Guinguette Marais Poitevin

Jaguar Conservation Program

In Arizona en New Mexico zet een door de staat geleid Jaguar Conservation Team (JAGCT) zich in voor de bescherming en het behoud van een diersoort waarvan veel mensen niet eens weten dat hij inheems is in de Verenigde Staten. Het conservation team, dat in 1997 werd opgericht, is een vrijwillig samenwerkingsverband tussen staats-, federale en lokale overheidsinstanties, particulieren en andere entiteiten die belang hebben bij het behoud van de jaguar. Hun inspanningen en die van collega’s in Mexico dragen bij aan een veelbelovende toekomst voor de jaguar in de grensgebieden tussen de V.S. en Mexico.Mexico.

De activiteiten omvatten: het verzamelen van wetenschappelijke literatuur en informatie over het voorkomen van jaguars; het ontwikkelen van protocollen om jaguars te observeren, te hanteren, te vangen en te verifiëren of er prooien zijn gedood; het ontwikkelen van een onderwijsprogramma; het monitoren van de aanwezigheid van jaguars (voornamelijk via het Borderlands Jaguar Detection Project); en het ontwikkelen van procedures die de Malpai Borderlands Group (MBG) kan gebruiken om veebezitters vrijwillig te compenseren voor gedocumenteerde verliezen door jaguars die hun prooi hebben aangevreten. In februari 2009 was er één roofdierdiefstal gedocumenteerd; de MBG compenseerde de veehouder.

Het team heeft ook de mogelijke effecten van verschillende roofdierbestrijdingsmethoden op jaguars beoordeeld en verschillende comités gevormd om andere kwesties met betrekking tot het behoud van de jaguar te behandelen. Een wetenschappelijk adviescomité adviseert het team over zijn doelstellingen en aanpak op het gebied van jaguarbehoud. Het adviescomité bestaat uit een aantal van de meest gerenommeerde en gepubliceerde jaguar conservatie-experts ter wereld, evenals deskundige dierenartsen en twee wetenschappers die al meer dan tien jaar met grensland jaguars werken.

Toen de taken van het team zijn voltooid, worden de rapporten en andere documenten hier beschikbaar gesteld in een downloadbaar formaat, of in gedrukte vorm op verzoek. Kijk hier voor periodieke updates van de activiteiten. Om elektronisch gedistribueerde updates over jaguar-gerelateerde onderwerpen te ontvangen, inclusief openbare aankondigingen van teambijeenkomsten, bezoek http://azgfd.gov/signup en abonneer u op de elektronische nieuwsbrief, Endangered Species Updates.

Programmadoelstelling

De jaguars in Arizona en New Mexico en, door samenwerking met Mexico, in de aangrenzende grensgebieden beschermen en behouden.

Distributie

In het midden van de 18e eeuw strekte het verspreidingsgebied van de jaguar zich vrijwel ononderbroken uit van Zuid-Brazilië en Argentinië noordwaarts door Zuid- en Midden-Amerika, vervolgens langs de kusten en de westelijke bergen van Mexico tot in het zuidwesten van de Verenigde Staten, zo ver noordwaarts als de Grand Canyon. Echte historische gegevens in de Verenigde Staten strekten zich veel verder uit naar het oosten, westen en noorden dan Arizona-New Mexico-Texas, maar dat was lang voordat het Westen werd bewoond. Jaguars kwamen nog voor in het zuiden van Texas in 1946 en 1948, maar sedertdien zijn geen waarnemingen meer gedocumenteerd. Verslagen uit Arizona en New Mexico uit de jaren 1900 waren hoofdzakelijk van alleenstaande dieren die gedood werden in zuid-centraal Arizona of zuidwestelijk New Mexico. Tegen 1990 dacht men dat jaguars in de Verenigde Staten waren uitgeroeid. Dat veranderde in 1996 toen twee verschillende mannelijke jaguars werden gefotografeerd in het zuidwesten van New Mexico en Arizona. Tegenwoordig bevindt de noordelijkst bekende populatie jaguars zich ongeveer 140 mijl ten zuiden van de grens tussen de V.S. en Mexico, in Sonora. Alle jaguars die in de grensgebieden tussen AZ-NM/Mexico voorkomen, behoren vrijwel zeker tot die populatie.

Habitat

In het centrum van hun verspreidingsgebied, duizenden kilometers ten zuiden van Arizona, zouden jaguars de voorkeur geven aan vochtige laagland habitats, meestal moerassige savannes of tropische regenwouden. In de noordelijke en zuidelijke periferie leven ze in warmere, meer dorre habitattypes, waaronder eiken- en dennenbossen. In Arizona en New Mexico is bekend dat ze voorkwamen in habitats variërend van woestijngrasland tot montane-coniferenbos. De corridors in het Amerikaanse zuidwesten en het noorden van Mexico zijn niet goed bekend, maar omvatten waarschijnlijk een verscheidenheid aan hooglandhabitats die enkele van de geïsoleerde, ruige bergen, uitlopers en bergkammen in deze regio met elkaar verbinden. Corridors langs door oeverwouden gedomineerde laaglanden (b.v. riviervalleien) zouden ook kunnen worden gebruikt, maar daarvoor zijn minder aanwijzingen dan voor ruiger terrein op gemiddelde hoogte.

Huidige toestand
In 1996 veranderde de onafhankelijke ontdekking van twee verschillende jaguars de heersende opvattingen over de aanwezigheid van de soort in de Verenigde Staten. Op 7 maart 1996 ontdekte en fotografeerde hondenjager Warner Glenn een volwassen mannelijke jaguar in het zuidwesten van New Mexico (zie Eyes of Fire, hieronder). Het was de eerste jaguar die in de Verenigde Staten werd gedocumenteerd sinds er twee illegaal werden gedood in Arizona in 1971 (bij Nogales) en 1986 (Dos Cabezas Mountains). Op 31 augustus 1996 ontdekte Jack Childs, een andere jachthond, een andere volwassen jaguar in zuid-centraal Arizona (zie Ambushed on the Jaguar Trail: hidden cameras on the Mexican Border, hieronder). De ontdekkingen van Warner Glenn en Jack Childs en hun passie voor jaguars vormden een belangrijke inspiratiebron voor de inspanningen om de jaguar in de grensgebieden te beschermen.

In 2009 hadden de monitoringinspanningen van het team, inclusief de voortdurende waakzaamheid van Glenn en Childs, de aanwezigheid van vier verschillende volwassen mannelijke jaguars (mogelijk zelfs zes) sinds 1996 in de grensgebieden van zuidelijk Arizona en zuidwestelijk New Mexico bevestigd. In die periode werden geen vrouwtjes of subadulte mannetjes gedocumenteerd. Het laatste gedocumenteerde vrouwelijke jaguarincident in Arizona dateert van 1963, toen er een werd geschoten in de buurt van Big Lake, White Mountains. Andere vrouwtjes zijn gemeld voor Arizona, met name een met een welp in 1910 en een ander met twee welpen in 1906. Er zijn geen gegevens over het voorkomen van vrouwelijke jaguars in New Mexico.

De monitoringgegevens zijn niet voldoende om te kunnen vaststellen of ook maar één van de jaguars die tussen 1996 en maart 2009 zijn gedocumenteerd, continu in de Verenigde Staten aanwezig was, zelfs niet binnen één enkel jaar. De gegevens zijn echter wel voldoende om te bevestigen dat de jaguar die Jack Childs op 31 augustus 1996 observeerde, tussen die oorspronkelijke waarneming en zijn dood op 2 maart 2009 vele malen in Arizona aanwezig was (Macho B). Macho B werd in die periode tientallen keren gefotografeerd met cameravallen op afstand, in een gebied van ongeveer 500 vierkante mijl – alleen al gezien de component in Arizona. Macho B is ook gedocumenteerd terwijl hij de grens in beide richtingen overstak. Niemand weet hoe ver hij in Mexico heeft gereisd, voordat hij terugkeerde naar Arizona.

Legal Status: Hoewel er verschillende uitdagingen zijn in verschillende gebieden, blijven het verlies en de fragmentatie van habitat en het illegaal doden jaguars bedreigen in een groot deel van hun verspreidingsgebied. De U.S. Fish and Wildlife Service (USFWS) heeft jaguars buiten de Verenigde Staten in 1972 op de lijst van bedreigde diersoorten geplaatst. In 1973 werd de soort beschermd door de Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (CITES). In 1997, toen er voldoende biologisch bewijs was dat het grensgebied van Arizona en New Mexico een legitiem (zij het klein) deel van het huidige verspreidingsgebied van de jaguar uitmaakt, breidde USFWS de federale lijst uit tot de Verenigde Staten. Jaguars worden in Arizona en New Mexico ook door de staat beschermd.

Algemene informatie

Jaguars planten zich het hele jaar door voort, in het hele verspreidingsgebied. De draagtijd is ongeveer 100 dagen; de worpen variëren van één tot vier welpen (meestal twee). De jongen blijven bijna twee jaar bij de moeder. Vrouwtjes worden volwassen als ze drie jaar oud zijn, mannetjes als ze vier jaar oud zijn. Studies hebben aangetoond dat weinig wilde jaguars ouder zijn dan 11 jaar. Macho B uit Arizona was met zijn 15-16 jaar waarschijnlijk de oudste wilde jaguar die ooit is gezien.

De lijst van prooidieren die door jaguars worden gedood, omvat meer dan 85 soorten, zoals javelina’s, gordeldieren, kaaimannen, schildpadden, vogels, vissen en diverse diersoorten. In Brazilië beweren mensen dat de jaguar soms zijn staart als lokaas voor vissen gebruikt. In de grensgebieden tussen de V.S. en Mexico zijn javelina’s en herten waarschijnlijk de hoofdvoedselgewassen.

Jaguars staan bekend om hun grote afstanden. Er zijn verplaatsingen van 500 mijl geregistreerd. Als er voedsel in overvloed is, kunnen ze sedentair worden en slechts een paar vierkante kilometer afleggen. Zoals de meeste katten, is deze soort territoriaal en markeert zijn grenzen met geuren. Jaguars brullen om hun aanwezigheid aan te kondigen aan andere jaguars; geen enkele andere inheemse kat in Noord-Amerika brult.

Om jaguars te laten gedijen of zelfs te laten voortbestaan in Arizona, moet aan een paar bescheiden behoeften worden voldaan. Ze moeten worden beschermd tegen de dood. Ze moeten een adequate prooi basis hebben. En ze moeten corridors hebben om in contact te komen met de bronpopulaties in Noord-Mexico. Een overvloed aan prooidieren en geschikte rustplaatsen zijn voor deze wijdverspreide soort belangrijker dan een bepaald vegetatietype. De kernpopulatie van jaguars in Noord-Mexico moet ook voldoende groot zijn om verspreiding naar de grensgebieden tussen de V.S. en Mexico mogelijk te maken. Veldonderzoek, met name naar habitatgebruik en bewegingspatronen, in Arizona, New Mexico en Mexico is gaande om een solide wetenschappelijke basis voor managementbeslissingen te leggen, maar er is nog veel meer werk nodig.

Behoudsbehoeften

AZ-NM/Mexico jaguars worden beschermd door eigenaren van privé-land, veeboeren op openbaar land, niet-gouvernementele organisaties, wetenschappers en staats- en federale instanties in Arizona, New Mexico en Mexico. Ze werken allemaal aan de identificatie en het behoud van de jaguar in de grensgebieden. Sinds 1997 is er vooruitgang geboekt, maar er zijn nog steeds een aantal belangrijke instandhoudingsbehoeften: (1) jaguars in de grensgebieden moeten worden beschermd tegen het wederrechtelijk doden; (2) de strafrechtelijke sancties in Arizona en zowel de civiel- als de strafrechtelijke sancties in New Mexico moeten in overeenstemming zijn met de federale sancties; (3) jaguars in de grensgebieden moeten worden bestudeerd, zodat alle beslissingen over hun voortbestaan beter worden onderbouwd door geloofwaardige gegevens over hun voorkomen, dieet, gedrag en habitatgebruik; (4) de leefgebieden in de grensgebieden moeten zodanig worden beheerd dat ze de basiselementen bieden waarover jaguars moeten beschikken – inheemse prooien, dekking/schuilplaatsen, water, en natuurlijke corridors die het mogelijk maken om over politieke grenzen heen en weer te reizen, en van het ene gebied naar het andere binnen die grenzen; (5) de inspanningen voor het behoud van de jaguar in de Verenigde Staten moeten beter worden geïntegreerd met die in Mexico; en (6) er is voorlichting nodig om instanties en het publiek te informeren en voor te lichten over jaguars in de grensgebieden en over hun wettelijke bescherming en ecologische behoeften.

Hopelijk zullen de beschermingsinspanningen die JAGCT en haar medewerkers, waaronder het publiek en Mexico, vandaag ontwerpen en uitvoeren, toekomstige generaties in de Verenigde Staten en Mexico een uniek geschenk bezorgen – het voortbestaan van jaguars die vrij over de grens tussen de V.S. en Mexico en door de grenslanden zwerven!

Jaguarwaarnemingen: Meld elke mogelijke jaguarwaarneming onmiddellijk aan het Arizona Game and Fish Department (520-388-4449 of 623-236-7201) of aan het New Mexico Department of Game and Fish (505-522-9796). Maak zeer gedetailleerde aantekeningen over uw waarneming voordat u deze meldt. Verrassend genoeg is het heel gemakkelijk om veel dingen met een jaguar te verwarren, zoals bobkatten, bergleeuwen, verwilderde huiskatten en zelfs honden. Het kost tijd en geld om mogelijke waarnemingen te onderzoeken, dus wees voorzichtig met het melden van aanwijzingen, vooral als de waarneming een zwart dier betreft. Zwarte jaguars zijn nooit gedocumenteerd ten noorden van zuid Mexico, vele honderden kilometers ten zuiden van de Verenigde Staten. Bij slecht licht, of vanuit een hoek gezien, kan de bruine vacht van een bergleeuw zwart lijken – zelfs voor iemand die al veel bergleeuwen heeft gezien! Opmerking: vlekken zijn duidelijk zichtbaar bij alle jaguars, zelfs bij de echt zwarte jaguars die in Midden- en Zuid-Amerika voorkomen en die zo overheersend zijn in dierentuinen over de hele wereld.

Jaguarvangst

Een van de meer omstreden onderwerpen waarmee JAGCT te maken heeft gehad, is de vangst van een jaguar. De behoefte aan gedetailleerde informatie over de aanwezigheid en het gedrag van de jaguar in het grensgebied staat buiten kijf, maar over de beste manier (of manieren) om die informatie te verkrijgen valt niet te twisten. Getrainde, “scat-snuivende” honden zouden een schat aan informatie kunnen opleveren, als de omstandigheden goed waren (bijv. niet te droog of te heet) en als er voldoende geld beschikbaar was om zowel de hondengeleider(s) als de hond(en) in alle maanden en seizoenen voldoende tijd te geven en om de kosten van laboratoriumanalyses van de verkregen monsters te dekken. Ook “sporentellingen” en “haarstrikken” zouden waardevolle informatie kunnen opleveren, wederom indien er voldoende waarnemers beschikbaar zouden zijn om het doelgebied in elke maand en elk seizoen te bestrijken. Deze “niet-invasieve” technieken hebben duidelijk zowel potentiële voordelen als beperkingen wanneer zij op jaguars worden toegepast. Een voordeel is dat ze geen risico’s voor de jaguar zelf inhouden.

Er zijn minder arbeidsintensieve technieken beschikbaar die een meer continue dekking en een breder scala aan gedetailleerde informatie kunnen garanderen. Camera’s op afstand (“cameravallen”) leveren al enkele jaren informatie over de locatie van de jaguar in zuidelijk Arizona, maar meestal komen de foto’s dagen tot weken of zelfs maanden nadat een gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Het duurt een paar dagen om de ongeveer 50 camera’s, die verspreid zijn over honderden vierkante kilometers ruig terrein, te laten werken. De afgelopen jaren hebben deze camera’s echter letterlijk duizenden foto’s opgeleverd van alles van recreanten (in één geval zonder kleding!) en andere menselijke voorbijgangers tot javelina’s, bergleeuwen, beren, bobcats, opossums en andere wilde diersoorten. Letterlijk tientallen van de foto’s zijn hele of gedeeltelijke opnamen van jaguars (de meeste zijn van Macho B). Cameravallen hebben duidelijk voordelen en beperkingen (vaste posities en camerahoeken), net als de andere niet-invasieve technieken, en ze brengen ook geen risico’s met zich mee voor het dier zelf.

Vergelekenis: een Global Positioning System (GPS) halsband met satellietvolgsysteem op slechts één jaguar zou ongeveer 1200-1500 specifieke tijdgevolgde locaties per jaar opleveren, indien geprogrammeerd om de gegevens elke 3 uur te uploaden. De gegevens kunnen worden gedownload en veilig worden geraadpleegd door monitoringpersoneel dat overal toegang heeft tot een computer. GPS-gegevens zouden veel meer inzicht verschaffen in de manier waarop jaguars de grensgebieden gebruiken dan welke andere aanpak dan ook. Een dier moet echter gevangen worden voordat het gekerkt kan worden en gevangen dieren moeten geïmmobiliseerd worden voordat ze gekerkt en vrijgelaten kunnen worden. Het immobiliseren (verdoven) van elk dier, of het nu een wild dier of een mens is, brengt risico’s met zich mee voor het dier en voor de verzorgers.

Na een aanzienlijke discussie over de kosten en baten van verschillende monitoringalternatieven en ontwerp- en definitieve aanbevelingen en protocollen, hebben de ondertekenende leden van de JAGCT op een openbare vergadering op 27 april 2006 unaniem aanbevolen dat het Arizona Game and Fish Department (AGFD), het New Mexico Department of Game and Fish (NMDGF), en de U.S. Fish and Wildlife Service (USFWS) toestemming te geven voor het vangen, verdoven en radioënteren van een jaguar in het grensgebied, mocht de gelegenheid zich voordoen (JAGCT Briefing on Capture).

Een opzettelijk besluit tot vangen zou moeilijk te nemen zijn. Het zou een aanzienlijke voorbereiding vergen, waaronder: verfijning van de bestaande richtlijnen voor coördinatie, vangst en behandeling; het verzamelen van een verscheidenheid aan apparatuur en benodigdheden; de aanwezigheid van een jaguar die geschikt is voor zijn leeftijd en conditie op een logistiek haalbare locatie op openbaar terrein of op particulier terrein dat de eigenaar wil, in weersomstandigheden die geschikt zijn voor de vangst (bijv. niet te warm, weinig kans op overstromingen); en de tijdige beschikbaarheid van het benodigde personeel.

AZGFD had en heeft nog steeds de bevoegdheid om een jaguar te vangen. Deze bevoegdheid is vastgelegd in verschillende documenten die door USFWS zijn goedgekeurd (AZGFD Section 10a1a Permit 2007-2011 ; AZGFD Section 6 Work Plan Segment 20 ). De NMDGF had en heeft deze bevoegdheid niet en zou deze bij de USFWS moeten aanvragen. Zoals in verschillende JAGCT-vergaderingen van 2005 tot 2008 werd opgemerkt, waren beide staatsagentschappen voor wildbeheer, gelet op de JAGCT-aanbeveling, van plan om alle aspecten van de vangst beter met USFWS en met elkaar op directieniveau te coördineren alvorens definitieve beslissingen te nemen over de uitoefening van huidige of toekomstige bevoegdheden inzake de intentionele vangst van een jaguar.

In afwachting van de beslissingen van de agentschappen over de intentionele vangst van een of meer jaguars, herzag de JAGCT in 2007 zijn protocollen voor de behandeling van jaguars (Jaguar Handling Protocol ). De JAGCT-richtlijnen voor het vangen van jaguars waren gebaseerd op meer gedetailleerde richtlijnen voor het vangen en immobiliseren die in 2005 door de Wildlife Conservation Society waren gepubliceerd (WCS Jaguar Health Program Manual).

Opgemerkt moet worden dat de WCS-richtlijnen nu worden beheerd door Panthera, een internationale organisatie voor het behoud van “wilde katten”, die in 2006 werd opgericht door Alan Rabinowitz, de grootste jaguarexpert ter wereld, en anderen.

Een opzettelijke vangstbeslissing (de juiste jaguar op het juiste moment op de juiste locatie) was op 18 februari 2009 nog steeds niet genomen. Maar op die datum ving de AZGFD onbedoeld een grensjaguar (later geïdentificeerd als Macho B) in een strik met een voetbevestiging. De locatie waar de strik werd uitgezet, in een afgelegen gebied ten zuidwesten van Tucson, werd gebruikt door drie bergleeuwen en twee beren. Onderzoekers van de AGFD zetten de snare uit om een van deze leeuwen te vangen voor een lopend onderzoek naar wildlife corridors.

De onderzoekers van de AZGFD maakten dankbaar gebruik van het werk dat JAGCT had verricht ter voorbereiding op de opzettelijke vangst van een jaguar. Ze gebruikten de informatie over de behandeling (met bijgewerkte informatie over verdoving en dosering die onlangs door twee deskundige dierenartsen werd verstrekt) om de gestrikt jaguar te immobiliseren, te bewerken en van een GPS-craag te voorzien voordat ze hem ter plekke vrijlieten, nadat hij van de medicijnen was hersteld. Was er een keuze wat betreft het immobiliseren van de jaguar? Nee. Toen de jaguar eenmaal in de strik zat, moesten de onderzoekers hem drogeren om hem uit de strik te halen.

Status van het programma

Als lid en voorzitter van de JAGCT onderhoudt de AZGFD deze webpagina om informatie te verstrekken over acties voor het behoud van de enige “brullende” kat die inheems is in Noord-Amerika. Updates vinden gewoonlijk plaats na JAGCT-vergaderingen, die sinds april 1997 ten minste tweemaal per jaar zijn gehouden.

In 2006-2007, na een decennium van werkzaamheden, spitsten de besprekingen op de JAGCT-vergaderingen zich vooral toe op een aantal belangrijke kwesties. De belangrijkste daarvan was de noodzaak van vernieuwing en herziening van het memorandum van overeenstemming op grond waarvan het AZGFD en het NMDGF de JAGCT sinds de oprichting in 1997 hebben bijeengeroepen. De overeenkomst werd in maart 2007 vernieuwd als een memorandum van overeenstemming (MOU; PDF) tussen de twee staatsagentschappen voor flora en fauna. In februari 2009 zijn de USFWS en 14 andere staats-, lokale en federale overheidsinstanties ondertekenende samenwerkingspartners geworden onder het MOU (PDF). Andere overheidsinstanties kunnen na verloop van tijd ook samenwerkingspartner worden, zoals voorgeschreven in de MOU.

In juli 2007 voltooiden AGFD en NMDGF ook een nieuw Conservation Framework voor het behoud van de jaguar (PDF). Dit kader en een AGFD-NMDGF Conservation Assessment (voltooiing verwacht in mei 2009) hebben de Jaguar Conservation Assessment and Strategy for the Jaguar in Arizona and New Mexico (1997) vervangen, die voor het eerst een op wetenschap gebaseerd kader voor adaptief beheer boden voor JAGCT-activiteiten.

Sinds 1997 is er veel veranderd, zoals bijvoorbeeld: een veel uitgebreidere documentatie van de aanhoudende aanwezigheid van de jaguar in de grensgebieden; een opwindende beschermingsinspanning in Mexico die deels werd gestimuleerd door en goed wordt gecoördineerd met de inspanning van AZ-NM; en natuurlijk de federale opname van de jaguar in AZ-NM onder de Endangered Species Act van 1973 (ESA; zoals gewijzigd). Er zijn ook nieuwe uitdagingen bijgekomen, zoals de vraag hoe de Verenigde Staten hun zuidgrens kunnen controleren en de nationale veiligheid kunnen waarborgen, terwijl de wilde dieren toch zo nodig heen en weer kunnen reizen om populaties in stand te houden die nationaal en internationaal van onschatbare waarde zijn.

AZGFD en NMDGF hebben, met hulp van USFWS en andere samenwerkingspartners, het nieuwe MOU en Conservation Framework zorgvuldig opgesteld om hun kernverplichtingen op verschillende gebieden van het behoud van de jaguar te handhaven: (1) het behoud van een adequaat en passend beschermingsprogramma voor de jaguar dat in overeenstemming is met de staats- en federale autoriteiten, de missies en verplichtingen van de agentschappen, onder meer in het kader van Sectie 6 van de ESA; (2) vrijwillige bescherming, met de nadruk op deelname van lokale belanghebbenden in openbare fora, in plaats van regelgevende maatregelen; (3) bescherming van jaguars tegen het illegaal vangen (doden) en het bepleiten van staatsstraffen die in overeenstemming zijn met de federale straffen onder ESA voor het illegaal vangen; (4) educatie en voorlichting als middel om het behoud van de jaguar te bewerkstelligen; en (5) ervoor zorgen dat jaguars over de grens tussen de VS en Mexico en binnen Arizona en New Mexico heen en weer kunnen zwerven als ze hier aanwezig zijn.

Vele van de inspanningen van de JAGCT zijn al productief geweest. Het Borderlands Jaguar Detection Project (de veldtak van de JAGCT voor monitoring; zie de jaarverslagen van 2007 en 2008, beschikbaar als downloads aan de rechterkant van deze pagina), het educatieve curriculum dat de JAGCT ontwikkelde met professionele opvoeders, en de ijverige coördinatie en samenwerking met Mexico voor het behoud van de jaguar leveren resultaten op die we nu pas kunnen beginnen te waarderen. Er moet nog veel worden gedaan en samenwerking met andere instanties en het publiek binnen de MOU-aandachtsgebieden van Arizona, New Mexico en Mexico zal de sleutel zijn tot succes op de lange termijn.

Jaguar Conservation Team Final Summary Notes

Jaguar Conservation Team Habitat Committee Final Summary Notes

– 16 februari 2006
– 18 november 2005
– 30 augustus 2004
– 12 december, 2000
– 20 juli 2000
– 22 juni 2000
– 21 oktober 1999
– 15 juli 1999
– 15 april 1999
– 21 januari 1999
– 22 september 1998
– 29 juni 1998

Andere beschikbare publicaties

Evaluation of the Relative Suitability of Potential Jaguar Habitat in New Mexico door K.A. Menke en C.L. Hayes. 2003. New Mexico Department of Game and Fish. Albuquerque, New Mexico. PDF

Habitat voor jaguars in New Mexico door M.J. Robinson. 2006. Contractrapport voor het Arizona Game and Fish Department. Centrum voor Biologische Diversiteit. Silver City, New Mexico. PDF

Overzicht van de activiteiten in het kader van de Jaguar Conservation Agreement van maart 1997 tot december 2003 door W.E. Van Pelt. 2004. Technisch rapport 179 van het Nongame and Endangered Wildlife Program. Arizona Game and Fish Department, Phoenix, Arizona. PDF

Conservation Assessment and Strategy for the Jaguar in Arizona and New Mexico door T.B. Johnson en W.E. Van Pelt. 1997. Technisch rapport 105 van het Nongame and Endangered Wildlife Program. Arizona Game and Fish Department, Phoenix, Arizona. PDF

Jaarverslag over de Overeenkomst inzake het behoud van de jaguar in Arizona en New Mexico door W.E. Van Pelt en T.B. Johnson. 1998. Technisch rapport 132 van het Nongame and Endangered Wildlife Program. Arizona Game and Fish Department, Phoenix, Arizona. PDF

Karakteriseren en in kaart brengen van potentiële Jaguar-habitat in Arizona door James R. Hatten, Annalaura Averill-Murray en W.E. Van Pelt. 2003. Technisch rapport 203 van het Nongame and Endangered Wildlife Program. Arizona Game and Fish Department, Phoenix, Arizona. PDF

Wanted: Informatie die leidt tot de bescherming en het behoud van jaguars langs de Arizona-New Mexico grensgebieden. PDF

Andere publicaties

Ambushed on the Jaguar Trail: Verborgen camera’s aan de Mexicaanse grens. 2008. J.L. Childs en A.M. Childs. Gepubliceerd door Rio Nuevo Press, Tucson, Arizona.

Tracking the Felids of the Borderlands. 1998. J.L. Childs. Uitgegeven door Printing Corner Press, El Paso, Texas. Verkrijgbaar bij Jack Childs, 4069 W. Valencia Rd., Tucson, AZ 85746. Telefoon: (520) 883-4029.

Eyes of Fire – Encounter with a Borderlands Jaguar. 1996. W. Glenn. Uitgegeven door Printing Corner Press, El paso, Texas. Verkrijgbaar door contact op te nemen met Warner Glenn, PO Drawer 1039, Douglas, AZ 85608. Telefoon: (520) 558-2470.