Guinguette Marais Poitevin

Er zijn ongeveer 35.000 spinnensoorten bekend, hoewel wetenschappers schatten dat er zo’n 180.000 soorten in de wereld zijn. Ongeveer 2.000 van deze soorten leven in de Verenigde Staten, maar slechts een paar van deze spinnensoorten bouwen uitgebreide webben.

Spinnenwebben worden gemaakt van zijde, die in het lichaam van de spin wordt geproduceerd en met de achterpoten van de spin uit twee openingen wordt getrokken: de spinnewebben.

Alle spinnen hebben twee klauwen aan hun poten, maar webspinnen hebben er drie. Deze worden niet alleen gebruikt om de zijde te trekken, maar ook om de draden van het web vast te grijpen en los te maken en om tractie te bieden als ze zich langs het web voortbewegen.

Spinnen spinnen twee soorten zijde:

• • Klevende zijde of viscide zijde. Deze rekbare, natte zijde wordt gebruikt om prooien te vangen en vormt de spiraalvormige draden van het web.
  • Niet-klevende zijde of dragline zijde. Deze zijde, die stijf en droog is, wordt gebruikt om het web te verstevigen en structureel te ondersteunen.

    Fun Fact

    Om niet in hun eigen web verstrikt te raken, vermijden spinnen om op de kleverige zijde te lopen.

    De sterkte van een web hangt niet alleen af van de sterkte van de gesponnen zijde, maar ook van het ontwerp van het web zelf.

    Het web is zo geconstrueerd dat als een deel ervan wordt verstoord, een reactie over het hele web voelbaar is, waardoor de spin wordt geattendeerd op zijn gevangen en worstelende insectenvoedsel.

    Daarnaast is het zo geconstrueerd dat een storing in één deel niet het hele web doet mislukken, maar alleen het mislukte deel.

    Spinnen bouwen hun web opnieuw op door de zijde op te eten en deze vervolgens te “recyclen” om nieuwe webben te maken.

    Webs hebben meerdere doelen, maar het belangrijkste is het vangen van insecten voor voedsel.

    Weefsels worden ook gebruikt voor:

    • • Reizen of “ballonvaren” van de ene plaats naar de andere.
      • Bescherming bij de ingangen van hun verblijfplaatsen.
      • om eierzakken in te sluiten.

    Het is de vrouwelijke spin die de webben bouwt.

    Spinnenwebben kunnen nuttige indicatoren blijken te zijn voor de chemie in het milieu. Onderzoekers konden bijvoorbeeld het lood- en zinkgehalte in kalksteenbogen in grotten in Australië afleiden uit de analyse van in water oplosbare ionen in de spinnenwebben op de locaties.

    Soorten spinnenwebben

    Er zijn drie hoofdtypen webben: orbwebben, trechtervormige of plaatwebben, en de onregelmatige webben van huisspinnen.

    • Orbwebwebben: Orb-weverspinnen bouwen hun webben bijna volledig op de tast, omdat ze, hoewel ze acht ogen hebben, eigenlijk slecht kunnen zien. Volgens een Newton Nature Bulletin van het Argonne National Laboratory: “Onder haar achterlijf zitten zes spindoppen die kunnen worden uit- of samengedrukt en gebruikt als de vingers van een mensenhand. Elke spindop heeft ‘kranen’ en ‘spoelen’ die door kleine buisjes verbonden zijn met verschillende soorten klieren.” De zijde begint als een vloeistof, stolt dan en wordt sterker aan de lucht blootgesteld. Om het web te bouwen, legt de orb-wever de basis met radiale en raamdraden met dragline zijde. De stroperige zijde wordt dan bovenop deze basis aangebracht, kleverig gemaakt door “stippen” van een lijmachtige substantie. De bouw van het web neemt over het algemeen ongeveer een uur in beslag.
    • Trechterwebben: Deze webben worden meestal buiten gesponnen door trechterweb- of grasspinnen. Zoals in het Newton Nature Bulletin wordt uitgelegd, “strekt elk web zich uit vanuit een trechtervormige opening, waaronder de spin op de loer ligt in afwachting van sprinkhanen en andere insecten die erop kunnen neerstrijken. Ze vergroot het web voortdurend en, indien ongestoord, kan het uitgroeien tot een vierkante meter in de omgeving.” Over het algemeen horizontaal, “trechtert” het web naar beneden in een schuilplaats, zoals een spleet in de grond of een rotsspleet of dichte begroeiing. De trechtervormige opening kan meer dan een meter lang zijn, waarbij het web tot een meter uitsteekt.
    • Onregelmatige webben: Huisspinnen bouwen hun web meestal ’s nachts, en is veel lukraker dan dat van de orb weaver. Dit web “heeft een centrale plaat van dicht geweven zijde die dient als schuilplaats en is verankerd door talrijke scheerlijnen die lang en sterk zijn,” aldus het Nature Bulletin. Deze spin gebruikt haar achterste kamachtige poten, met hun rij gebogen borstelharen, om een prooi te vangen door de zijden draden van het web over een insect te gooien dat er in vliegt of dwaalt.