William Blake, (geboren 28 nov. 1757, Londen, Eng.-gestorven 12 aug. 12 aug. 1827, Londen), Engels graveur, kunstenaar, dichter en visionair, auteur van exquise liedteksten in Songs of Innocence (1789) en Songs of Experience (1794) en diepzinnige en moeilijke “profetieën”, zoals Visions of the Daughters of Albion (1793), The First Book of Urizen (1794), Milton (1804), en Jerusalem (1804). De datering van Blake’s teksten wordt toegelicht in de Researcher’s Note: Blake publication dates. Deze werken etste, drukte, kleurde, stikte en verkocht hij, met de hulp van zijn toegewijde vrouw, Catherine. Tot zijn bekendste teksten behoren tegenwoordig “The Lamb”, “The Tyger”, “London” en de “Jerusalem” tekst uit Milton, die in Groot-Brittannië een soort tweede volkslied is geworden. In het begin van de 21e eeuw werd Blake beschouwd als de vroegste en meest originele van de Romantische dichters, maar tijdens zijn leven werd hij over het algemeen verwaarloosd of (onterecht) afgedaan als gek.
Waar is William Blake het beroemdst om?
William Blake wordt beschouwd als een van de grootste visionairs van de vroege Romantiek. Naast het schrijven van gedichten als “The Lamb” en “The Tyger,” was Blake vooral bezig als graveur en aquarellist. Vandaag de dag heeft Blake’s poëtische genie zijn visuele artistieke roem ruimschoots overvleugeld.
Hoe zag de carrière van William Blake eruit als beeldend kunstenaar?
Hoewel William Blake’s voornaamste bezigheid graveur was, stapte hij over op het maken van aquarellen nadat een ambitieuze graveeropdracht uit 1794 was mislukt toen deze drie jaar later werd gepubliceerd. Hij maakte aquarellen voor zijn opdrachtgevers ter illustratie van werken van Dante, William Shakespeare en John Milton, hoewel veel van zijn kunst zich richtte op bijbelse onderwerpen.
Waar gaat de poëzie van William Blake over?
Songs of Innocence and of Experience: Shewing the Two Contrary States of the Human Soul (1794) is misschien wel de bekendste poëtische compositie van William Blake. Het Lam en de Tijger fungeren als complementaire symbolen van respectievelijk de bescherming en het bederf van de onschuld. Veel van Blake’s andere poëzie gaat over zijn politiek, visioenen en zelfverzonnen mythologie.
Wat was William Blake’s reputatie tijdens zijn leven?
Velen van William Blake’s tijdgenoten negeerden zijn werk of maakten hem ronduit belachelijk. Veel van Blake’s kunst en poëzie bleven onopgemerkt bij het grote publiek. Werken die op zijn eigen tentoonstelling (1809-10) werden getoond, kregen een vernietigende recensie van The Examiner die diep insloeg en Blakes carrière onherstelbare schade toebracht.
Wat is de nalatenschap van William Blake?
De poëzie en kunst van William Blake raakten uit de periferie na de publicatie van een tweedelige biografie en compilatie van Blake’s werken door Alexander Gilchrist in 1863, meer dan drie decennia na Blake’s dood. Daarna kreeg zijn werk positieve kritische aandacht, vooral in de eerste helft van de 20e eeuw en tot op de dag van vandaag.
Blake werd geboren boven de bescheiden kousenwinkel van zijn vader in 28 Broad Street, Golden Square, Londen. Zijn ouders waren James Blake (1722-84) en Catherine Wright Armitage Blake (1722-92). Zijn vader stamde uit een obscure familie in Rotherhithe, aan de overkant van de Theems bij Londen, en zijn moeder was van even obscure boerenafkomst in het kleine dorpje Walkeringham in Nottinghamshire. Zijn moeder was eerst getrouwd (1746) met een fourniturenverkoper genaamd Thomas Armitage, en in 1748 verhuisden zij naar Broad Street 28. In 1750 sloot het echtpaar zich aan bij de pas opgerichte Moravische kerk in Fetter Lane, Londen. De Moravische religieuze beweging, pas uit Duitsland geïmporteerd, had een sterke aantrekkingskracht op de krachtige emoties die met het ontluikende Methodisme werden geassocieerd (zie Moravische kerk). Catherine Armitage baarde een zoon genaamd Thomas, die als baby stierf in 1751, en een paar maanden later stierf Thomas Armitage zelf.
Catherine verliet de Moraviërs, die aandrongen op huwelijken binnen het geloof, en trouwde in 1752 met James Blake in de Church of England kapel van St. George in Hanover Square. James trok bij haar in op Broad Street 28. Zij kregen zes kinderen: James (1753-1827), die na de dood van zijn vader in 1784 de familiezaak in fournituren overnam; John (geboren 1755, gestorven in zijn kinderjaren); William, de dichter en kunstenaar; nog een John Blake (geboren 1760, gestorven rond 1800), die Blake in een brief uit 1802 “mijn broer John de slechte” noemde en die een onsuccesvolle peperkoekbakker werd, dienst nam als soldaat, en stierf; Richard (1762-87), Robert genoemd, een veelbelovend kunstenaar en de favoriet van de dichter, soms zijn alter ego; en Catherine Elizabeth (1764-1841), de baby van het gezin, die nooit trouwde en in extreme armoede stierf, lang na de dood van al haar broers.
William Blake groeide op in bescheiden omstandigheden. Het onderwijs dat hij als kind kreeg, vond plaats op de knie van zijn moeder, zoals de meeste kinderen. Hij zag dit als een positieve zaak en schreef later: “Thank God I never was sent to school/ To be Flogd into following the Style of a Fool.”