De meeste vormen van longkanker veroorzaken pas symptomen als ze zijn uitgezaaid. Sommige mensen met longkanker in een vroeg stadium hebben echter wel symptomen. Als u naar uw arts gaat wanneer u symptomen begint te krijgen, kan uw kanker in een eerder stadium worden gediagnosticeerd, wanneer de behandeling waarschijnlijk effectiever is.
De meeste van deze symptomen zijn waarschijnlijk te wijten aan een andere oorzaak dan longkanker. Als u echter een van deze problemen heeft, is het belangrijk dat u meteen naar uw arts gaat, zodat de oorzaak kan worden vastgesteld en u zo nodig behandeld kunt worden.
De meest voorkomende symptomen van longkanker zijn:
- Een hoest die niet overgaat of erger wordt
- Het ophoesten van bloed of sputum (speeksel of slijm) met de kleur van roestig metaal
- Pijn in de borst die vaak erger wordt als u diep ademhaalt, hoesten of lachen
- Geest
- Gebrek aan eetlust
- Onverklaarbaar gewichtsverlies
- Moeilijke ademhaling
- Vermoeidheid of zwakte
- Infecties zoals bronchitis en longontsteking die niet weggaan of blijven terugkomen
- Nieuwe piepende ademhaling
Als de longkanker zich verspreidt naar andere delen van het lichaam, het kan veroorzaken:
- Botpijn (zoals pijn in de rug of heupen)
- Stoornissen in het zenuwstelsel (zoals hoofdpijn, zwakte of gevoelloosheid in een arm of been, duizeligheid, evenwichtsproblemen of toevallen) als gevolg van de uitzaaiing van de kanker naar de hersenen
- Gele kleur van de huid en de ogen (geelzucht) als gevolg van de uitzaaiing van de kanker naar de lever
- Zwellen van lymfeklieren (clusters van cellen van het immuunsysteem), zoals die in de hals of boven het sleutelbeen
Sommige longkankers kunnen syndromen veroorzaken, dat zijn clusters van specifieke symptomen.
Horner’s syndroom
Kankers van het bovenste deel van de longen worden ook wel Pancoast tumoren genoemd. Deze tumoren hebben meer kans op niet-kleincellige longkanker dan op kleincellige longkanker.
Pancoast tumoren kunnen bepaalde zenuwen in de ogen en een deel van het gezicht aantasten, waardoor een groep symptomen ontstaat die het syndroom van Horner wordt genoemd:
- Droppelen of zwakte van een bovenooglid
- Een kleinere pupil (het donkere deel in het midden van het oog) in hetzelfde oog
- Weinig of geen transpiratie aan dezelfde kant van het gezicht
Soms kunnen Pancoastumoren ook ernstige schouderpijn veroorzaken.
Superior vena cava syndroom
De superior vena cava is een grote ader die bloed van het hoofd en de armen naar het hart voert. Deze ader loopt vlak langs de bovenkant van de rechterlong en de lymfeklieren in de borstkas. Tumoren in dit gebied kunnen druk uitoefenen op de bovenste vena cava, waardoor bloed in de aderen kan stromen. Dit kan zwellingen veroorzaken in het gezicht, de hals, de armen en de bovenborst (soms met een blauw-rode verkleuring van de huid). Het kan ook hoofdpijn, duizeligheid en, als het de hersenen aantast, een veranderd bewustzijn veroorzaken. Hoewel het superieure vena cava-syndroom zich geleidelijk kan ontwikkelen, kan het in sommige gevallen levensbedreigend zijn en onmiddellijke behandeling vereisen.
Paraneoplastische syndromen
Sommige longkankers produceren hormoonachtige stoffen die in de bloedbaan terechtkomen en problemen veroorzaken in verafgelegen weefsels en organen, ook al is de kanker niet naar die plaatsen uitgezaaid. Deze problemen worden paraneoplastische syndromen genoemd. Soms kunnen deze syndromen de eerste symptomen van longkanker zijn. Omdat de symptomen andere organen aantasten, kan eerst een andere ziekte dan longkanker als oorzaak van de symptomen worden vermoed.
Paraneoplastische syndromen kunnen bij elke longkanker voorkomen, maar worden het vaakst in verband gebracht met kleincellige longkanker. Enkele veel voorkomende syndromen zijn:
- SIADH (syndroom van ongepaste secretie van antidiuretisch hormoon): bij deze ziekte produceren kankercellen ADH, een hormoon dat ervoor zorgt dat de nieren water vasthouden. Dit verlaagt het zoutgehalte in het bloed. Symptomen van SIADH kunnen zijn: vermoeidheid, gebrek aan eetlust, spierzwakte of krampen, misselijkheid, braken, nervositeit en verwardheid. Indien onbehandeld, kunnen ernstige gevallen leiden tot toevallen en coma.
- Cushing’s syndroom: bij deze aandoening kunnen kankercellen in de longen ACTH produceren, een hormoon dat de bijnieren cortisol doet produceren. Dit kan symptomen veroorzaken als gewichtstoename, gemakkelijk optredende blauwe plekken, zwakte, slaperigheid en het vasthouden van vocht. Het syndroom van Cushing kan ook een hoge bloeddruk, een hoge bloedsuikerspiegel of zelfs diabetes veroorzaken.
- Problemen met het zenuwstelsel: kleincellige longkanker kan er soms toe leiden dat het immuunsysteem van het lichaam delen van het zenuwstelsel aanvalt, wat problemen kan veroorzaken. Een daarvan is een spieraandoening, het Lambert-Eaton syndroom, waarbij de spieren bij de heup zwak worden. Een van de eerste tekenen kan zijn dat je moeite hebt om op te staan vanuit een zittende positie. Vervolgens kunnen de spieren rond de schouder zwak worden. Een zeldzaam probleem is paraneoplastische cerebellaire degeneratie, die kan leiden tot evenwichtsverlies en onvastheid van arm- en beenbewegingen, alsook moeilijkheden met spreken of slikken. Microcytaire longkanker kan ook andere problemen met het zenuwstelsel veroorzaken, zoals spierzwakte, veranderingen in het gevoel, gezichtsproblemen of zelfs gedragsveranderingen.
- Hoog calciumgehalte in het bloed (hypercalciëmie), wat kan leiden tot verhoogde urinefrequentie, dorst, constipatie, misselijkheid, braken, buikpijn, zwakte, vermoeidheid, duizeligheid en verwardheid
- Bloedstolsels
We benadrukken dat veel van deze symptomen gewoonlijk worden veroorzaakt door andere ziekten dan longkanker. Als u echter een van deze problemen heeft, is het belangrijk om meteen naar uw arts te gaan, zodat de oorzaak kan worden vastgesteld en indien nodig een behandeling kan worden ondergaan.