Laten we eens teruggaan. Het enige graan dat je kon vinden, was wild graan. Toen, zo’n 10.000 jaar geleden, begonnen we graan te planten en te verbouwen, vooral om te voldoen aan de vraag van mensen die in hetzelfde gebied verzamelden en leefden.
Om graan toen eetbaar te maken, was veel hard werk nodig. Het proces bestond waarschijnlijk eerst uit het kiemen van het graan, vervolgens uit het fijnstampen met stenen en ten slotte uit het koken in de zon of boven een vuur.
Het graan van vandaag is niet hetzelfde.
Heden ten dage ziet het proces er heel anders uit. Graan gaat naar de molen, waar een groot deel van de voedingsstoffen wordt verwijderd en alleen het zetmeelrijke koolhydraat overblijft.
De overgebleven substantie noemen we meel, en het belangrijkste voordeel is dat het zo goed als ongediertevrij blijft, omdat er niets in zit dat ongedierte wil… Je zou denken dat we dat als een hint zouden opvatten.
Eigenlijk realiseerden we ons dit al in de jaren 40 van de vorige eeuw en begonnen we weer vitamines en mineralen aan meel toe te voegen.
Naast onze moderne manier van verwerken, gebruiken we nu genetisch gemanipuleerde zaden, kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen. Dit alles maakt graan resistent tegen droogte en plagen. En eigenlijk wil geen enkel ander dier het aanraken dan wij.
Hoe zit het met wat Roundup® in je havermout?
Een veelvoorkomend oogstprotocol in de VS is om tarwevelden enkele dagen van tevoren te doordrenken met Roundup®, waardoor de oogst eerder, gemakkelijker en groter kan zijn.
Dr. Stephanie Seneff van het MIT, die de kwestie diepgaand heeft bestudeerd, ontdekte dat bijna alle niet-biologische tarwe in de VS nu is besmet met glyfosaat, het actieve bestanddeel van Roundup®.
Zoals u zich waarschijnlijk wel kunt voorstellen, veroorzaakt het binnenkrijgen van deze chemische stof allerlei problemen, waaronder darmstoornissen, chronische ziekten en psychische stoornissen.
Historisch werd graan alleen gegeten in erbarmelijke omstandigheden.
Zelfs toen granen meer nutriënten bevatten en niet met chemicaliën werden behandeld, leidt de geschiedenis ons te geloven dat ze nog steeds alleen werden geconsumeerd als andere voedingsmiddelen niet beschikbaar waren.
Je hebt misschien wel eens gehoord van Ezechiël brood, waarvan het recept feitelijk in de Bijbel staat beschreven. Als we naar de context kijken, was het boek Ezechiël geen prettige tijd. Eigenlijk, vlak voordat het recept werd gegeven, wordt een voorspelling gegeven dat Ezechiël’s stad op het punt staat te worden verwoest. Dus het brood, in dit geval, is gewoon een middel om te overleven.
Dan is er het verhaal van Mozes en God’s volk die Egypte verlaten. Deze jongens verlieten de slavernij, en terwijl ze op weg waren naar het overvloedige land dat God hen gaf, raakten ze verstrikt in het klagen over alles, wat resulteerde in een reis van 11 dagen die 40 jaar duurde.
Deze hele tijd waren ze in de wildernis, waar niets te eten was, dus God liet genadig voedsel uit de hemel neerdalen om hen te laten overleven. Het voedsel werd manna genoemd en het leek op een soort brood. Het grappige is dat ze uiteindelijk genoeg kregen van het manna en klaagden om iets anders te eten.
Dus, verhalen in de Bijbel laten ons zien dat er tijden zijn waarin granen nodig kunnen zijn om te overleven, maar er is geen aanwijzing dat we ze anders zouden moeten eten.
Met andere woorden, granen kunnen worden gekoppeld aan moeilijke tijden, maar ze zijn niet gekoppeld aan tijden waarin het leven bloeit.
3 Graanstoffen waar je zonder zou kunnen
Naast alles waar we het al over hebben gehad, zijn er eigenlijk drie stoffen in granen waar we zonder zouden kunnen leven.
- Fytaten binden zich aan mineralen in de voeding en verhinderen hun opname. Met andere woorden, zij krijgen de voedingsstoffen, niet jij. Fytaten komen ook voor in noten en zaden, maar in mindere hoeveelheden. Het is de hoeveelheid fytaten in granen die het probleem veroorzaakt.
- Gluten veroorzaken meestal geen probleem in kleine hoeveelheden. Maar de moderne technologie heeft de hoeveelheid gluten in tarwe zo verhoogd dat tarwe voor ongeveer 80% uit gluten bestaat.
- Lectines zijn zo klein en moeilijk te verteren dat ze de neiging hebben om zich op te hopen in je lichaam, waardoor schade wordt toegebracht aan de bekleding van je darmen. Lectines kunnen er ook voor zorgen dat het hongersignaal van je lichaam wordt onderdrukt, waardoor je denkt dat je honger hebt terwijl dat niet zo is.
Is volkoren niet beter dan verwerkte granen?
Zelfs na dit alles, vraag je jezelf misschien nog steeds af: “Is het niet goed om volkoren granen te eten, zolang ik maar wegblijf van verwerkte granen?”
Dit is zeker een terechte vraag. En er is een gezondheidsvoordeel verbonden aan het vervangen van wit meel door volkoren meelproducten. Maar het echte gezondheidsvoordeel is om helemaal van granen af te komen.
Mark Sisson, auteur van The Primal Blueprint, zegt: “Behalve het handhaven van sociale conventies in bepaalde situaties en het verkrijgen van goedkope suikercalorieën, is er absoluut geen reden om granen te eten.”
Wat hij eigenlijk zegt is dat er echt geen goede reden is om granen te eten.
De kern van de zaak
Ons lichaam kan misschien overleven op granen, maar het gedijt niet op granen.
Van alle gewoonten die je kunt ontwikkelen met betrekking tot je gezondheid, is het laten vallen van granen waarschijnlijk de gewoonte die je het meest zal opleveren.
Dus, ruil de granen in voor mager vlees, kwaliteitsvetten, en biologisch fruit en biologische groenten. U zult er geen spijt van krijgen!