Guinguette Marais Poitevin

Er is een dorp nodig om een kind op te voeden is een Afrikaans gezegde dat betekent dat een hele gemeenschap van mensen met kinderen moet omgaan om die kinderen in een veilige en gezonde omgeving te laten ervaren en opgroeien.

De dorpsbewoners zijn de leraren, buren, oudere familieleden, coaches, buschauffeurs of gewoon elke volwassene die een kind vaak ziet of met wie het vaak contact heeft.

De dorpsbewoners zijn de gemeenschap; de mensen die zorgen voor de veiligheid van de kinderen, zij geven het goede voorbeeld, geven kinderen en hun familie op de een of andere manier steun en houden de kinderen in hun omgeving verantwoordelijk voor morele normen, net zoals hun ouders dat zouden doen.

Het idee is dat kinderen het goed doen als ze een verscheidenheid aan positieve volwassen rolmodellen hebben om na te volgen.

Als ik aan mijn jonge jaren denk, kan ik zeker een aantal volwassenen bedenken die op de een of andere manier een blijvend positief effect op me hebben gehad.

Maar….de vraag heeft zwaar op mijn gemoed gedrukt- Wat is er met het dorp gebeurd?

Denk je dat er tegenwoordig een dorp nodig is om een kind op te voeden?

Ik bedoel… ik weet dat ouders zeker af en toe hulp nodig hebben van familie en oppas, maar denk je dat de mensen om ons heen dezelfde positieve morele invloed hebben op onze kinderen? Dat is de grote vraag.

Het voelt tegenwoordig alsof er geen dorp meer is….iedereen zit maar in zijn eigen bubbel…en als er al iets is…dan heb ik het gevoel dat ik constant bezig ben mijn kinderen te beschermen tegen het dorp.

Ik weet niet of het komt omdat ouders hun kinderen niet meer leren en benadrukken om respect te hebben voor ouderen zoals ze dat vroeger deden – waardoor veel mensen zich meer met hun eigen zaken bemoeien

of

het gemeenschapsgevoel en de morele waarden staan op een historisch dieptepunt.

Enkele persoonlijke verhalen……

• Mijn dochter kwam thuis en vertelde me dat ze op een dag op de speelplaats dorstig om water vroeg en dat een vorige leraar van haar haar onbeschoft vertelde dat ze haar spuug maar moest opdrinken. Waar ik natuurlijk mee omging, maar stel je eens voor hoe die walgelijke, onbeschofte opmerking haar liet voelen. Je zou denken dat als ze in de aanwezigheid van een volwassene zou zijn, er aan haar behoeften zou worden voldaan. Waarom zou een volwassene haar weigeren om zichzelf te hydrateren?

• Ze heeft volwassenen gemene en kwetsende dingen horen zeggen over kinderen en andere mensen….over hun fysieke kenmerken en/of hun tekortkomingen – zoals hun gebrek aan atletisch vermogen, hun gebrek aan kennis over dingen of gewoon hun uiterlijk. Ze zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: “Mama, ik kan niet geloven wat mevrouw vandaag over ____ heeft gezegd. Dat is zo gemeen. Waarom zijn mensen zo?” Ik vraag me echt af waarom volwassenen zo tegen kinderen praten. Het minste wat je kunt doen is bedenken dat deze kleine geesten meekijken en luisteren en ze uit de kamer excuseren.

• Ik heb haar al talloze keren horen zeggen dat ze volwassenen tegenkwam die vrienden of familie waren en haar al een tijdje niet gezien hadden en dan tegen haar zeiden: “Omg Riley je moet uit de zon blijven, je wordt te donker!” Haar het gevoel gevend dat haar huidskleur niet mooi is als het er te donker uitziet. Dit is haar echt heel vaak overkomen! Wat een manier om een kind zich te laten voelen. Dit is waarom kinderen zo onzeker zijn, zo jong.

• Mijn kinderen spelen buiten en auto’s in de buurt scheuren hard over de weg zonder rekening te houden met de spelende kinderen.

• Ik heb ze meegenomen naar verjaardagsfeestjes vol kinderen en de ouders of dj hebben niet eens het fatsoen om nette muziek te draaien. Een stel kinderen van de basisschool hoeft geen geseksualiseerde muziek te horen terwijl ze spelen. Het enige wat ze horen is het woord ‘sex’ of ‘bitch’ dat door de speakers klinkt. Het is belachelijk!

Dit zijn slechts een paar van mijn persoonlijke incidenten, maar ik merk dat ik mezelf veel te vaak verontschuldig of verontschuldig tegenover mijn dochter(s) voor hun ontmoetingen met volwassenen en eerlijk gezegd is dat triest.

Iedereen die mij goed kent, weet dat als hun kind bij mij is of bij mij in de buurt is, ze goed verzorgd zullen worden, in de gaten gehouden zullen worden en hoogstwaarschijnlijk mijn aanwezigheid zullen verlaten om iets nieuws te leren (de opvoeder in mij) of dat ze gewoon een leuke kiddy-ervaring zullen hebben. Ik heb dezelfde houding en verwachtingen die ik heb voor mijn kinderen met alle kinderen. Ik verwacht dat ze respectvol zijn en ik geef ze respect, geen films boven hun leeftijdsbereik, ik let op muziek, decor en ik ben snel in het geven van mini-colleges aan de kiddos als ik bepaald gedrag opmerk waarvan ik denk dat het niet goed is. Ik heb gewoon een speciale liefde voor kinderen en een fascinatie voor hun kleine ontwikkelende geesten, dus ik probeer daar op in te spelen.

Ik heb er geen begrip voor als volwassenen geen oog hebben voor kinderen en de kracht van hun invloed op hen.

Ik weet zeker dat er mama’s zijn die deze strijd met mij delen. Wat doen jullie?

Wel. me….

Ik bid dagelijks voor mijn kinderen! Ik heb de laatste tijd voor ze gebeden dat ze omringd worden door meer positieve invloed en rolmodellen. Ik bid dat ze meer gepassioneerde en liefdevolle leraren krijgen in de komende schooljaren en positieve ervaringen op school. Ik bid dat ze geweldige vrienden zullen ontmoeten die opgevoed zijn door geweldige families. Dat ze enthousiast thuis zullen komen om me te vertellen wat ze gedaan hebben of hoeveel ze van die en die houden omdat ze zo aardig en behulpzaam is. Ik bid gewoon dat slechte geesten uit de buurt van mijn kinderen blijven.

Dit lijkt misschien vreemd maar wij (mijn man en ik) kunnen niet altijd op alle plaatsen zijn en of je het nu leuk vindt of niet, de gemeenschap speelt een grote rol in het leven van je kind. Ik bid alleen dat God hun geest en hun omgeving beschermt en dat Hij meer licht en liefde hun kant op brengt.

Na verloop van tijd denk ik dat kinderen dat onschuldige, liefdevolle enthousiasme voor mensen verliezen als ze aan zoveel verschrikkelijke dingen zijn blootgesteld.

Ik weet niet of het alleen aan mijn omgeving ligt of dat dit gewoon zo is voor bijna iedereen.

Waar is het dorp?

Hoe zijn jullie ervaringen? Ik zou het graag horen.