Misschien moet je eerst hardop lachen omdat je er niet op bedacht was. Of misschien ben je geschokt omdat je dat soort taal niet gebruikt in je huis en wil je dat het onmiddellijk ophoudt! Wat de reden ook is, als je het beu bent om te horen dat je kinderen zinnige dingen zeggen, ongepast taalgebruik, vloeken of ongewenste zinnen, dan zal deze lijst je helpen om te ontdekken waarom je kind slechte woorden gebruikt en je een heleboel mogelijke antwoorden geven.
“Je bent een kakhoofd”
“Ik ben geen kakhoofd. Je bent een poephoofd! Poe-hoofd! Poopy-head!”
“Oh ja? Nou, je bent een…”
Snel de kamer binnenkomend, maak je een eind aan het potje praten. “We gebruiken dat soort taal niet in dit huis. Wat is er met jullie aan de hand?”
Terwijl je begint met een preek, benadruk je opnieuw het belang van lieve woorden. En u doet uw best om ze ervan te overtuigen dat ze niet meer op hun potje moeten praten.
Tervreden gaat u verder met uw dag.
Maar, het is nog niet voorbij.
Tijdens het avondeten verklaart uw kind: “Dit is een poepmaaltijd.”
Wat?!
Er moet een betere manier zijn om met deze slechte, ongepaste of ongewenste woorden om te gaan.
Waarom uw kind slechte woorden gebruikt (en hoe te reageren).
In het begin kan het een hele schok zijn om deze woorden uit de mond van uw lieve, kleine, onschuldige kind te horen komen.
Terwijl uw kind opgroeit, nieuwe vriendjes ontmoet, naar school gaat, naar clubs en activiteiten gaat, kan zijn woordenschat nog verder uitbreiden.
U kunt een gevoel van paniek krijgen, terwijl u probeert deze onsmakelijke zinnen uit uw huishouden te bannen.
In plaats van overhaast te werk te gaan, de les te lezen, te straffen en te schreeuwen…
Laten we het wat rustiger aan doen.
Neem even de tijd om verder te kijken dan het woord of de zin, om te zien wat er schuilgaat onder de nieuwe woordenschat van uw kind.
Het is gewoon leuk.
Soms horen kinderen een woord en willen ze het gewoon uitproberen. Ze weten misschien dat het woord bij u thuis verkeerd – of zelfs verboden – is. Ze zijn niet van plan het in hun dagelijks gebruik op te nemen, ze willen gewoon horen hoe het klinkt als het uit hun eigen mond komt. Ze herhalen het misschien keer op keer. (Het kan zijn dat u deze “oefensessies” nooit hoort. Een ouder bekende dat ze alle scheldwoorden die ze kende zei terwijl ze van school naar huis liep. Thuis zei ze ze nooit.)
Als u ze toch hoort in een gewoon gesprek, let dan op uw reactie. Evalueer de situatie – heeft uw kind per ongeluk een fout gemaakt? Realiseerde het zich zijn fout en probeerde het die snel te herstellen?
Hoe te reageren:
- Laat het gaan. Negeer het of geef er heel weinig respons op.
- “Heb je een nieuw woord gehoord? Weet je wat het betekent?”
- “Wow, dat is een nieuw woord. Wil je het nog eens zeggen?”
- “Wauw, dat is een nieuw woord. Ik weet dat het leuk is om soms nieuwe woorden uit te proberen, maar bij ons thuis zeggen we dat niet omdat iemands gevoelens gekwetst kunnen worden. “
Oplettendheid zoeken.
Laten we zeggen, je hoort een slecht of ongewenst woord en je…eh…reageert een beetje (of veel) overdreven. Uw reactie heeft geleid tot een enorme machtsstrijd tussen u en uw kind. Je probeerde hem of haar te laten stoppen met het woord te zeggen en hij of zij bleef het zeggen – luider en met nog meer energie.
Natuurlijk was het niet je bedoeling dat dit een strijd zou worden. Helaas, als je kind nu om aandacht vraagt, weet het dat dit woord of deze zin je tot stilstand zal brengen. Zelfs als de aandacht negatief is, op dit moment wil je kind meer dan wat dan ook verbinding. Het doel in dit scenario is om ze de aandacht te geven die ze nodig hebben voordat ze erom vragen. En, op dat moment, reageer met verbinding in plaats van het woord zelf te gebruiken. Onderwijzen kan later, maar de relatie moet eerst komen.
Hoe te reageren:
- Geef een energieke reactie (afhankelijk van wat je kind wel of niet leuk vindt) – een geïmproviseerd spelletje tikkertje, worstelen, gek doen, een dikke knuffel geven, enz.
- “Uh oh! Daar is dat woord weer! Klinkt alsof je mijn aandacht wilt.”
- “Ik wed dat je het leuk zou vinden om me een keer over je dag te vertellen, hè?”
- “Kom hier, laten we knuffelen. Vergeet niet dat je ook kunt zeggen: ‘mam, ik heb je even nodig.’ of ‘mam, ik heb een knuffel nodig.'”
Grote, grote gevoelens.
Zelfs het kleinste ding kan leiden tot grote gevoelens van binnen. Met een beperkte woordenschat en het onvermogen om gedachten met gevoelens te verbinden, grijpen kinderen naar het eenvoudigste woord dat ze kennen om uit te drukken hoe ze zich van binnen voelen. Als je reageert op het ongepaste woord, mis je vaak het onderliggende gevoel. De eerste stap om deze woorden uit te bannen, is een veilige plek te creëren waar kinderen hun gevoelens kunnen uiten.
Draag empathie voor allerlei emoties. Stel je voor hoe je kind zich voelt, en verwoord deze gevoelens in woorden die hij kan herhalen. Praat over verschillende emoties, hoe ze in hun hersenen en lichaam aanvoelen, en verbind ze met alledaagse scenario’s. Mettertijd, en met uw steun, zal de woordenschat van uw kind groeien en zullen ze andere manieren hebben om deze grote gevoelens aan u uit te drukken.
Hoe te reageren:
- “Ik kan zien dat je van streek bent over het eten dat ik heb klaargemaakt. Ik weet dat het niet je lievelingseten is.”
- “Het klinkt alsof je wilt dat je zusje bij je lego’s weggaat.”
- “Het is triest als oma naar huis moet. Ik mis haar zo erg als ze weg is. Jij vast ook.”
- “Je bent het niet eens met mijn beslissing. En dat is niet erg. We kunnen nog steeds aardig zijn, ook al zijn we het niet met elkaar eens.”
Het voorbeeld geven.
Het kan helaas gebeuren dat je kind nieuwe woorden oppikt omdat hij ze van jou hoort. Het is niet de bedoeling dat hij deze woorden herhaalt – althans niet in het openbaar – maar ze maken al deel uit van zijn woordenschat.
Als je deze woorden uit je huis wilt bannen, moet je bij jezelf beginnen. Erken je eigen gebruik van het woord, praat over wat je van binnen voelde of dacht, bied een alternatieve formulering, of geef jezelf een do-over (waarbij je het opnieuw probeert, zonder het woord). Als je het woord van je kind hoort, raak dan niet in paniek. Volg gewoon dezelfde stappen en help hem inzicht te krijgen in hoe hij zich voelt en een nieuwe manier te vinden om dat te communiceren.
Hoe te reageren:
- “Wow. Ik was echt boos op die mevrouw aan de telefoon. Ik gebruikte een paar kwetsende woorden. Ik wou dat ik haar had gezegd dat ik gefrustreerd was.”
- “Oeps! Ik zei het weer. Wat was ons nieuwe woord? Oh ja, ‘gevulde paprika’s met kaas’. Laat me het nog eens proberen!”
- “Je hebt gelijk. Ik zei het weer. Soms vergeet ik het. Het spijt me.”
- “We doen ons best om over onze gevoelens te praten in plaats van dat woord te gebruiken, toch?”
Jouw reactie is belangrijk.
Voor de meeste kinderen komen en gaan nieuwe woorden. Ze proberen een ander woord of een andere zin, verliezen hun interesse en gaan verder met het volgende.
Het is prima om bezorgd te zijn, vooral als je kind een woord vaak gebruikt, maar zorg ervoor dat je eerst je triggers controleert.
Denk na over:
Waarom stoort me dit zo erg?
Welke gevoelens komen bij me op als ik dit woord/zin hoor?
Welke herinneringen zijn aan dit woord verbonden?
Wat is mijn grootste angst als ik dit woord/zin hoor?
Wat betekent het gebruik van dit woord door mijn kind over mij als ouder?
Soms is onze eigen reactie veel groter dan het probleem. Als we stilstaan en onze triggers begrijpen, kunnen we onze reactie afzwakken, verder kijken dan het ongewenste woord of de ongewenste zin, en een betere oplossing vinden.
- Je kunt besluiten een gesprek te voeren over hoe het woord je laat voelen, of hoe anderen het opvatten.
- Je kunt onderzoeken waar ze dit taalgebruik horen.
- U kunt het hebben over uw familiewaarden en hoe de zin daarmee in tegenspraak is.
- U kunt besluiten meer te weten te komen over hoe uw kind zich voelt als ze andere mensen dat woord horen zeggen.
timuleer het gesprek, in plaats van te zoeken naar manieren om de ongewenste woorden eruit te persen.
“Dit diner is poepig, hè?”, reageert u met humor en een glimlach. “Ik vind het heerlijk om poepige diners te serveren. Vanaf nu wordt elke maandag ‘poepdineravond’. Hoera!”
De wind is uit het ‘poepige’ zeil.
Nu kun je het gesprek richten op beschaafdere gesprekken.
Zoals wie een lijmstift heeft opgegeten op de kleuterschool.
Hoe kan ik helpen?
Het aanbrengen van veranderingen in de communicatie in je huis is niet altijd gemakkelijk. Soms helpt het om een buitenstaander te hebben die je helpt de dingen te zien die moeten veranderen en die je aanmoedigt op je weg. Als u op zoek bent naar dit soort ondersteuning, dan is Oudercoaching wellicht iets voor u. Klik hier voor meer informatie over oudercoaching.
