Vriend van The Food Geek, Valerie, vraagt ietwat cryptisch:
In de arena van de keuken, waar gevechten om apparatuur worden gewonnen en verloren afhankelijk van deels verdienste, deels stijl, en deels pure eigenwijsheid, zullen een pan met antiaanbaklaag en een pan van geanodiseerd aluminium niet zo vaak met elkaar vechten. Hoewel ze een vergelijkbare vorm en kleur hebben, hebben ze verschillende doelen in het leven.
Een anti-aanbakpan is een pan die is gecoat met een anti-aanbak stof, meest bekend van Teflon®. Het mooie van anti-aanbakpannen is dat ze niet plakken. (Natuurlijk.) De keerzijde van anti-aanbakpannen is dat ze vaak erg kwetsbaar zijn en een giftig gas afgeven als ze worden verhit, volgens DuPont bij 660°F, hoewel ik heb gehoord dat er gasdeeltjes worden afgegeven door anti-aanbaklagen bij temperaturen rond 400°F. Toch, met de juiste zorg zowel bij het koken als bij het onderhoud, besparen anti-aanbak pannen een hoop problemen in de keuken, vooral voor mensen die niet bedreven zijn in het gebruik van anti-aanbak pannen.
Geanodiseerd aluminium is aluminium dat is geoxideerd, zodat het oppervlak niet langer reactief is. Aluminium op zich is in sommige opzichten fantastisch, want het geleidt warmte zeer efficiënt, zodat het snel reageert op temperatuurveranderingen. Het is ook een goedkoop metaal, vooral in vergelijking met, oh, koper. Het probleem met aluminium is dat het behoorlijk reageert met voedsel, en aluminium is geen metaal waar je echt veel van nodig hebt in je dagelijkse voeding. Het kan ook je eten verkleuren.
Geanodiseerd aluminium is nog steeds zeer geleidend, maar het oppervlak is veel harder dan gewoon aluminium. Het is veel duurzamer dan, laten we zeggen, een anti-aanbakpan. Aan de andere kant moet u het, net als een pan met antiaanbaklaag, nooit in de afwasmachine wassen, omdat het oppervlak in beide gevallen wordt aangetast. Alleen met de hand afwassen voor beide, hoewel het geanodiseerde aluminium beter tegen een stootje kan dan een pan met antiaanbaklaag.
Om te voorkomen dat voedsel aan een metalen pan blijft kleven, zijn er twee belangrijke factoren. Ten eerste moet de pan heet zijn voordat u het voedsel erin doet. Als u bijvoorbeeld een stuk kip in een koude pan legt en deze verhit, worden de oneffenheden in het oppervlak van de pan, in feite de poriën, kleiner naarmate de pan opwarmt. Als dat gebeurt, zal het metaal het voedsel letterlijk vastgrijpen en niet meer loslaten, zelfs nadat de pan is afgekoeld. Je zult daarna veel moeten schrobben. Dus verwarm de pan, doe er koude olie in en doe uw eten erin. Dat scheelt je een hoop afwas.
Over afwas gesproken, chef-kok Angela Larson vraagt:@thefoodgeek Wat is de beste manier om aangekoekt vet van de bodem van een pan/pot te verwijderen? 3 minuten geleden via web in antwoord op thefoodgeek
Ik had op Twitter gesuggereerd dat strenge woorden met degene die de afwas doet de makkelijkste weg is, maar als dat niet lukt, vind ik dat een schoonmaakmiddel in poedervorm zoals Bon Ami of Bartender’s Friend de beste manier is. Natuurlijk moet je voorzichtig zijn met het oppervlak dat je schoonmaakt, maar de meeste metalen pannen zouden met een van beide goed moeten zijn. Combineer een van deze met een schrobber en wat kracht erachter, en je moet in staat zijn om het oppervlak mooi en glanzend te krijgen.
En, tot slot, nu we het toch over aluminium hebben, Schmutzli vraagt:
@thefoodgeek ooit zwaar gegoten aluminium gebruikt? Wat vond je ervan vs. gietijzer? 3 minuten geleden via Twitter for iPhone in reply to thefoodgeek
Ik heb geen zwaar gietaluminium gebruikt, maar ik neig meer naar gietijzer. Gietaluminium is nog steeds net zo reactief als gewoon aluminium, hoewel het vanwege de structuur niet zo geleidend is. Als mijn pan toch reactief wordt, gebruik ik liever een mineraal dat meer algemeen nuttig is voor mijn lichaam, en ijzer is zeer nuttig vanuit voedingsoogpunt. Gietaluminium is echter beter geleidend dan gietijzer, dus het zal sneller opwarmen en iets beter reageren op hitte, terwijl het toch genoeg massa heeft om hitte vast te houden.
Het grote voordeel van gietaluminium, voor de consument, is dat het lichter is dan gietijzer. Dat kan zeker van pas komen op de camping, of als je gietijzer moeilijk kunt tillen, maar ik heb nog geen overtuigende argumenten gezien die mij zouden overhalen mijn gietijzeren braadpan in te ruilen voor een soortgelijke van aluminium. Het grote voordeel van gietaluminium in het algemeen is dat het voor de fabrikant gemakkelijker is om er bepaalde vormen van te maken, vooral als het ingewikkelde vormen zijn.