Voor de meesten is 17 juli een vrij anti-climactische dag. (Tenzij je deze datum toevallig als je verjaardag beschouwt, in welk geval, woo! Laat de confetti en slingers maar komen.) Velen weten echter niet dat er in 1984 iets gebeurde dat velen van ons aanbelangt: De National Minimum Drinking Age Act werd aangenomen, waarbij de wettelijke leeftijd voor alcoholconsumptie werd vastgesteld op 21 jaar.
Hoewel die leeftijd willekeurig (misschien zelfs willekeurig) lijkt, omdat je met 18 jaar al een legale volwassene bent, heeft het Congres het getal niet zomaar uit de hoge hoed getoverd. Er is een lange geschiedenis over alcohol in Amerika, en waarom de wettelijke leeftijd voor alcoholconsumptie is vastgesteld op 21 jaar.
Vóór 1984 was de wettelijke leeftijd voor alcoholconsumptie in sommige staten vastgesteld op 18, 19 of 20 jaar.
Aan het einde van de Drooglegging in de jaren dertig van de vorige eeuw was de wettelijke leeftijd voor alcoholconsumptie 21 jaar. Deze norm bleef gehandhaafd tot 1971, toen de minimumleeftijd om te stemmen werd verlaagd tot 18 jaar en er stemmen opgingen om ook de wettelijke minimumleeftijd om te drinken te verlagen. Tussen 1970 en 1975 verlaagde bijna de helft van de staten de drinkleeftijd naar 18, 19 of 20 jaar.
Maar de wettelijke drinkleeftijd werd niet vastgesteld om medische redenen.
“Niets van dit alles had een medische of psychologische basis, maar had te maken met rechten en verantwoordelijkheden van mensen die als ‘volwassenen’ worden beschouwd,” vertelt Alix Caster, MD, een pediatrisch arts bij Orlando Health Associates, aan Teen Vogue. “De meesten geloofden dat als een 18-jarige oud genoeg was om opgeroepen te worden om te vechten in de oorlog in Vietnam, hij oud genoeg was om te stemmen en te drinken.”
Toen in de jaren ’70 de wettelijke leeftijd om te drinken in het hele land daalde, begonnen de alarmbellen te rinkelen, merkt klinisch psycholoog Suzette Glasner-Edwards op, een universitair hoofddocent aan het Semel Institute for Neuroscience and Human Behavior van UCLA. “Onderzoeksbewijs na die tijd suggereerde sterk dat een toename van verkeersongevallen onder jongeren verband hield met deze neerwaartse verschuiving van de wettelijke minimum drinkleeftijd,” legt ze uit aan Teen Vogue. “
De drinkleeftijd werd weer verhoogd naar 21 omwille van federale snelwegfinanciering.
In 1984 werd de National Minimum Drinking Age Act aangenomen, waarin werd bepaald dat federale snelwegfondsen zouden worden ingehouden van Amerikaanse staten die er niet in slaagden de wettelijke minimumleeftijd voor alcoholconsumptie weer op 21 jaar vast te stellen. In 1988 hadden alle staten de minimumleeftijd ingevoerd.
De Verenigde Staten hebben een van de hoogste wettelijke minimumleeftijden om te drinken ter wereld.
Naast IJsland, Japan en Zuid-Korea zijn de Verenigde Staten een van de weinige ontwikkelde landen met een wettelijke minimumleeftijd om te drinken van meer dan 18 jaar, volgens de Wereldgezondheidsorganisatie. In sommige landen, zoals België en Duitsland, mogen 16-jarigen zelfs alcohol kopen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention is er echter een daling van 16% in het aantal verkeersdoden per jaar als gevolg van het terugbrengen van de wettelijke minimumleeftijd om alcohol te drinken naar 21 jaar – wat neerkomt op ongeveer 800 geredde levens per jaar, volgens het American Journal of Public Health. Interessant is dat het verder weghouden van alcohol bij jongeren ook van invloed lijkt te zijn op de aanwezigheid op school; in vergelijking met staten waar de wettelijke leeftijd voor het drinken van alcohol 18 jaar was, hadden studenten 13 keer meer kans om op school te blijven wanneer de wettelijke leeftijd voor het drinken van alcohol in de staat 21 jaar was.
Het verhogen van de minimumleeftijd voor drinken heeft geleid tot minder drinken in het algemeen, onder alle jonge volwassenen, zelfs met gemakkelijke toegang tot alcohol.
In de jaren die volgden op de National Minimum Drinking Age Act, daalde het drinken onder 18- tot 20-jarigen met 19%, en onder 21- tot 25-jarigen met 14%. Dit was bijzonder interessant, omdat uit onderzoek is gebleken dat de meeste minderjarigen verklaren dat alcohol “vrij gemakkelijk” of “zeer gemakkelijk” te verkrijgen is. Als het om alcohol gaat, lijken zelfs kleine gedragscontroles belangrijk, zegt Glasner-Edwards. “Als het meer inspanning vergt, geeft het de persoon een beetje tijd om na te denken over hoe belangrijk het voor hem is om op dat moment te drinken, of om na te denken over de mogelijke negatieve gevolgen van drinken,” legt ze uit. “Het lijkt erop dat deze barrières belangrijk zijn om jongeren te laten profiteren van de minimumleeftijd voor drinken.”
De CDC noemt drinken door minderjarigen nog steeds “een probleem voor de volksgezondheid.”
Dat komt door verschillende gezondheidsrisico’s die ermee gepaard gaan, zoals beschreven in de Surgeon General’s 2oo7 Call to Action, merkt Caster op. Deze omvatten een belangrijke bijdrage aan de dood door verwondingen (dat is de belangrijkste doodsoorzaak voor mensen jonger dan 21), het veroorzaken van gevaarlijke gezondheidsproblemen zoals alcoholvergiftiging, het hebben van effecten op de zich ontwikkelende hersenen, en anderen.
Gerelateerd: Dit is wat alcohol met je hersenen doet als tiener
Kijk hier eens naar:
