- JoEllen Nordstrom
- 8 jun 2017
Het belangrijkste om te onthouden over een asterisk is simpelweg dat het naar iets anders verwijst. Het brengt geen idee over op zichzelf. Het gebruik is niet om iets te benadrukken of te benadrukken. In wezen is het een verwijzing naar een voetnoot onderaan een bladzijde die dient om iets in de tekst te verduidelijken of er een uitzondering of beperking op te geven. Het is vergelijkbaar met een genummerde voetnoot, maar wordt meestal gebruikt als er maar een paar noten op een pagina staan.
Gebruik een asterisk
In een tekst wordt een asterisk getypt direct na de laatste leestekens van de zin waar hij betrekking op heeft, maar vóór een streepje.
Wanneer een asterisk binnen een tekst wordt geplaatst, wordt een overeenkomstige asterisk onderaan de pagina geplaatst, in het voetgedeelte, direct onder het gedrukte tekstmateriaal. Deze asterisk bij de voetnoot moet een verklaring, beperking of verduidelijking van de tekst bevatten. Een asterisk moet voorafgaan aan elke genummerde voetnoot onderaan de pagina.
Occasioneel zien we een kranten- of tijdschriftartikel dat een enkele asterisk in de tekst bevat, maar niet de bijbehorende voetnoot om de betekenis van de tekstuele noot aan te geven. Wat is de bedoeling van deze enkele asterisk, zo midden in de tekst? Niemand weet het, behalve misschien de schrijver die het daar heeft neergezet. Het is aannemelijk dat de schrijver een bepaald punt heeft willen benadrukken of extra belang heeft willen geven aan een uitspraak. Zonder een notitie onderaan de pagina heeft de lezer echter geen idee waar de asterisk voor staat.
Het is een fout die tegenwoordig helaas te vaak in drukwerk voorkomt. Het is dus het beste om een asterisk altijd als aanwijzer te gebruiken. Het wijst naar een voetnoot onderaan de pagina!
Originally posted 8/4/2015 and happily updated 10/28/2017. Bedankt voor het lezen!