Voogden ad litem zijn personen die door de rechtbank worden aangesteld om “de belangen van het kind” te behartigen in gerechtelijke procedures. In familierechtzaken worden voogden aangesteld in betwiste voogdij- en bezoekrechtzaken, naamswijzigingen, adopties, misbruik- en verwaarlozingszaken en beëindiging van ouderlijke rechten. In betwiste voogdij- en bezoekrechtzaken wordt de voogd vaak gekozen door de advocaten van de partijen.
In particuliere voogdijzaken wordt de voogd door de partijen betaald. In de beschikking van de rechtbank waarin de voogd wordt benoemd, worden het uurtarief van de voogd, de eerste betaling van de partijen (een “voorschot” genoemd), en het maximaal toegestane honorarium van de voogd (dat alleen met toestemming van de partijen of een latere beschikking van de rechtbank kan worden gewijzigd) vastgesteld. De voogd zal ook een gespecificeerde facturering van uren, uitgaven, kosten en honoraria aan de partijen en hun advocaten moeten voorleggen volgens een door de rechtbank voorgeschreven schema. Het honorarium van de voogd kan later door de partijen in een overeenkomst of door de rechtbank tijdens het proces opnieuw worden toegewezen.
De voogd ad litem is vaak een advocaat, hoewel iedereen die voldoet aan de vereisten van het particuliere voogd ad litem statuut (S.C. Code Ann. § 63-3-810, et. seq) een voogd kan zijn in particuliere voogdij- en bezoekingszaken. Dergelijke voogden zonder advocaat worden “lekenvoogden” genoemd. Lekenvoogden zijn meestal personen met een achtergrond als maatschappelijk werker of kinderconsulent, maar het kunnen ook gepensioneerde magistraten of schoolleraren zijn. De kwaliteit van lekenvoogden (en advocaat-voogden) kan sterk variëren op basis van ervaring, werkethiek en temperament.
Hoewel de jurisprudentie en het statuut van de particuliere voogd ad litem enige richtlijnen geven over wat voogden wel en niet mogen doen, is er een aanzienlijk verschil van mening over wat voogden zouden moeten doen. De twee concurrerende filosofieën over de rol van de voogd kunnen worden vergeleken als de voogd als onderzoeker en verslaggever en de voogd als pleitbezorger van zijn of haar visie op het belang van het kind. Bijna alle voogden doen een beetje van beide: het verschil zit hem in hoeveel gewicht een individuele voogd aan elke rol toekent.
Er zijn een aantal beperkingen aan de rol van de voogd. De twee belangrijkste beperkingen zijn het verbod voor voogden om schriftelijke voogdijaanbevelingen te doen in hun eindrapport (en het aanzienlijk beperken van voogden die mondelinge aanbevelingen doen over voogdij tijdens het proces) en de eis dat de schriftelijke rapporten of aanbevelingen van de voogd “moeten worden ingediend op een manier die in overeenstemming is met de South Carolina Rules of Evidence en andere staatswetgeving.”
De voogd die optreedt als een onderzoeker en verslaggever heeft de neiging om zijn of haar rol te zien als het ontwikkelen van een feitelijk begrip van het leven van het kind, het leven van elke ouder (of andere partijen als het voogdij- of omgangsgeschil iemand anders dan de ouders van het kind betreft), en de relatie van het kind met ouders, stiefouders, broers en zussen, familieleden en andere zorgverleners en het verstrekken van die informatie aan de rechtbank. Een voogd bevindt zich in een unieke positie om de ouders en het kind te ondervragen, de ouders bij verschillende gelegenheden met het kind te observeren, onaangekondigde huisbezoeken bij de ouders af te leggen, met de ouders te praten en informatie van hen te verkrijgen. In deze rol is het de taak van de voogd om de rechtbank de noodzakelijke en onbevooroordeelde informatie te verstrekken die een rechter nodig heeft om een rechtvaardige beslissing te nemen over geschillen inzake voogdij en bezoekrecht.
De voogd die optreedt als pleitbezorger voor de belangen van het kind, bepleit zijn of haar visie op wat er moet worden gedaan met betrekking tot de beslissingen die de rechtbank wordt gevraagd te nemen met betrekking tot dat kind. Er zijn verschillende manieren om te bekijken wat het betekent om de belangen van het kind te “behartigen”. Meer terughoudende voogden bepleiten het belang van het kind door de rechtbank alle relevante informatie te verstrekken die zij kunnen verkrijgen.
Hoewel een voogd in een schriftelijk rapport geen expliciete voogdijaanbevelingen kan doen, laat een rapport waarin wordt geconcludeerd dat de kinderen het uitstekend doen onder de exclusieve voogdij van de moeder of dat de vader een aanzienlijk drankprobleem heeft, de rechtbank in feite weten hoe de voogd vindt dat over de voogdij moet worden beslist. Vaak staan voogdijverslagen vol met ontoelaatbare verklaringen van getuigen of het kind, of doen zij geloofwaardigheidsuitspraken over de partijen en getuigen. Het is wanneer voogden op deze manier handelen (of beweerd worden zo te hebben gehandeld) dat zij de grootste publieke controverse uitlokken.
Omdat de voogd een advocaat is voor het belang van het kind, is de voogd bevoegd om moties in te dienen om de voogdij of de bezoekregeling te wijzigen of om de activiteiten van de ouders te beperken om het kind te beschermen tegen het gevaarlijke gedrag van een ouder. Voogden kunnen ook moties indienen om hun honorariumparameters te verhogen of betaling van honoraria te verkrijgen tijdens het proces. Voogden kunnen de tenuitvoerlegging van een gerechtelijk bevel dat wordt geschonden vorderen, met inbegrip van bevelen betreffende de betaling van het honorarium van de voogd, door een verzoek in te dienen om redenen aan te tonen. Voogden hebben de neiging om terughoudend te zijn met het indienen van dergelijke regels of moties tijdens het proces om niet voor of tegen een bepaalde partij te verschijnen.
Zolang de voogd zijn rol met toewijding en overleg op zich neemt, hebben de standpunten van de voogd meestal veel gewicht bij de rechtbank, zelfs wanneer de voogd een terughoudende benadering kiest. Een partij in een voogdij- of bezoekgeschil moet dus waar mogelijk met de voogd samenwerken, nooit tegen de voogd liegen of hem bedriegen, en moet de voogd advies geven over de feiten die volgens een partij moeten worden onderzocht om het standpunt van die partij over de betwiste kwesties te ondersteunen.
Voor meer informatie over de voogd ad litem:
An Iconoclastic View of the Guardian ad litem’s Role
The Brave New World of Guardian’s ad litem