Raadpleeg een therapeut om je zelfdestructieve gedrag te bestrijden. Klik hier om er nu een te vinden.
Inhoudsopgave
- Zelfvernietigend gedrag als copingmechanisme
- Zelfvernietigend gedrag als middel om controle uit te oefenen
- Wat veroorzaakt zelfvernietigend gedrag?
- Trekjes die zelfvernietigende mensen kunnen delen
- Types van zelfvernietigend gedrag
- De Helper-Helpee Relatie
- Herstel en Herstel van Zelfvernietigend Gedrag
Trigger Warning: Het volgende artikel gaat over zelfvernietigend gedrag. Als u iemand bent die geneigd is tot zelfdestructief gedrag of zelfbeschadiging, wees u er dan van bewust dat het materiaal triggerend kan zijn.
Het gebied van de geestelijke gezondheid bestaat uit vele kleinere onderdelen, die niet allemaal als een te diagnosticeren aandoening worden beschouwd.
Zelf-destructief gedrag is een van die onderdelen.
Het wordt gezien als een symptoom van ander onderliggend disfunctioneren of psychische stoornissen die een persoon kan ervaren.
Hoewel er studies zijn geweest die bevestigen dat zelfdestructief gedrag onderdeel is van bepaalde stoornissen, is er een gebrek aan solide bewijs dat zelfdestructief gedrag bestaat bij mensen zonder onderliggend disfunctioneren of psychologische diagnoses.
Er zijn weinig studies of gedocumenteerd bewijs dat een doorsnee persoon die voldoet aan de criteria voor mentaal en emotioneel gezond zich schuldig zal maken aan zelfdestructief gedrag.
Het is belangrijk om te begrijpen dat dit niet betekent dat het niet gebeurt. Het komt alleen niet vaak genoeg voor bij mensen die als geestelijk en emotioneel gezond worden beschouwd om als een solide statistiek te worden aangehaald.
Als gevolg hiervan wordt zelfdestructief gedrag vaak gezien als een symptoom van andere onderliggende psychologische problemen.
De term “zelfdestructief gedrag” dekt een breed scala aan soorten en ernst van gedrag.
Zelfvernietigend gedrag kan opzettelijk of onbewust zijn, impulsief of gepland.
Het kan zowel een actie, een reeks acties, of een manier van leven zijn die psychologische of fysieke schade veroorzaakt voor de persoon die het gedrag vertoont.
Het kan klein beginnen en escaleren, zelfs tot de dood leiden voor sommige mensen.
De beste manier voor iemand die worstelt met zelfdestructief gedrag om een gunstige uitkomst te bereiken, is door vroege identificatie, interventie en behandeling.
Zelfdestructief gedrag als copingmechanisme
Emotionele pijn of trauma zijn enkele van de meest voorkomende redenen voor mensen om zich bezig te houden met zelfdestructief gedrag.
De persoon vervangt gezondere coping-mechanismen door schadelijke coping-mechanismen omdat het beter voelt, de persoon meer verdoofd kan laten voelen, de persoon in staat stelt om zijn echte gevoelens te maskeren, of ze weten gewoon niet hoe ze op een gezonde manier moeten omgaan.
Het individu kan ook zelfdestructief gedrag gebruiken als een vorm van straf voor een gebrek aan controle over zichzelf, hun wereld, of hun acties.
Dit type zelfdestructief gedrag sluit ook aan bij wat wordt beschouwd als een “schreeuw om hulp.” De persoon weet misschien niet hoe hij om hulp moet vragen en gaat over tot een zichtbare destructieve actie om aan te geven dat hij in nood verkeert en hulp nodig heeft.
Een persoon die zich bezighoudt met zelfdestructief gedrag denkt misschien niet vanuit een rationele of bewuste plaats.
Zelfvernietigend gedrag als een middel om controle uit te oefenen
De wereld is een chaotische plek. Mensen worden heen en weer geslingerd en meegesleurd op paden die ze misschien niet willen bewandelen. Niet allemaal even goed of gezond.
Diegenen die zichzelf en hun leven niet onder controle hebben, kunnen zelfdestructief gedrag gaan vertonen om het gevoel te hebben dat ze de controle hebben.
Die persoon heeft misschien geen controle over wat zijn baas doet, wat zijn echtgenoot denkt, of hij die baan verliest of niet, of hij die lening krijgt of niet…
…maar hij heeft wel controle over wat hij in zijn lichaam stopt en hoe hij zichzelf behandelt.
Die persoon voelt misschien geen dwang of verslaving tot zelfbeschadiging – hij kiest ervoor, bijna als een daad van verzet tegen wat dan ook dat hem het gevoel geeft dat hij geen controle meer heeft.
Er is een moeilijker facet van dit type zelfbeschadiging…
Reguliere zelfdestructieve handelingen kunnen een deel van iemands persoonlijkheid worden. De persoon kan ophouden het te zien als iets wat hij doet als een coping-mechanisme en het in plaats daarvan zien als een deel van zijn identiteit, waardoor het probleem nog veel moeilijker op te lossen is.
Als voorbeeld…
Brian heeft een stressvolle baan. Na het werk gaat hij naar de plaatselijke bar voor een paar drankjes om de stress van de dag van zich af te schudden voordat hij naar huis gaat voor de nacht.
Nadat Brian een nieuwe baan heeft gevonden, gaat hij misschien nog steeds een paar biertjes drinken omdat hij dat nu eenmaal doet. Substantiemisbruik is een deel van zijn routine, wordt een deel van zijn identiteit, en het kan alcoholisme worden of zich erin ontwikkelen.
Wat veroorzaakt zelfvernietigend gedrag?
De vraag wat de oorzaak is van zelfdestructief gedrag is oneindig complex, omdat zelfdestructief gedrag zo’n brede categorie is.
Het kan zich uitstrekken tot elk facet van het leven – vrienden, familie, romantiek, chemie, werk, voedsel, en nog veel meer.
Veel mensen die zich bezighouden met zelfdestructief gedrag zijn zich enigszins bewust van hun eigen destructieve neigingen, maar doen niets zinvols om ermee te stoppen of het te veranderen.
Ze kunnen heel goed de oplossing kennen en elk excuus verzinnen, elke reden vinden om niet te stoppen of te veranderen.
Veel zelfdestructieve gedragingen beginnen plezierig. Iemand kan drugs gaan gebruiken of gaan drinken om zich een tijdje goed te voelen.
Naarmate de gewoonte vordert, voelt het niet meer zo prettig, of er is veel meer voor nodig om het punt te bereiken waarop de persoon een plezierig gevoel aan de activiteit kan ontlenen.
Afhankelijke mensen en alcoholisten hebben de drug van hun keuze uiteindelijk nodig om zich normaal te voelen, omdat hun lichaam en hersenen de stof nodig hebben om te functioneren.
Op een gegeven moment is het gedrag dat ooit plezierig was, niet meer plezierig en wordt het een bedreiging voor het leven van de persoon.
Niet alle zelfdestructieve gedragingen zijn plezierig. Er zijn bijvoorbeeld mensen die ervoor kiezen hun woede of boosheid niet te beheersen. Dit kan hen vriendschappen, relaties, banen, veiligheid of stabiliteit kosten.
Zij kunnen inzien en begrijpen dat hun woedeaanvallen schadelijk zijn voor hun welzijn, maar zij kunnen weigeren dat gedrag te veranderen.
Hoewel er niet één drijvende factor is achter zelfdestructief gedrag. De persoon kan een onverwerkt trauma of verdriet in zijn verleden hebben. Hij of zij kan ongezonde gewoonten hebben die door zijn of haar levensstijl zijn ontstaan.
Hij of zij kan problemen hebben waarbij hij of zij zich niet prettig voelt om hulp te zoeken. Ze kunnen ook zelfdestructief gedrag vertonen om de chaos en de moeilijkheden van het leven het hoofd te bieden.
Wat het niet is, is een karakterzwakte of een oppervlakkig verlangen naar zelfvernietiging.
Mensen hebben deze algemene behoefte om een reden te vinden achter acties of keuzes, maar de reden is vaak niet duidelijk of kan doelbewust verborgen zijn.
Emotioneel gezonde, gelukkige mensen willen hun leven niet binnenstebuiten keren met zelfdestructief gedrag. Als een persoon zich bezighoudt met zelfdestructief gedrag, is daar een reden voor die moet worden aangepakt met een geschikte gecertificeerde geestelijke gezondheidsprofessional.
Trekjes die zelf-destructieve mensen kunnen delen
Hoewel er enkele trekjes zijn die mensen met zelfdestructief gedrag kunnen delen, zullen de meeste mensen niet netjes in een perfect verpakte categorie vallen.
Niet alle mensen met zelfdestructief gedrag zullen deze eigenschappen delen, dus we moeten voorkomen dat we mensen in keurige pakketjes proberen te proppen waar ze niet in thuishoren.
Emotionele ontregeling is een uitdrukking die in de geestelijke gezondheidszorg wordt gebruikt om een emotionele reactie aan te duiden die buiten het bereik valt van wat als typisch wordt beschouwd.
Een persoon die emotionele ontregeling ervaart, kan onbezonnen of impulsief handelen, onnodige agressie vertonen, of emotionele reacties vertonen die niet in overeenstemming zijn met wat hij ervaart.
Emotionele ontregeling is vaak een drijvende kracht achter zelfdestructief gedrag. Het kan het gevolg zijn van hersenletsel, vroege jeugdtrauma’s zoals verwaarlozing en misbruik, of een verscheidenheid aan psychiatrische stoornissen en psychische aandoeningen.
Mensen met emotionele ontregeling kunnen emoties met een grotere intensiteit of helderheid voelen. Ze kunnen een hooggevoelig of uitzonderlijk emotioneel persoon zijn.
Het is niet per se negatief. Deze personen kunnen ook creatiever en empathischer zijn dan de gemiddelde persoon.
Een persoon kan ook zijn opgegroeid in een invaliderende, nadelige, of giftige omgeving.
De persoon kan zijn blootgesteld aan of opgevoed door mensen die emotioneel onintelligent zijn, emoties ontkennen, of die zelf zelfdestructief gedrag vertonen als een copingmechanisme.
Zij kunnen in hun jeugd zijn blootgesteld aan pesterijen door leeftijdgenoten op school, aan ostracisatie, of aan andere sociale vervreemding.
Veel mensen weten niet hoe zij moeilijke emoties op een gezonde manier moeten verwerken en verwerken. Zij kunnen besluiten hun pijn te negeren of te ontkennen dat deze bestaat door te proberen hun emoties uit te schakelen.
Helaas werken emoties niet op die manier. Ze komen uiteindelijk aan de oppervlakte en sommige mensen wenden zich tot zelfdestructief gedrag als drugs en alcohol om zichzelf te kalmeren.
De persoon kan op de korte termijn succes hebben bij het omgaan met zijn ongewenste gevoelens met deze gedragingen, maar ze worden erger en intenser naarmate de tijd verstrijkt.
Als de persoon leert dat een van deze kortetermijnoplossingen hem helpt verlichting te vinden, zal hij waarschijnlijk steeds weer naar dat gedrag teruggrijpen voor meer verlichting, wat kan leiden tot afhankelijkheid en verslaving.
Je vindt het misschien ook leuk (artikel gaat hieronder verder):
- 11 symptomen van een zelfhatende mentaliteit (+ hoe je die kunt overwinnen)
- Waarom haat ik mezelf zo erg?
- Hoe stop ik met steeds weer dezelfde fouten te maken
Types van zelfvernietigend gedrag
Er zijn talloze types van zelfvernietigend gedrag. Het zou onmogelijk zijn om elk voorbeeld op te sommen. In plaats daarvan zijn dit enkele van de meer voorkomende vormen van zelfdestructief gedrag waar mensen zich mee inlaten.
Drugs- en alcoholmisbruik
Substantiemisbruik is een van de meest voorkomende vormen van zelfdestructief gedrag. Het kan gemakkelijk leiden tot verslaving, een negatieve invloed hebben op relaties, en kansen en werkgelegenheid tenietdoen. Het kan ook leiden tot andere lichamelijke en geestelijke gezondheidscomplicaties.
Zelfbeschadiging
Zelfbeschadiging, zoals snijden, kan worden gebruikt als een copingmechanisme om met ernstige of extreme emotionele verstoringen om te gaan. De persoon kan zelfs verslaafd raken aan zelfbeschadiging.
Ongezond eten
Reguliere ongezonde eetgewoonten, te veel of te weinig, kunnen leiden tot eetstoornissen zoals anorexia of boulimia.
Emotioneel eten kan ertoe leiden dat iemand aankomt, wat niet alleen gevolgen heeft voor de lichamelijke gezondheid, maar ook kan bijdragen aan geestelijke gezondheidsproblemen zoals depressie en angst.
Zelfmedelijden
Een persoon kan zich in zijn lijden hullen en het als een schild gebruiken om te proberen de verantwoordelijkheid af te wentelen.
Als gevolg daarvan zal het zijn relaties en leven schaden, omdat hij kan worden gezien als een last om mee om te gaan en hij kansen laat liggen.
In het algemeen zijn mensen medelevend en empathisch, maar ze hebben altijd een grens. Zodra die grens is bereikt, zal het een negatieve invloed gaan hebben op de persoon die zijn problemen gebruikt als een excuus om geen nieuwe dingen te proberen of zich überhaupt te verbeteren.
Een persoon die zichzelf regelmatig vertelt dat hij niet waardig is, of hij dat nu gelooft of niet, kan dat als waarheid gaan zien en stoppen met het nemen van gezonde risico’s of met proberen zich te verbeteren.
Self-sabotage
De daad van zelfsabotage is jezelf van meet af aan klaarzetten voor mislukking. Dat kan het gevolg zijn van een laag gevoel van eigenwaarde, omdat ze het gevoel hebben dat ze het niet verdienen om goede dingen te hebben of positieve stappen in hun leven te zetten.
Self-sabotage kan hen relaties, banen en andere kansen kosten die vereisen dat iemand enig risico neemt.
Een goed voorbeeld van zelfsabotage is de eeuwige pessimist; de persoon die altijd een reden kan vinden waarom het niet de moeite waard is om het te proberen, waarom niets ooit zal lukken.
Sociaal isolement
Mensen zijn over het algemeen sociale wezens. Er zijn maar weinig mensen die helemaal geen sociale interactie kunnen overleven.
Zelfs de handeling van het in de buurt zijn van andere mensen biedt verschillende voordelen van het stimuleren van de chemische productie in de hersenen.
Een persoon kan zichzelf isoleren van vrienden, familie en sociale netwerken als ofwel een actieve of onbewuste keuze. Ze kunnen zichzelf ervan overtuigen dat ze het niet verdienen om de vrienden en familie te hebben die ze hebben en zullen actie ondernemen om dit zo te maken.
Dit kan eruit zien dat de persoon het contact laat vallen en ghosting doet of ruzie zoekt en zich inlaat met ruzies om ervoor te zorgen dat de andere persoon het contact wil verbreken.
Onnodige uitgaven
Het uitgeven van geld kan zich ontwikkelen tot een zelfdestructief gedrag. Gokken en gokverslaving zijn bekende zelfvernietigende gedragingen.
Het kan ook gaan om het onnodig kopen van dingen op internet, overmatig winkelen in winkels, het kopen van upgrades en valuta van mobiele games of apps, of het overmatig doneren aan goede doelen.
Uitgaven worden een ongezond gedrag als het iemands vermogen om zijn leven te leiden negatief begint te beïnvloeden, of als iemand zich mentaal gedwongen voelt om geld uit te geven terwijl hij de middelen niet heeft.
Verwaarlozing van zichzelf
Verwaarlozing van zichzelf is een veel voorkomende en vaak ernstige vorm van zelfdestructief gedrag.
De betrokkene kan nalaten voor zijn lichamelijke gezondheid te zorgen, een goed dieet te volgen, voldoende lichaamsbeweging te krijgen, of een arts te bezoeken, hetzij voor regelmatige controles, hetzij wanneer zich een ziekte voordoet.
Het verwaarlozen van de geestelijke gezondheid kan zijn het weigeren om voorgeschreven medicijnen in te nemen, afspraken bij te wonen, of zelfs maar te erkennen dat er geestelijke gezondheidsproblemen zijn.
De persoon weigert gewoon om iets te doen om zijn gezondheid te beschermen of te laten groeien. De persoon kan ook alle hulp of advies van buitenaf weigeren.
Onnodig martelaarschap
Er zijn mensen die buitensporige zelfopoffering gebruiken als een gemakkelijke manier om hard werken uit de weg te gaan.
Ze creëren dit valse verhaal in hun hoofd dat hun lijden de enige manier is waarop dingen goed zullen gaan of goed zullen zijn voor anderen. Ze houden vast aan dat valse verhaal in plaats van te proberen zichzelf of hun situatie te verbeteren.
Het is een manier om zich tijdelijk goed over zichzelf te voelen door hun daden als altruïstisch af te schilderen, terwijl de persoon in feite bezig is met zelfdestructief gedrag door ontkenning te gebruiken om de confrontatie met hun problemen uit de weg te gaan.
Saboteren van vriendschappen en relaties
De persoon kan zijn vriendschappen en relaties saboteren als een middel om zichzelf verder te versterken en ervan te overtuigen dat hij een afschuwelijk persoon is die geen vrienden of liefde waard is.
De gedragingen die geassocieerd worden met sabotage zijn jaloezie, bezitterigheid, buitensporige behoeftigheid, passieve agressie, gaslighting, manipulatie, of zelfs geweld.
De gedragingen kunnen zowel een onbewuste drang zijn of een bewuste keuze. Hoe dan ook, ze komen meestal voort uit de overtuiging van de persoon dat ze geen liefde waard zijn.
De Helper-Helpee Relatie
Het zelfdestructieve gedrag van een persoon heeft zelden alleen invloed op hemzelf.
Vrienden, familieleden of geliefden kunnen in een helper-helper relatie terechtkomen met een persoon die zelfdestructief gedrag vertoont.
De grenzen worden een essentieel onderdeel van die relatie. De helper zal waarschijnlijk een negatieve invloed op zijn leven of welzijn ervaren als hij in de nabijheid is van dat soort gedrag.
Hoewel sommige mensen dat als een onvriendelijke uitspraak zullen interpreteren, is het de moeite waard om te onthouden dat buitensporige zelfopoffering ook een veel voorkomende vorm van zelfdestructief gedrag kan zijn.
Er is niets ongezonds of verkeerds aan gezonde grenzen en verwachtingen.
Er zijn mensen die ervoor kiezen om zich op te winden in het lijden van anderen omdat het hen een goede reden geeft om hun eigen problemen te negeren. Of ze proberen liefde te verdienen van iemand die niet in de positie is om die te geven.
Betekent dat dat iemand niet zou moeten proberen aardig of begripvol te zijn?
Niet in het minst.
Wat het wel betekent is dat we altijd moeten onthouden dat je iemand niet kunt helpen die zichzelf niet wil helpen.
Je eigen leven of welzijn verwoesten voor iemand die zichzelf niet wil helpen is geen oplossing.
Het is mogelijk maken.
Het zelfvernietigende gedrag van een ander toelaten maakt het alleen maar erger en moeilijker te corrigeren op de lange termijn.
Het kan ook veel langer duren voordat iemand beseft dat hij iets moet veranderen als de mensen om hem heen buitensporig slecht gedrag tolereren.
Een gezond ondersteunend netwerk kan een enorm verschil maken voor iemands vermogen om te herstellen en een betere manier te vinden om te genezen of met zijn wonden om te gaan. Maar men moet de bereidheid om te helpen afwegen tegen het behoud van het eigen welzijn in het proces.
Healing And Recovery From Self-Destructive Behaviors
Het proces van zelfverbetering is lang en soms moeilijk.
Niemand wil echt door de schaduwen van zijn verleden graven om de dingen op te graven die hem veel pijn of leed hebben berokkend…
…maar het is nodig.
Het is nodig omdat we allemaal het product zijn van onze levenservaringen – goede en slechte.
Het vermogen om heftige emoties te verwerken, zoals die welke gepaard gaan met trauma of verdriet, is niet aangeboren. Het is een vaardigheid die moet worden geleerd en geoefend om te helpen die emoties af te wikkelen, zodat ze tot rust kunnen worden gebracht.
Dat zal voor veel mensen een therapeut of counselor vereisen, omdat zij kunnen dienen als een effectieve gids om iemand te helpen zijn gemoedsrust te vinden.
Als u of iemand die u liefheeft zich bezighoudt met zelfdestructief gedrag, is de beste keuze om persoonlijke hulp te zoeken bij een gecertificeerde geestelijke gezondheidsprofessional.
Weet u niet zeker hoe u uw zelfdestructieve gewoonten kunt overwinnen? Praat vandaag nog met een therapeut die u door het proces kan loodsen. Klik hier om in contact te komen met een therapeut.