt, bleek overduidelijk tijdens een rit van 27,8 kilometer om het verbruik te drukken. Twintig kilometer na de rit bedroeg het gemiddelde brandstofverbruik van de Insight 5,35 l/100 km. Goed, maar niet wat ik als geweldig beschouw. Maar toen ik eenmaal de kunst onder de knie had om de elektromotor meer zijn werk te laten doen, begon het gemiddelde verbruik omhoog te schieten. Het beste wat ik bereikte was een waarde van 3,46 L/100 km! Dat noem ik nog eens gierig.
Aan het eind van de rit wist ik een verbazingwekkend gemiddeld brandstofverbruik van 3,83 L/100 km uit de Insight te persen, en dat was met een passagier aan boord en op een regenachtige dag waar de grote plassen de voortgang van de auto vertraagden.
Nu, als u vermoedt dat ik de Insight fysiek heb gepusht om het brandstofverbruik te bereiken, dan vergist u zich. Ik voltooide de stadslus met een gemiddelde snelheid van 51,2 km/u. In feite heb ik op alle plaatsen de maximumsnelheid aangehouden, behalve op de plaatsen met een snelheidslimiet van 80 km/u – ik heb ervoor gekozen mijn topsnelheid te beperken tot 75 km/u.