Deze antibiotica worden voornamelijk gebruikt om ernstige infecties in een klinische setting te behandelen.
Aminoglycosiden zijn een klasse antibiotica die worden gebruikt om ernstige infecties te behandelen die worden veroorzaakt door bacteriën die zich ofwel zeer snel vermenigvuldigen ofwel moeilijk te behandelen zijn.
Aminoglycosiden worden bactericide antibiotica genoemd omdat ze bacteriën direct doden. Ze doen dit door bacteriën te stoppen met het produceren van eiwitten die nodig zijn voor hun overleving.
Omdat aminoglycosiden normaal gesproken worden gebruikt om ernstige infecties te behandelen, worden ze meestal in de aderen van het lichaam toegediend (intraveneus, of IV).
Sommige aminoglycosiden kunnen echter ook oraal worden ingenomen, of als oor- of oogdruppels.
Voorbeelden van aminoglycosiden zijn onder meer:
- Gentamicine (generieke versie is alleen IV)
- Amikacine (alleen IV)
- Tobramycine
- Gentak en Genoptic (oogdruppels)
- Kanamycine
- Streptomycine
- Neo-Fradin (oraal)
- Neomycine (generieke versie is alleen IV)
Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen
Mijd aminoglycosiden als u allergisch bent voor deze middelen of voor inactieve bestanddelen die deze middelen kunnen bevatten.
Ook kunt u uw arts vragen naar aminoglycosiden als u:
- allergisch bent voor sulfieten (vaak aangetroffen in bepaalde wijnen en gedroogde vruchten)
- nier- of gehoorproblemen hebt, waaronder evenwichtsproblemen en oncontroleerbare oogbewegingen
- een aandoening hebt die de zenuwen en spieren aantast, zoals multiple sclerose of myasthenia gravis.
- Ben 65 jaar of ouder
- U hebt een pasgeborene of zeer jonge baby die mogelijk wordt behandeld voor een ernstige infectie met aminoglycosiden
Gemeenschappelijke bijwerkingen
Aminoglycosiden zijn zeer krachtige antibiotica, en hun bijwerkingen kunnen ernstig zijn – vooral wanneer ze via de mond of intraveneus worden ingenomen.
De Food and Drug Administration (FDA) heeft black-box waarschuwingen afgegeven voor aminoglycosiden die oraal of intraveneus worden ingenomen, waarbij de volgende mogelijke bijwerkingen worden genoemd:
- Schade aan de gehoorstructuren in het oor, resulterend in gehoorverlies
- Schade aan het binnenoor, resulterend in problemen met het bewaren van het evenwicht
- Schade aan de nieren (opgemerkt door eiwit in de urine, uitdroging, en een laag magnesiumgehalte)
- Verlamming van de skeletspieren
Hoewel de bijwerkingen en de ernst ervan van persoon tot persoon kunnen verschillen, geldt dat hoe hoger de dosis van een aminoglycoside die u krijgt, of hoe langer de gebruiksduur, hoe groter uw risico op bijwerkingen.
Gedrugsinteracties
Neem geen aminoglycosiden via de mond of intraveneus in als u al:
- Theracrys (BCG levend intravesicaal)
- Vistide (cidofovir)
- Zanosar (streptozocine)
Vraag uw arts over aminoglycosiden als u al “waterpillen” gebruikt die bekend staan als lisdiuretica, zoals Lasix (furosemide) of Demadex (torsemide).
Overleg met uw arts over aminoglycosiden als u op het punt staat een operatie te ondergaan.
Zekere geneesmiddelen, neuromusculaire blokkeermiddelen genaamd, die vaak worden gebruikt om te voorkomen dat patiënten zich tijdens een operatie bewegen, versterken sommige van de bijwerkingen van aminoglycosiden.