Voortplantingsisolatie stuurt evolutie van soorten

16 mei, 2012

door CORDIS

Credit: Thinkstock

Evolutie van soorten blijft een heet hangijzer sinds Darwins theorie van natuurlijke selectie. Een Europees initiatief behandelde de kwestie van soortvorming vanuit het oogpunt van voortplantingsisolatie.

Er zijn vele theorieën over het ontstaan van nieuwe soorten, bekend als soortvorming, afhankelijk van de mate van geografische isolatie tussen de twee opkomende soorten. Soortsvorming kan ook optreden als gevolg van voortplantingsisolatie. Dit kan worden veroorzaakt door paringsverschillen, steriliteit of omgevingsbarrières die uiteindelijk leiden tot de adaptieve splitsing in twee soorten. Voortplantingsisolatie is echter niet voldoende, maar interne barrières voor genenstroom zijn nodig om tot soortvorming te komen.

Recente studies suggereren dat natuurlijke selectie en adaptatie een belangrijkere rol kunnen spelen in de vroege stadia van divergentie en de evolutie van voortplantingsisolatie dan eerder werd gedacht. Deze adaptieve soortvorming kan vooral voorkomen bij gedeeltelijke ruimtelijke scheiding tussen habitats, zoals op de steile milieugradiënten die kenmerkend zijn voor habitats aan de kust.

Het hoofddoel van het door de EU gefinancierde project Evolution of reproductive barriers and its implications for adaptive speciation (Adaptive Speciation) was om het mechanisme van adaptieve soortvorming te begrijpen. De zeeslak Littorina saxatilis, die bewijzen van progressie naar soortvorming vertoont, werd als model gebruikt. In het bijzonder werden de twee morfologieën (E en S) van L.saxatilis, die in verschillende milieus voorkomen, bestudeerd.

Wetenschappers onderzochten hoe genetische differentiatie en fenotypische plasticiteit kunnen bijdragen tot soortadaptatie en voortplantingsisolatie tussen deze twee morfologieën. Met behulp van genetische instrumenten zoals geamplificeerde fragmentlengtepolymorfismemarkers (AFLP) en morfometrische analyse, wilden de wetenschappers transecten op twee afzonderlijke kleine eilanden analyseren als schattingen van genenstroom en selectie. Bovendien testten zij de mogelijkheid dat gedwongen paring tussen de twee morfologieën in de hybride zone de lokale aanpassing kan beïnvloeden.

Adaptieve soortvorming verschafte een belangrijk inzicht in het gebied van de evolutionaire biologie en meer in het bijzonder in de rol van voortplantingsisolatie bij het aansturen van soortvorming. De resultaten zullen naar verwachting bijdragen aan ons begrip van de redenen en processen die soortenrijkdom veroorzaken.

Geleverd door CORDIS

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *