Het is moeilijk te zeggen welke Bruce Springsteen songs de beste zijn omdat ze, eerlijk gezegd, (meestal) allemaal geniaal zijn. Springsteen schrijft songs die diep in de Amerikaanse geest doordringen en de breekbaarheid, het hart en het heldendom van de werkende man tonen. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat een flink aantal van die nummers absolute dansvloerknallers zijn. Dus na veel nadenken, hoofd krabben en ziel zoeken, hebben we deze definitieve lijst van de beste Bruce Springsteen songs aller tijden samengesteld. Gebruik hem verstandig.
Thunder Road (1975)
Dit is een no brainer. Thunder Road’, onbetwistbaar het beste uit Springsteens carrière, is een tour de force, een krachtpatser van een song die het thema van de romantiek van een kleine stad tot de status van hoge kunst verheft. Van Springsteen’s treurige harmonica tot Clarence Clemons’ zingende saxofoon en de onuitwisbare woorden; “So you’re scared and you’re thinking that maybe we ain’t that young any more/Show a little faith there’s magic in the night/ You ain’t a beauty but hey, you’re alright/And that’s alright with me”.
The River (1980)
Springsteen weet wel hoe hij een droevig liedje moet schrijven. The River’ is ‘Thunder Road’ met alle hoop eruit gezogen. Twee jonge geliefden zitten in de shit door zwangerschap en armoede. Er is geen uitweg, maar Bruce maakt iets frappants van hun lot. Zo schrijnend als ballads maar kunnen zijn.
Darkness On The Edge of Town (1978)
Springsteen schrijft wel vrolijke liedjes. Eerlijk waar. Maar dit is er niet een van. Het laatste nummer van zijn vierde album met dezelfde naam, ‘Darkness On The Edge of Town’ leent evenveel van Motown als van Phil Spector’s Wall of Sound, en creëert een majestueus geluid tegen een achtergrond van teksten die Springsteen diep in de greep van een zeer klote tijd tonen. “I lost my money and I lost my wife/Them things don’t seem to matter much to me now,” jammert hij. U ok hun?
I’m Goin’ Down (1984)
Het klinkt misschien als een upbeat country-rocker, maar ‘I’m Goin Down’ is de ineenstorting van een relatie, gezet op een toe-tapping beat. Het verlies van de vonk en de vervagende passie is Bruce’s klacht hier – en eerlijk is eerlijk. We hebben er allemaal wel eens bijgezeten terwijl de stervende sintels van een relatie voor onze ogen uitbrandden, maar hebben we er ooit een briljant liedje over geschreven? Waarschijnlijk niet. Bruce wel.
Jungleland (1975)
Met zijn bijna 10 minuten is ‘Jungleland’ een van Bruce’s meest epische meesterwerken – en een waar E Street Band lid Clarence Clemons een van zijn beste saxsolo’s ooit uithaalt. Deze heeft het allemaal: snelle wagens, bendes, dood, politie, verijdelde liefde en Bruce aan het hoofd van dit alles, vertellend over de dromen en wanhoop van een ander van de best uitgewerkte personages – ‘the Rat’ – in zijn kanon.
Atlantic City (1982)
Het meest opvallende nummer van Springsteen’s grimmige akoestische album ‘Nebraska’ uit 1982, ‘Atlantic City’ is een van zijn meest beklijvende composities, vol spookachtige gelaagde zang, harmonieën, finger-picked gitaargrootheid en misschien wel zijn meest aangrijpende teksten. “Everything dies, baby that’s a fact/But maybe everything that dies someday comes back/Put your makeup on, fix your hair up pretty and meet me tonight in Atlantic City.” Geweldig.
Badlands (1978)
Vaak door fans uitgeroepen tot het beste Bruce Springsteen nummer ooit, is het openingsnummer van ‘Darkness On The Edge of Town’ een misschien wel een van zijn meest hoopvolle deuntjes. In plaats van stil te staan bij het onheil, spoort hij de luisteraar aan “don’t waste your time waiting”. Sinds de release heeft hij toegegeven dat hij de openingsriff van het nummer gestolen heeft van The Animals’ ‘Please Don’t Let Me Be Misunderstood’.
I’m On Fire (1984)
Ook wel bekend als ‘the sexy one’, ‘I’m On Fire’ is Bruce Springsteen op het heetst van de strijd. Zo traag brandend als maar kan, dit x-rated deuntje is zo stomend dat je er pas naar zou mogen luisteren als je afgestudeerd bent.
Brilliant Disguise (1987)
De eerste single die van ‘Tunnel of Love’ werd genomen, ‘Brilliant Disguise’ is het toppunt van Springsteen uit de jaren tachtig. Het gaat direct over zaken van het hart, Bruce stelt zijn relatie in vraag met gladde maar gruizige gitaarlijnen. Het bleek dat hij gelijk had om te denken dat er iets aan de hand was – hij en actrice Julianne Phillips scheidden het jaar daarop.
Hungry Heart (1980)
De leadsingle van ‘The River’ is nog zo’n Springsteen-nummer waarvan het deuntje uitzinnig vrolijk is, maar de tekst glibberiger dan een nat weekend in Wigan. Gebroken relaties zijn de motor van deze jangly meezinger. Vertrouw erop dat Bruce van het weglopen van je verantwoordelijkheden de grootste lol ter wereld maakt.
Glory Days (1984)
In deze twangende, honky tonk barroom belter kijkt Springsteen terug op zijn schooltijd met een mengeling van verlangen en opluchting. Het is een stevig stukje Americana, vol verwijzingen naar honkbal, kroegen en de middelbare school, en man, het swingt.
Growin’ Up (1973)
Een van Springsteens vroegste solo nummers – het is het tweede nummer op zijn debuutalbum ‘Greetings From Asbury Park, NJ’ – is dit de ultieme ‘coming of age’ rock’n’roll. De jazzy, tinkelende piano tilt dit autobiografische deuntje op tot iets spectaculairs.
Born To Run (1975)
Wat is een Springsteen ‘best of’ zonder ‘Born To Run’? Een karaoke-klassieker, een deuntje gemaakt voor stomme danspasjes, dit is een dijk van een nummer. Opzwepend zonder naïef te zijn, het geeft het gevoel dat je je doodlopende stad wilt afschudden en iets van je leven wilt maken. Met andere woorden: “Tramps like us, baby, we were born to run.”
Born In The USA (1984)
Vaak verward met een nationalistisch, vlag-zwaaiend volkslied, is ‘Born In The USA’ allesbehalve dat. Het is in feite een anti-oorlogslied, specifiek gericht tegen Amerika’s behandeling van Vietnam-veteranen. Toch blijft het het nummer waar Springsteen het meest bekend om is.
Human Touch (1992)
Opvallend niet alleen voor het feit dat een ontblootte Bruce een lederen vest draagt in de video van het nummer, maar ook voor het verpletterende refrein. 1990 Bruce keek naar Bryan Adams, Meatloaf en dergelijke en toonde hen hoe het moest. Glorious.
Dancing In The Dark (1984)
Het zou geen ‘beste van Bruce’ lijst zijn zonder dit. Het iconische ‘Dancing In The Dark’ is Bruce met de posi-vibes op volle toeren. Hij gaat weg uit deze doodlopende stad, hij neemt zijn baby mee en hij gaat iets van zichzelf maken. Ga ervoor, man.