Geschiedenis
Het gebied dat bekend staat als Wisconsin werd voor het eerst bewoond door verschillende inheemse Amerikaanse stammen. De Chippewa, Menominee, Oneida, Potawatomi en Ho Chunk (Winnebago) stammen leefden in het gebied tot het eind van de 19e eeuw. De eerste Europese ontdekkingsreiziger die Wisconsin bereikte was Jean Nicolet. Op zoek naar de noordwestelijke doorgang naar China, kwam hij in 1634 in de regio aan. Frankrijk maakte in 1672 aanspraak op Wisconsin als deel van zijn grondgebied in de Nieuwe Wereld.
Vergroten
De aanlanding van Jean Nicolet.Green Bay, Wisconsin.
Jean Nicolet (1598-1642) was de eerste Europeaan die Wisconsin zag en was een vooraanstaand Frans ontdekkingsreiziger.
In 1673 schreef de ontdekkingsreiziger pater Jacques Marquette: “De rivier waarop wij ons inscheepten, heet Meskousing. Hij is erg breed en heeft een zanderige bodem.” Deze naam werd op verschillende manieren gespeld en werd gebruikt voor de streek rond de rivier. De huidige spelling, “Wisconsin,” werd in 1845 gelegaliseerd.
In 1763 maakte Wisconsin deel uit van het grondgebied dat door Frankrijk aan Groot-Brittannië werd afgestaan in het Verdrag van Parijs. Twintig jaar later, opnieuw in Parijs, deden de Britten afstand van hun aanspraak op Wisconsin; en werd het een deel van de Verenigde Staten van Amerika.
In 1787 werd Wisconsin, onder de Northwest Ordinance, deel van het grote gebied ten noorden en westen van de Ohio Rivier waaruit Ohio, Indiana, Illinois, Michigan, en Wisconsin ontstonden.
In 1836 werd het Wisconsin-territorium georganiseerd, dat de huidige staten Wisconsin, Iowa, Minnesota en delen van de Dakotas omvatte. De eerste territoriale wetgevende macht kwam bijeen in Belmont, ongeveer 5,5 mijl ten noordoosten van Platteville. Het twee verdiepingen tellende gebouw en het terrein rond het eerste Capitool zijn nu een staatspark.
In 1848 werd Wisconsin de 30e staat die tot de Unie werd toegelaten. Het huidige Capitool in Madison werd tussen 1906 en 1917 gebouwd en is het derde op deze plaats.