What is Fear of Intimacy?
Intimiteit is complex. Het is emotioneel, het delen van gevoelens met elkaar. Het is intellectueel, het delen van ideeën en gedachten. Het is lichamelijk, met niet alleen seksueel maar ook niet-seksueel contact. En het is ervaringsgericht, het samen delen van activiteiten.
Een angst voor intimiteit is vaak onbewust en beïnvloedt iemands vermogen om hechte relaties aan te gaan of te onderhouden. Ze wijzen niet opzettelijk liefde van een ander af. In plaats daarvan kunnen ze zich gedragen op een manier die stress in een relatie creëert, wat resulteert in een vroegtijdig einde, voordat zich een diepere intimiteit kan ontwikkelen. Dit beïnvloedt niet alleen romantische relaties, maar ook vriendschappen en familierelaties.
Deze angst kan om vele redenen ontstaan. Maar voor veel mensen kan het voortkomen uit hun kindertijd relatie met verzorgers. Baby’s huilen om hun behoeften te uiten, en sommige verzorgers reageren ongevoelig of helemaal niet. Dit is de eerste sociale band die baby’s hebben, en het wordt een patroon waar ze van leren. In de loop der jaren ontwikkelt deze vroege hechting zich tot de manier waarop we relaties begrijpen en beïnvloedt het hoe we ons in volwassen relaties gedragen.
Bang voor intimiteit kan ook het gevolg zijn van jeugdtrauma’s, zoals het verlies van een ouder of misbruik. Dit zorgt ervoor dat de persoon moeite heeft om anderen te vertrouwen. Het kan ook te maken hebben met een persoonlijkheidsstoornis, zoals een vermijdende persoonlijkheidsstoornis of een schizoïde persoonlijkheidsstoornis. Mensen met een persoonlijkheidsstoornis hebben denk- en gedragspatronen die afwijken van wat de maatschappij verwacht, waardoor het voor hen moeilijk is om hechte relaties aan te gaan.