In de nasleep van een verontrustende gebeurtenis of een tragisch verlies in het leven van kinderen, weten we dat ouders en leerkrachten hun best zullen doen om kinderen te helpen op een gezonde manier met hun verdriet en angst om te gaan. We hebben een aantal tips gegeven over hoe je kinderen het beste kunt betrekken bij een kalme en ondersteunende dialoog over hun gevoelens – dat is zeker niet gemakkelijk, maar het kan een groot verschil maken voor kinderen.
Dat neemt niet weg dat sommige kinderen een groter risico lopen dan andere om op de lange termijn gevolgen te ondervinden van een schokkende gebeurtenis, waaronder kinderen die goede vrienden of klasgenoten hebben verloren en kinderen die op een bijzonder emotionele en schokkende manier over de gebeurtenis of het verlies te horen hebben gekregen.
Hoe een kind een gebeurtenis ervaart en hoe de mensen om hem heen ermee omgaan, heeft invloed op hoe traumatiserend die kan zijn, merkt Child Mind Institute-psycholoog Dr. Jerry Bubrick op. Wanneer gezinnen per ongeluk op het nieuws stuiten, kunnen ouders overrompeld zijn en op een zeer emotionele manier reageren, wat een impact kan hebben op kinderen. Televisieverslaggeving en schokkende krantenkoppen kunnen ook de impact van een verontrustende gebeurtenis of verlies versterken.
Dus zelfs als je probeert om kinderen te kalmeren en te troosten, is het belangrijk om de tekenen van ongezonde verwerking te herkennen die erop wijzen dat een bezoek aan een professional nodig zou kunnen zijn. In extreme gevallen kunnen kinderen een posttraumatische stressstoornis ontwikkelen, maar zelfs minder extreme PTSS-achtige symptomen kunnen het leven en het geluk van een kind belemmeren. Hier zijn enkele tekenen waar je op kunt letten en dingen om in gedachten te houden.
Normale rouw
“Iedereen rouwt in een ander tempo,” zegt Dr. Bubrick, en een onmiddellijke reactie – of het gebrek daaraan – is niet echt een indicator van hoe een kind met het verlies zal omgaan. “Als een kind er nu goed mee om lijkt te gaan, kan het later toch een slechte reactie hebben,” zegt hij.
“Of het kan ook gewoon een teken zijn dat ze er goed mee omgaan.” Dus hoewel we onze kinderen direct na de gebeurtenis zoveel mogelijk willen helpen, zal een blijvende en kwetsende reactie meestal pas 3 of 6 maanden later duidelijk worden.
Geïntensiveerd denken over dood en veiligheid
Een veel voorkomend teken van PTSS of een PTSS-achtige reactie is wat Dr. Bubrick een “hyperfocus op sterfelijkheid of de dood” noemt. En terwijl sommige kinderen bijzonder morbide worden en gefascineerd door de dood, ontwikkelen anderen een obsessie voor hun eigen veiligheid en die van hun dierbaren. Bij brand of een andere ramp kunnen hun gedachten met verontrustende regelmaat terugkeren naar de mogelijkheid van brand in hun eigen huis, of van een aardbeving of overstroming in de buurt waar ze wonen.
Slaap-, eet-, woede- en aandachtsproblemen
Sommige traumasymptomen bij kinderen (en volwassenen) lijken sterk op depressies, zoals te veel of te weinig slaap, gebrek aan eetlust of overeten, onverklaarbare prikkelbaarheid en woede, en problemen met concentratie op projecten, schoolwerk, en gesprekken. Soms lijken de symptomen meer op een angststoornis – obsessieve of alomtegenwoordige bezorgdheid, moeite met het zich losmaken van ouders.
Triggers
Een jaar na een tragische gebeurtenis hebben we de neiging terug te kijken, de balans op te maken en de mensen te herdenken wier leven verloren is gegaan. Maar zoals Dr. Bubrick opmerkt, zijn er andere verjaardagen die verband houden met het leven van kinderen en die onverwachte gevolgen voor hen kunnen hebben – de verjaardagen van vriendjes of klasgenootjes die zijn overleden, bijvoorbeeld. Kinderen “kunnen tussen nu en dan in principe in orde zijn, misschien met enkele moeilijke periodes,” zegt hij. “En dan rond de tijd van de verjaardag, kunnen ze meer symptomen hebben. Het is een trigger.”
Maak deel uit van onze lijst en kom als een van de eersten te weten wanneer we nieuwe artikelen publiceren. Ontvang nuttig nieuws en inzichten direct in uw inbox.
Schoolweigering
Wanneer een gebeurtenis verband houdt met school, zoals het verlies van klasgenoten of geweld op school zelf, kan een ongezonde reactie de vorm aannemen van het vermijden van school. Zoals Dr. Bubrick opmerkt, is school “de plaats waar de meeste herinneringen aan de dood van de kinderen zullen zijn”. Hoewel perioden van depressie, verhoogde angst, slaapproblemen en een fixatie op het ongeluk van voorbijgaande aard kunnen zijn, is het vermijden van school een duidelijk teken dat er iets mis is. “Voor het grootste deel zal iedereen wel een of andere vorm van die dingen ervaren, in zijn geheel of in stukjes,” zegt Dr. Bubrick. “Maar als het na verloop van tijd niet echt opheft en het blijft doorgaan, kan het resulteren in schoolweigering in zijn geheel. Op dat moment weten we zeker dat het kind hulp nodig heeft.”
Je moet ook weten dat stress en trauma zich anders kunnen manifesteren bij meisjes en jongens. Hoewel dit geenszins definitief is, reageren jongens vaak sneller en met meer irritatie en woede, terwijl meisjes vertraagde reacties kunnen hebben die meer intern zijn.
Helping Children Cope After a Traumatic Event
Helping Children Cope With Grief
The Teacher’s Role When Tragedy Strikes
- Help kinderen met verdriet
De rol van de leraar als een tragedie toeslaat- Was dit nuttig?
- JaNee