‘How Do I Love Thee? Let Me Count the Ways,’ of ‘Sonnet 43’ is een van de beroemdste gedichten van Browning. Zij is een beroemde Victoriaanse dichteres die tijdens haar leven grote faam wist te verwerven. Ze beïnvloedde vele Britse en Amerikaanse dichters, vooral Emily Dickinson. De gedichten van Elizabeth Barrett Browning, een productief schrijfster, kwamen onder de aandacht van een andere beroemde dichter uit die tijd, Robert Browning.
De twee dichters trouwden uiteindelijk, maar waren gedwongen in het geheim te trouwen vanwege de vader van Barrett Browning. Hij kwam achter het huwelijk en onterfde zijn dochter. Barrett Browning en haar man verhuisden naar Italië, en beiden moedigden elkaar aan met hun geschriften. Ze stierf in Italië op 55-jarige leeftijd.
Samenvatting
Het is gemakkelijk een van de beroemdste en meest herkenbare gedichten in de Engelse taal. In het gedicht verkondigt de spreekster haar niet aflatende passie voor haar geliefde. Ze vertelt haar geliefde hoe diep haar liefde gaat, en ze vertelt hem ook hoe ze van hem houdt. Ze houdt van hem met heel haar wezen, en ze hoopt dat God haar in staat zal stellen van hem te houden, ook nadat zij is heengegaan.
Themes
Browning houdt zich in ‘Sonnet 43′ bezig met thema’s als liefde/verering en relaties. Vanaf de eerste regels is het duidelijk dat dit een liefdesgedicht gaat worden. Ze richt zich tot haar luisteraar, waarschijnlijk haar echtgenoot Robert Browning, en vertelt hem dat er vele redenen zijn waarom ze van hem houdt en dat ze die gaat opnoemen. Naarmate het gedicht vordert wordt de taal steeds figuurlijker en maakt de dichter verschillende vergelijkingen met de natuur om haar liefde nauwkeurig en ontroerend weer te geven.
De dood komt aan het eind in het gedicht als de spreker het heeft over de lengte en duurzaamheid van hun relatie. Ze hoopt dat God haar zal toestaan haar partner lief te hebben, zelfs in de dood. Aan het eind wordt duidelijk dat haar liefde zowel spiritueel als romantisch is.
Structuur en vorm
‘Sonnet 43’ wordt geclassificeerd als een sonnet omdat het veertien dichtregels bevat en een vast rijmschema heeft van abba abba cdcdcd. Dit is het traditionele patroon van een Petrarcaans sonnet, een van de twee belangrijkste sonnetvormen. (Het andere is het Shakespeariaanse sonnet, dat ABABCDCDEFEFGG rijmt). Het gedicht maakt ook gebruik van het gebruikelijke metrische patroon dat met standaardsonnetvormen wordt geassocieerd, namelijk iambische pentameter. Dit betekent dat elke regel vijf reeksen van twee tellen bevat. De eerste daarvan is onbeklemtoond en de tweede beklemtoond.
Literaire hulpmiddelen
In ‘Sonnet 43′ maakt Browning gebruik van verschillende literaire hulpmiddelen. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, beeldspraak, simile, en alliteratie. De eerste hiervan is een van de meest impactvolle literaire middelen die een dichter kan gebruiken. Het is te zien aan het vermogen van de dichter om beelden te creëren die de zintuigen van de lezer aanspreken of activeren. Dit zijn dingen die gezien, aangeraakt, gehoord of geroken kunnen worden in iemands geest. Een goed voorbeeld komt uit deze regels “I love thee to the level of every day’s / Most quiet need, by sun and candle-light”.
Er is een goed voorbeeld van een simile in deze regel: “Hier vergelijkt ze de mate waarin ze van haar partner houdt met de kracht waarmee mannen “streven” naar wat juist is, of rechtvaardig.
Alliteratie is een effectief middel dat wordt gebruikt om het algehele ritme en het rijm van een poëziestuk te versterken. Bijvoorbeeld “zuiver” en “lof” in regel acht.
Spreker van Sonnet 43
Je kunt aannemen, hoewel het niet 100% zeker is, dat Browning ook de spreker van het gedicht is, omdat bekend is hoezeer zij en Robert Browning van elkaar hielden en voor elkaar zorgden. De spreekster spreekt in het sonnet rechtstreeks tegen haar geliefde; ze gebruikt persoonlijke voornaamwoorden als “ik” en “jij”.”
Gedetailleerde analyse
Baseerd op de eerste regel, lijkt het erop dat de spreekster een vraag is gesteld voordat ze Sonnet 43 voordraagt. De eerste regel dient ook als motivatie voor de rest van het werk. Barrett Browning schrijft,
Hoe heb ik u lief? Laat mij de manieren tellen.
Daarna gebruikt ze de laatste dertien regels van het gedicht om te laten zien hoeveel ze van haar man houdt.
Lijnen 2-4 van Sonnet 43 geven de eerste manier aan waarop de spreekster van haar man houdt. Barrett Browning schrijft,
Ik heb u lief tot in de diepte en de breedte en de hoogte
Mijn ziel kan reiken, wanneer zij zich uit het zicht voelt
Voor de einden van het zijn en de ideale genade.
Hier beschrijft ze dat haar liefde zo diep en breed en hoog is als maar mogelijk is. Het is zo diep en breed en hoog, in feite, dat ze niet eens de randen ervan kan “zien”: het is oneindig. Barrett Browning gebruikt consonantie in regel twee om duidelijk te maken hoeveel ze van haar man houdt. De herhaling van de “th”-klank geeft de regel beweging, wat aangeeft dat haar liefde voor hem voortduurt.
In de volgende twee regels laat Barrett Browning haar man nog eens zien hoeveel ze van hem houdt. Ze schrijft,
Ik heb u lief tot op het niveau van elke dag
Mooiste stille behoefte, bij zon en kaarslicht.
Deze regels zijn bijzonder lieflijk in hun eenvoud. Terwijl haar liefde geen grenzen kent, houdt de spreekster ook van haar geliefde in het gewone, alledaagse leven. Ze heeft hem net zo hard nodig als andere eerste levensbehoeften.
In regel zeven en acht schrijft Barrett Browning over twee andere manieren waarop ze liefheeft. Ze schrijft,
Ik heb u vrijelijk lief, zoals mannen streven naar recht.
Ik heb u zuiver lief, zoals zij zich van lofprijzing afwenden.
Deze regels van Sonnet 43 geven een aangeboren gevoel aan haar liefde. Zoals mannen er van nature naar streven te doen wat goed en juist is, zo heeft zij uit vrije wil lief. Bovendien heeft zij hem zuiver lief, net zoals mannen zich van lofprijzingen afkeren om nederig te blijven. De spreekster wil geen dank of aandacht voor haar liefde; net als goede en rechtvaardige mannen heeft zij lief omdat het is wat ze moet doen. Het gebruik van deze twee vergelijkingen in deze twee regels versterkt de toon van liefde en adoratie in het gedicht.
Barrett Browning gaat door met het patroon van het laten zien hoeveel ze van haar man houdt. Ze schrijft,
Ik heb u lief met de hartstocht die in gebruik is genomen
In mijn oude smarten, en met het geloof van mijn jeugd.
Barrett Brownings dictie is hier interessant, vooral omdat ze de gevoelens die ze heeft over iets relatief negatiefs vergelijkt met de gevoelens die ze heeft voor haar man. Oud verdriet kan worden gedefinieerd als alles wat een persoon hartstochtelijk verafschuwt. Ze zegt hier tegen haar man dat ze evenveel passie voor hem heeft als voor de dingen in het leven die ze gewoon niet kan uitstaan. Ze houdt ook van hem met het geloof van een kind, wat een bijzonder mooie zin is. Het geloof van kinderen is gewoonlijk standvastig en waarachtig. Zoals een kind gelooft, zo heeft ook de spreekster liefde voor haar man.
Barrett Browning gaat met dit religieuze motief verder in de volgende regels. Ze schrijft,
Ik heb u lief met een liefde die ik leek te verliezen
Met mijn verloren heiligen. I love thee with the breath,
Smiles, tears, of all my life…
Haar “verloren heiligen” is een verwijzing naar al die mensen die ze ooit in haar leven liefhad en adoreerde. De liefde die ze ooit voor hen voelde, en die ze uiteindelijk verloor, is nu overgegaan in de liefde die ze voor haar man voelt. Bovendien houdt ze van hem met alles wat ze is: haar adem, haar lach en haar tranen. Barrett Browning bekent dat ze van haar man houdt met alles waaruit haar leven bestaat.
Barrett Browning eindigt haar gedicht met de erkenning dat ze bereid is eeuwig van haar man te houden als God haar daartoe in staat stelt. Ze schrijft,
…and, if God choose,
I shall but love thee better after death.
Ze zal niet alleen tot in de eeuwigheid van hem houden, schrijft ze, maar ze zal ook nog beter van hem houden dan ze nu al doet. Haar liefde zal blijven groeien met het verstrijken van de tijd, ongeacht of zij of hij nog in leven is of niet. De liefde van de spreekster voor haar man is zo sterk dat zelfs de dood die niet kan vernietigen.
Historische achtergrond
Elizabeth Barrett Browning werd verliefd op Robert Browning nadat hij haar had aangesproken over haar schrijverschap. Het paar schreef elkaar brieven over en weer voordat ze uiteindelijk trouwden, terwijl ze heel goed wisten dat het huwelijk niet zou worden geaccepteerd door Barrett Brownings vader. Hun huwelijk was er niet alleen een van liefde, maar ook van respect voor elkaars geschriften. De twee waren elkaars grootste supporters, en het is dan ook geen verrassing dat Barrett Browning dit sonnet opnam in haar bundel Sonnets From the Portuguese, zo genoemd omdat Robert Browning zijn vrouw vaak zijn kleine Portugese noemde.
Gelijkaardige gedichten
Lezers zouden ook eens moeten kijken naar Brownings andere liefdesgedichten, zoals ‘Sonnet 29’ en ‘Sonnet 14’. Haar man, Robert Browning, schreef ook enkele interessante liefdesgedichten. Deze omvatten ‘Love in a Life’ en ‘Parting at Morning’. Andere gedichten die verwant zijn aan Brownings ‘Sonnet 43’, zijn ‘I Said to Love’ van Thomas Hardy, ‘Love Poem’ van Elizabeth Jennings, en ‘The Definition of Love’ van Andrew Marvell.