Tobianopaarden hebben een dominant overgeërfd wit vlekkenpatroon en zijn één soort lak. Tobiano (spreek uit als tow-be-yah-no) vlekken komen voor bij veel rassen en types, waaronder de Shetland en Australian Stock Horse, maar ontbreken bij sommige overheersende rassen, zoals de Arabian en de Thoroughbred. Sommige rasautoriteiten staan de registratie van paint paarden van welke soort dan ook niet toe.
Het tobiano vlekkenpatroon wordt veroorzaakt door een grote chromosomale inversie (je zou kunnen denken aan een deel van het chromosoom dat verkeerd om ligt). De inversie werd alleen gevonden bij tobiano paarden. Dit omvatte paarden van verschillende genetische achtergronden, wat wijst op een gemeenschappelijke genetische oorsprong duizenden jaren geleden. De omkering zou een sequentie verstoren die betrokken is bij de regulering van het KIT-gen (Brooks et al, 2007). KIT is een groot complex eiwit dat betrokken is bij vele celprocessen. Andere KIT mutaties veroorzaken roan, domiant white, tobiano en sabino.
Tobiano paarden hebben een patroon van wit haar met onderliggende roze huid. Het tobiano patroon kan bij elke vachtkleur voorkomen. Het komt vaak voor in combinatie met andere patronen, bijvoorbeeld bij de tovero, wat een combinatie is van tobiano en overo spotting. Het patroon ontwikkelt zich terwijl het veulen nog in de baarmoeder zit en blijft gedurende zijn hele leven bestaan. Soms strekt de gepigmenteerde huid zich net voorbij een vlek uit, tot in een wit gebied. Hierdoor lijkt het alsof er een schaduw of halo rond de kleurvlek zit, vooral wanneer de vacht nat is. Paarden met zulke halo’s worden vaak schaduwlakken, spooklakken, lintenlakken of halo’s genoemd.
Tobiano paarden kunnen ofwel overwegend gekleurd of wit zijn, of met een vrij gelijkmatige hoeveelheid wit en kleur. Ze zijn te herkennen aan hun witte benen en effen gekleurd hoofd, terwijl bij andere paarden been- en gelaatstrekken meestal samengaan. Tobianos hebben geen extreem wit in het gezicht, zoals schorten of kale gezichten. Witte aftekeningen duiden op een combinatie van patronen, of een ander patroon, zoals sabino, frame overo of splash.
Het wit op het lichaam is gerangschikt in een verticaal patroon, met wit dat zich over de bovenlijn uitstrekt ergens tussen de oren en de staart (het omgekeerde van frame overo). De vlekken zijn gewoonlijk regelmatig en duidelijk in omtrek, met ovalen of ronde patronen die zich uitstrekken over de hals en de borst. De donkere kleur bedekt gewoonlijk de flanken. De kleur op de flanken en de borst worden “schilden” genoemd en zijn kenmerkend voor tobiano paarden. De afwezigheid van deze vlekken geeft aan dat er een ander vlekkenpatroon aanwezig is. De staart is vaak tweekleurig, als hij wit is aan het basisuiteinde (d.w.z. het uiteinde het dichtst bij de staart), en gekleurd aan het andere uiteinde.
Bij sommige tobiano paarden kunnen er kleine gekleurde vlekjes, meestal inktvlekken, pootafdrukken of kattensporen genoemd, in de witte vlekken zitten. Deze zijn meestal klein en rond en kunnen in groepen voorkomen. Deze markering komt vaak voor bij paarden die homozygoot zijn voor het tobiano gen, maar is geen garantie dat het paard homozygoot is. Er kunnen ook hermelijnvlekken of distale beenvlekken zijn: vlekken van kleur in het wit respectievelijk dicht bij de hoef of boven de enkel. Er kan ook kleur rond de kastanjes zijn.
Tobiano paarden komen minder vaak voor dan sommigen misschien denken, de meeste tobiano uitziende paarden zijn een combinatie van tobiano en een van de andere patronen. Dit is niet verwonderlijk aangezien fokkers vaak tobiano’s met elkaar kruisen met het oog op het fenotype (uiterlijke verschijning) in plaats van hun genetische opmaak. Tobiano kan de kenmerken van de andere patroongenen verbergen, maar uitgebreide witte gezichtsaftekeningen kunnen een combinatie verraden.
Sommige tobiano paarden hebben een wit lichaam en een gekleurd hoofd, waarbij het hoofd het laatste deel van het lichaam is dat gekleurd blijft. Deze paarden worden soms medicijnhoedjes genoemd (Gower, 1999), hoewel anderen deze term reserveren voor overo-patronen. De kleur rond het hoofd wordt door sommige auteurs gezien als een aanpassing die geëvolueerd is om de ogen te beschermen tegen overmatige blootstelling aan de zon. Dit is mogelijk omdat deze eigenschap waarschijnlijk al geruime tijd (minstens sinds het einde van de jaren 1600) voorkomt bij mustangpaarden. Hoe dan ook, het zou heel goed de ogen van tobiano paarden kunnen beschermen.
Aan de andere kant van het spectrum hebben sommige tobiano paarden geen lichaamsvlekken. Deze minimaal gemarkeerde paarden worden ook wel “slipped tobiano” genoemd. Zij hebben witte beenaftekeningen en, bij afwezigheid van andere patroongenen, een donker hoofd, en worden gewoonlijk beschouwd als effen paarden met witte beenaftekeningen. Niettemin kunnen zij even betrouwbaar tobiano nakomelingen voortbrengen als elk ander paard met het tobiano gen.
Er is gesuggereerd dat lakpaarden met veel wit meestal een combinatie van patronen zijn, en dat kan best zo zijn. Maar de mate van wit wordt waarschijnlijk ook bepaald door verschillende (of misschien vele) andere modificerende genen. Dergelijke genen veroorzaken niet direct het bestaan van een patroon, maar wijzigen de expressie van patroongenen als ze bestaan, zodat verschillende paarden met dezelfde patroongenen meer of minder wit hebben, afhankelijk van welke modificerende genen aanwezig zijn. Het lijkt niet het geval te zijn dat paarden die homozygoot zijn voor tobiano meer wit hebben dan heterozygoten, aangezien er maar heel weinig tobiano’s voorkomen die homozygoot zijn voor tobiano.Genotypetests voor tobiano paarden bestaan uit een combinatie van fenotype-analyse, moleculaire genetica en stamboekanalyse.