Neotibicen linnei aka Linne’s Cicada.
- Nieuw Brood X boek door Gene Kritsky.
- In de V.S.? Probeer onze Brood X pagina, voor het “wat, wanneer, waar & waarom” dat je moet weten voor de opkomst in mei.
- Bezoek de Cicade Discussie, Wetenschap, en Studiegroep op Facebook. Je vindt er veel leuke foto’s, ontdekkingen van cicades, en cicadefans.
Wat zijn cicades?
Magicicada septendecim alias 17-jarige Cicade
Een illustratie van cicade-tymbalen uit C.L. Marlatt’s The Periodical Cicada. c toont de spieren en pezen die verbonden zijn met de tymbalen, en d & e toont de buiging van de timbaal.
Cicades (Insecta: Hemiptera: Cicadidae) zijn insecten die vooral bekend zijn om het gezang dat door de meeste, maar niet alle, mannelijke cicades wordt gezongen. De mannetjes zingen door hun tymbalen, trommelachtige organen in hun abdominium, te buigen. Kleine spiertjes trekken de tymbalen snel in en uit vorm. Het geluid wordt versterkt door het meestal holle achterlijf van de cicade.
Vrouwelijke en sommige mannelijke cicades maken ook een geluid door met hun vleugels te bewegen, maar dat is niet hetzelfde als het geluid waar cicades bekend om staan. Luister naar enkele liedjes die cicades zingen.
Een Magicicada drinkt uit een boom. Foto door Roy Troutman. Cicades behoren tot de orde Hemiptera, onderorde Auchenorrhyncha, superfamilie Cicadoidea en families Cicadidae (de overgrote meerderheid van de cicades) of Tettigarctidae (slechts twee soorten). Er zijn vijf onderfamilies van de Cicadidae: Derotettiginae, Tibicininae, Tettigomyiinae, Cicadettinae, en Cicadinae. Bladhaantjes, spintwantsen en springplantluizen zijn naaste verwanten van de cicade. Hemiptera verschillen van andere insecten doordat zowel de nimfen als de volwassen dieren een snavel (ook wel rostrum genoemd) hebben, waarmee ze vloeistoffen, xyleem genaamd, uit planten zuigen. Zo eten en drinken ze.
Het lichaam van een cicade bestaat uit een kop, borststuk & achterlijf. De kop heeft twee antennes, twee samengestelde ogen, drie enkelvoudige ogen (ocelli), een clypeus die de snavel met de kop verbindt (de clypeus ziet eruit als de grille van een verbrandingsvoertuig). Het borststuk heeft twee stel vleugels (voorvleugels & achtervleugels), zes stel poten, spiracles voor de ademhaling, opercula die de tympana (“trommelvliezen”) bedekken, en bij mannetjes van soorten die ze hebben, tymbalen & trommelvliesjes. Het achterlijf heeft tergieten (dorsaal) & sternieten (ventraal), meer spirakels voor de ademhaling, en voortplantingsorganen. Cicadidae en Tettigarctidae hebben grote verschillen in anatomie, waarover je hier meer kunt leren.
De naam
De Latijnse stam voor het woord voor cicade is cicade. Cicaden worden in Japan semi genoemd, in Frankrijk cigale, en in Spanje cigarra. Namen voor cicaden in landen over de hele wereld. De uitspraak van het woord cicade hangt af van je lokale dialect. U kunt “si-kah-da” of “si-kay-da” zeggen.
Levenscyclus
Cicades beginnen hun leven als een rijstvormig eitje, dat het vrouwtje met behulp van haar legboor in een groef in een boomtak legt. De groef biedt beschutting en legt het boomsap bloot, waarmee de jonge cicaden zich voeden. Deze groeven kunnen kleine takken doden. Als de takken afsterven en de bladeren bruin worden, noemt men dit flagging.
Als de cicade uit het ei komt, begint hij zich te voeden met de boomvloeistoffen. Op dit punt lijkt hij op een termiet of een kleine witte mier. Zodra de jonge cicade klaar is, kruipt hij uit de groef en valt op de grond waar hij zal graven tot hij wortels vindt om zich mee te voeden. Hij begint meestal met kleinere graswortels en werkt zich op tot aan de wortels van zijn gastboom. De cicade blijft 2 tot 17 jaar onder de grond, afhankelijk van de soort. Ondergronds zijn cicaden actief, ze graven tunnels en voeden zich, en slapen of overwinteren niet, zoals vaak wordt gedacht.
Na de lange 2 tot 17 jaar komen cicaden als nimfen uit de grond. De nimfen klimmen op het dichtstbijzijnde beschikbare verticale oppervlak (meestal een plant) en beginnen hun nimf exoskelet af te werpen. Bevrijd van hun oude huid, blazen hun vleugels zich op met vloeistof (hemolymfe) en verhardt hun volwassen huid (sclerotiseren). Als hun nieuwe vleugels en lichaam klaar zijn, kunnen ze aan hun korte volwassen leven beginnen.
De volwassen cicaden, ook wel imago’s genoemd, brengen hun tijd door in bomen op zoek naar een partner. De mannetjes zingen (of laten op een andere manier de lucht of hun omgeving trillen), de vrouwtjes reageren, de paring begint, en de levenscyclus begint opnieuw.
Top, van links naar rechts: cicade-ei, pas uitgekomen nimf, tweede en derde instar nimfen. Onder, van links naar rechts: vierde instar nimf, teneral volwassene, volwassene. (Foto’s door Roy Troutman en Elias Bonaros).
Verschillende soorten levenscycli
Er zijn drie soorten levenscycli van cicades:
- Eenjarig: Cicadesoorten met een jaarlijkse levenscyclus komen elk jaar uit, bijvoorbeeld moerascicades (Neotibicen tibicen) komen elk jaar uit in de Verenigde Staten, en Green Grocers (Cyclochila australasiae) komen elk jaar uit in Australië.
- Periodiek: Cicaden soorten met periodieke levenscycli komen na lange perioden samen tevoorschijn, bijvoorbeeld, Magicicada septendecim zal elke 17 jaar tevoorschijn komen (Ontdek waar ze de volgende keer tevoorschijn zullen komen). De periodieke cicaden van Magicicada zijn georganiseerd in Broedsels, die overeenkomen met de reeks van jaren waarin ze zullen verschijnen. Alleen periodieke cicades zijn georganiseerd in Romeins-numerieke Broods.
- Protoperiodiek: Cicadensoorten met protoperiodieke levenscycli kunnen elk jaar tevoorschijn komen, maar om de zoveel jaar komen ze samen in grote aantallen tevoorschijn, zoals bepaalde Okanagana, afhankelijk van factoren zoals de nabijheid van andere soorten en regenvalaccumulaties (Chatfield-Taylor 2020).
Hoeveel cicaden zijn er?
Er zijn meer dan 190 soorten (inclusief soorten & ondersoorten) cicaden in Noord-Amerika, en meer dan 3.390 soorten cicaden over de hele wereld. Dit aantal groeit elk jaar als onderzoekers nieuwe soorten ontdekken en documenteren. Op elk continent behalve Antarctica komen cicaden voor.
De grootste cicade:
De grootste cicadesoort ter wereld is de Megapomponia imperatoria, die inheems is in Maleisië. De grootste soort in Noord-Amerika is Megatibicen auletes, ook bekend als de Noordelijke Schemerzangcicade. Andere opmerkelijk grote cicaden zijn de Berencicade van Japan (Cryptotympana facialis), en de Tacua speciosa van Zuidoost-Azië.
De luidste cicaden:
De luidste cicade ter wereld is de Brevisana brevis, een cicade die in Afrika voorkomt en die 106,7 decibel haalt wanneer hij op een afstand van 50 cm (~20″) wordt geregistreerd, volgens onderzoeker John Petti.
De Megatibicen pronotalis walkeri (vroeger bekend als Tibicen walkeri) is de luidste cicade in Noord-Amerika en kan 105,9 decibel halen, gemeten op 50cm.
Dat gezegd hebbende, van Australische cicadesoorten, zoals de Double Drummer (Thopha saccata) wordt gezegd dat ze 120 (oorverdovende) decibellen benaderen op korte afstand. Het is onbekend hoeveel decibels Thopha saccata op 50 cm afstand kan voortbrengen. 
Double Drummer aka Thopha saccata
Meer info over de luidste cicaden.
Langste levenscyclus:
De bekendste cicaden in Noord-Amerika zijn de Magicicada periodieke cicaden, ook wel “sprinkhanen” genoemd, die een verbazingwekkend lange levenscyclus van 17 of 13 jaar hebben. Brood VIII (17-jarige levenscyclus) zal in 2019 in Ohio en Pennsylvania tevoorschijn komen. Van Magicicada is gedocumenteerd dat ze pas na 22 jaar uit de grond komen. Lees meer: Hoe lang leven cicades?
De cicade-informatie op Cicada Mania is niet beperkt tot Noord-Amerika. We hebben ook cicadefoto’s en informatie voor Australië, Afrika, Azië, Europa en Zuid-Amerika dankzij medewerkers van over de hele wereld.