Een internationaal onderzoeksteam is net teruggekeerd van een ontdekkingsreis in de diepzee met een verbazingwekkende verscheidenheid aan vreemde en wonderlijke wezens uit de oostelijke afgrond van Australië.
Het team, dat wordt beschouwd als een van de meest ontoegankelijke en onontdekte omgevingen op aarde, onder leiding van wetenschappers van Museums Victoria, is de haven binnengetrokken met een kostbare lading bizarre, ongewone en zelfs verontrustende diepzeesoorten die zijn ontdekt in de afgrond – een donkere, verpletterende omgeving op 4000 meter onder de oppervlakte.
Onderzoek in andere delen van de wereld heeft uitgewezen dat het leven in de afgrond vele zeer unieke manieren heeft ontwikkeld om te overleven.
De soorten die tijdens deze reis zijn ontdekt, zullen helpen belangrijke basisgegevens te verschaffen over de biodiversiteit en de verspreiding van het leven in de diepe oceaan rond Australië. Meer dan een derde van de ongewervelde dieren en een aantal van de gevonden vissen zijn volledig nieuw voor de wetenschap.
De 31-daagse reis, genaamd Sampling the Abyss, aan boord van ons onderzoeksschip Investigator, bracht wetenschappers van Museums Victoria, CSIRO, en andere Australische en internationale musea en onderzoeksinstellingen bij elkaar.
Dus zonder verder oponthoud, laten we kennismaken met deze vondsten uit de afgrond.
Rode stekelkrab. Credit: Asher FlattDeze felrode stekelkrab heeft een harnas van stekels dat hem beschermt tegen de gevaren van de diepte. Dit zijn eigenlijk geen echte krabben maar meer verwant aan heremietkreeften, hoewel deze heremiet zijn schelp heeft ingeruild voor knoestige stekels.
Zombie worm. Credit: Maggie GeorgievaZombiewormen worden vaak aangetroffen in de rottende resten van walvissen op de oceaanbodem, waar ze zich in hun botten ingraven om bij hun voedsel te komen. Omdat ze geen mond, darmen of anussen hebben, verteren bacteriën deze gruwelijke resten voor hen.
Glanzenspons. Credit: Rob ZugaroDeze ongelooflijke glassponzen hebben een skelet dat bestaat uit een raster van silicavullamenten, waarvan sommige wel een meter lang kunnen zijn! Ze voeden zich door bacteriën en andere eencellige organismen uit het water te ziften dat zachtjes over hun tere glazen behuizing stroomt.
Sipuncula of pindaworm. Credit: Rob ZugaroWe weten wat je denkt en nee, het is geen zeekomkommer. De pindaworm, niet te verwarren met de penisworm (ondanks de schijn), is een diepzeeworm die lijkt op een… we laten het aan je verbeelding over. Wanneer ze bedreigd worden, kunnen ze hun lange kop naar binnen krimpen en lijken ze meer op een pinda. Ze kunnen zich zowel geslachtelijk als ongeslachtelijk voortplanten.
Reusachtige anemoon-zuigende zeespin. Credit: Asher FlattDeze buitenaardse levensvormen zijn eigenlijk helemaal geen spinnen, maar een van de oudste geleedpotigen die de planeet aarde siert. Eenvoud is hun motto, want ze zijn niet veel meer dan een buis in een buis. Veel van de zeespinnen hebben poten die gloeien in het donker.
Rode koffervis. Credit: Rob ZugaroDeze mysterieuze kleine diepzeekistvis met zijn blauwachtige ogen en rode poten behoort tot de groep zeeduivels. Hij trekt nietsvermoedende prooien aan met behulp van een vishengel met een pluizig aas bovenop zijn kop. Bij bedreiging blazen koffervissen zich vaak op met water om er dreigender uit te zien.
Dit kereltje is het diepste dat in Australië is verzameld en is mogelijk een nieuwe soort.
Gezichtsloze vis. De “gezichtsloze” vis, zonder ogen en met een Mona Lisa-glimlach, liet de bemanning compleet verbijsteren toen hij van 4 km onder het oppervlak naar boven werd gehaald.
Het team was al bezig met het verzinnen van mogelijke nieuwe wetenschappelijke namen toen John Pogonoski, van de CSIRO’s Australian National Fish Collection, de vis vond terwijl hij aan boord door de pagina’s van de wetenschappelijke literatuur bladerde.
De soort bleek meer dan 140 jaar geleden voor het eerst te zijn verzameld in de noordelijke Koraalzee tijdens de reis van de HMS Challenger, de eerste oceanografische expeditie rond de wereld.
Dumbo-octopus. Credit: Rob ZugaroDeze octopussen flapperen met hun oorachtige vinnen om te vliegen, net als het gelijknamige Disney-personage, maar dit dier flapt met zijn oren om sierlijk door de diepe donkere afgrond te glijden.
Cookie cutter shark. Credit: Rob ZugaroDit is een vervelende kleine bioluminescente haai met zijn keurig gerangschikte gekartelde tanden die in de schemerzone van de oceaan leeft, op diepten tot 1000 m. Hij aast op grote vissen, walvissen, dolfijnen en af en toe een onfortuinlijke zwemmer, die hij vastgrijpt en vervolgens stukken vlees ter grootte van een koekje naar buiten gutst.
Blobvis. Credit: Rob ZugaroMr Blobby, het fenomeen uit de sociale media dat in 2003 in de Tasmanzee werd verzameld, werd in 2013 uitgeroepen tot ’s werelds lelijkste vis. Net als zijn neef heeft deze blobvis, die werd verzameld op een diepte van 2,5 km voor de kust van New South Wales, zacht waterig vlees en is het een roofdier dat in een hinderlaag ligt en heel stil op de bodem wacht tot een nietsvermoedende prooi voorbijkomt.
Meer belangrijke bevindingen van dit onderzoek zullen in de komende maanden worden bekendgemaakt, naarmate de gegevens en specimens in instellingen in heel Australië worden geanalyseerd.
In de tussentijd kunt u meer te weten komen over ons onderzoeksschip Investigator.
