Guinguette Marais Poitevin

Spiervezeltypes kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdtypes: slow twitch (Type I) spiervezels en fast twitch (Type II) spiervezels. Type II vezels kunnen vervolgens worden onderverdeeld in twee typen: type IIA, dat wordt aangeduid als “fast twitch oxidatieve glycolytische”, en type IIX, dat wordt aangeduid als “fast twitch glycolytische”. Slow twitch vezels worden aangeduid als “slow twitch oxidatieve”. Type I-vezels worden gekenmerkt door een lage kracht-/snelheidsproductie en een groot uithoudingsvermogen, type IIX-vezels worden gekenmerkt door een hoge kracht-/snelheidsproductie en een gering uithoudingsvermogen, terwijl type IIA tussen beide in ligt.

• Type I (slow twitch oxidatief), rood van kleur
• Type IIA (fast twitch oxidatief glycolytisch), rood van kleur
• Type IIX (fast twitch glycolytisch), wit van kleur

Mitochondriale dichtheid

Karakteristieken van de drie spiervezeltypen

Karakteristiek	Type I (SO	Type IIA (FOG)	Type IIX (FG)
Contractie tijd	Slow	Fast	Zeer snel
Grootte motorneuron	Small	Large	Zeer groot
Weerstand tegen vermoeidheid	Hoog	Intermediair	Laag
Activiteit gebruikt voor	Aëroob	Langdurig anaëroob	Kortdurig anaëroob
Krachtproductie	Laag	Hoog	Zeer hoog
Hoog	Hoog	Laag
Capillaire dichtheid	Hoog	Intermediair	Laag
Oxidatieve capaciteit	Hoog	Hoog	Laag
Glycolytische capaciteit	Laag	Hoog	Hoog
belangrijkste opslagbrandstof	Triglyceriden	CP, Glycogeen	CP, Glycogeen

Type I

Type I spiervezel staat ook bekend als “slow twitch oxidatieve” vezels. Spiervezels kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdtypen: slow twitch (Type I) spiervezels en fast twitch (Type II) spiervezels. Type I-vezels worden gebruikt bij oefeningen van lagere intensiteit, zoals zeer lichte weerstandsarbeid die gericht is op spieruithoudingsvermogen en aerobe activiteiten van lange duur, zoals 5K- en 10K-lopen. Type I-vezels zijn te herkennen aan hun langzame contractietijden en hun hoge weerstand tegen vermoeidheid. Structureel hebben ze een kleine motorneuron- en vezeldiameter, een hoge mitochondriale en capillaire dichtheid, en een hoog myoglobinegehalte. ST-vezels hebben ook een lage voorraad creatinefosfaat, een laag glycogeengehalte en een hoge opslag van triglyceriden (de opgeslagen vorm van vet). ST-vezels bevatten weinig enzymen die betrokken zijn bij de glycolyse, maar wel veel enzymen die betrokken zijn bij de oxidatieve routes (Krebs-cyclus, elektronentransportketen).

ST-vezels worden voornamelijk gebruikt voor aërobe activiteiten die een geringe krachtproductie vereisen, zoals lopen en het handhaven van de houding, maar zijn ook het primaire vezeltype dat bij duursporters wordt aangetroffen. Bij de meeste activiteiten in het dagelijks leven worden ST-vezels gebruikt

Type IIx-vezels

Type IIx fast-twitch-vezels (Fast twitch 2), of snelle glycolytische vezels, worden gerekruteerd voor zeer kortdurende krachtuitbarstingen van hoge intensiteit, zoals maximaal en bijna maximaal tillen en korte sprints. Type IIx-vezels bevatten een laag gehalte aan myoglobine, relatief weinig mitochondriën, relatief weinig bloedhaarvaten en grote hoeveelheden glyrs zijn rood

De enige manier om de vezeltype-samenstelling bij een sporter direct te bepalen, is het uitvoeren van een invasieve spierbiopsietest. Aangezien dit niet altijd haalbaar is, kan een indirecte methode worden gebruikt om de vezelsamenstelling van een spiergroep te bepalen door eerst de 1RM van de atleet vast te stellen. Vervolgens voert de atleet zoveel mogelijk herhalingen uit op 80% van de 1RM. Minder dan zeven herhalingen en de spiergroep is waarschijnlijk samengesteld uit meer dan 50% FT-vezels. Meer dan 12 en de spiergroep bestaat voor meer dan 50% uit ST-vezels. Als de atleet tussen de 7 en 12 herhalingen kan doen, dan heeft de spiergroep waarschijnlijk een gelijk aandeel vezels. Deze methode werkt niet voor individuele spieren, alleen voor spiergroepen.