-
Vergroot tekstformaatVergroot tekstformaatRegulier tekstformaat
Wat is supraventriculaire tachycardie?
Supraventriculaire tachycardie is een soort ritmestoornis (abnormaal hartritme), waarbij het hart heel snel slaat of pompt.
Het abnormale hartritme begint in de boezems, dat zijn de bovenste kamers van het hart. Supraventriculaire tachycardie treedt meestal plotseling op en kan enkele minuten tot vele uren duren.
Wat gebeurt er bij supraventriculaire tachycardie?
Een gebied in de boezems, de sinusknoop genaamd, zendt elektrische signalen uit die het hart vertellen om op een normaal tempo te kloppen of pompen. Ze vertellen het ook om te versnellen tijdens inspanning of stress, en te vertragen tijdens de slaap.
Normaal gesproken volgen de elektrische signalen vaste paden van de bovenste kamers van het hart naar de onderste kamers (de hartkamers). Bij mensen met supraventriculaire tachycardie kunnen de signalen soms ‘kortsluiten’ en het hart sneller doen slaan.
Supraventriculaire tachycardie laat het hart veel harder werken om zijn functie uit te voeren, vooral als het een langdurige tachycardie is. Lange episoden van supraventriculaire tachycardie kunnen het hart moe maken en niet in staat om normaal te kloppen.
De duur van supraventriculaire tachycardie-episoden en de frequentie ervan verschillen per getroffen persoon.
Wat zijn de tekenen en symptomen van supraventriculaire tachycardie?
Sommige kinderen met supraventriculaire tachycardie hebben geen symptomen. Als ze dat doen, zijn hartkloppingen (het gevoel van een snelle, bonzende hartslag in de borstkas) het meest voorkomende symptoom.
Andere symptomen zijn de volgende:
- duizeligheid
- vermoeidheid
- zwakheid
- ademnood
- pijn op de borst
- flauwvallen
Oorzaken van supraventriculaire tachycardie
Supraventriculaire tachycardie kan aangeboren zijn, wat betekent dat de baby ermee geboren wordt. Of het kan later in iemands leven ontstaan. Soms treedt supraventriculaire tachycardie op als gevolg van andere hartaandoeningen.
Wie kan supraventriculaire tachycardie ontwikkelen?
Supraventriculaire tachycardie treft meestal baby’s, jonge kinderen en tieners.
Hoe wordt supraventriculaire tachycardie gediagnosticeerd?
Doctoren gebruiken verschillende hulpmiddelen om supraventriculaire tachycardie te diagnosticeren. Het is heel belangrijk dat ouders de medische voorgeschiedenis van hun kind kennen en deze informatie aan de arts geven.
De arts zal een lichamelijk onderzoek doen en een elektrocardiogram (ECG of EKG) laten maken om de elektrische activiteit van het hart van uw kind te meten. Er zijn verschillende soorten ECG’s:
- Rest-ECG, dat de hartslag en het hartritme meet en minder dan een minuut duurt.
- Stress-test (ook wel inspannings-ECG genoemd), die de hartslag en het hartritme meet tijdens het sporten, zoals fietsen op een stationaire fiets of lopen op een loopband in de sportschool.
- EECG-monitor voor thuis, dat is een ECG die gedurende een langere periode wordt gemaakt. Het registreert de hartslag tijdens de gebruikelijke dagelijkse activiteiten. Continue registratie (gewoonlijk gedurende 24 uur met een monitor die “Holter” wordt genoemd): gedurende de hele periode wordt een ECG geregistreerd. Gebeurtenismonitoring (meestal gedurende 30 tot 60 dagen); bij deze monitoring worden de gegevens alleen geregistreerd wanneer het kind symptomen bemerkt en op een knop drukt, of wanneer de monitor bepaalde omstandigheden detecteert.
Hoe worden supraventriculaire tachycardieën behandeld?
Vele ritmestoornissen, zoals supraventriculaire tachycardie, behoeven soms helemaal geen behandeling.
Behandeling kan plaatsvinden wanneer supraventriculaire tachycardie klachten veroorzaakt, lang achter elkaar aanhoudt, of heel vaak voorkomt. Opties omvatten:
Medicatie. Artsen kunnen medicijnen (zoals bètablokkers) gebruiken die de hartslag vertragen. Dit vermindert de kans op lange of frequente episoden van supraventriculaire tachycardie. Soms veroorzaken deze medicijnen schadelijke bijwerkingen, dus uw kind moet regelmatig op controle.
Catheterablatie. Terwijl het kind slaapt en zich op zijn gemak voelt, wordt een katheter (een dunne, flexibele plastic draad) in een ader of slagader in het been ingebracht en naar het hart geleid. Wanneer het probleemgebied van het hart is bereikt, kan het uiteinde van de katheter ofwel hete energie (radiofrequente ablatie genoemd) of koude energie (cryoablatie) gebruiken om het weefsel dat de ritmestoornis veroorzaakt te vernietigen.
Voor de toekomst
De meeste kinderen met supraventriculaire tachycardie leiden een normaal leven. Het is belangrijk om alle vervolgbezoeken zo vaak te houden als de cardioloog van uw kind inplant.
.