Guinguette Marais Poitevin

Het is een eeuwenoud debat: de zoete vs. de gewone aardappel. Welke zou je moeten eten voor een maximale gezondheid?

In het artikel van vandaag kijken we naar onderzoek en kronen we een onbetwiste kampioen.

• We hebben ook een coole visuele gids gemaakt. Bekijk de infographic hier…

Waarom eigenlijk een discussie?

In de afgelopen jaren heeft de zoete aardappel (maar niet de gewone aardappel) de status van “superfood” gekregen onder gezonde eters en regelmatige sporters.

Sommige onderzoekers hebben gesuggereerd dat aardappelen schadelijke anti-nutriënten zouden kunnen bevatten. Anderen beweren dat hun glycemische index (GI) te hoog is. Als gevolg daarvan heeft de nederige aardappel de laatste jaren een flinke opdonder gekregen.

Maar, het zit zo. Zowel gewone aardappelen als zoete aardappelen zijn gezonde, geweldige en heerlijke voedingsmiddelen.

Je kunt ze allebei eten en ervan genieten, ongeacht je doelen.

Met dat in gedachten, laten we de waarheid over onze knolgewassen vrienden opgraven.

Jij zegt aardappel, ik zeg potahto. Maar ze zijn niet hetzelfde.

Ze heten allebei “aardappel”.

Ze zijn allebei voedzame, energierijke knollen en eeuwenoud, vereerd voedsel waarvan de teelt duizenden jaren teruggaat.

Ze zijn allebei afkomstig uit Midden- en Zuid-Amerika en hebben zich sindsdien over de hele wereld verspreid.

Ze smaken allebei heerlijk en vormen een prima bijgerecht.

Noch zijn aardappelen en zoete aardappelen botanisch gezien totaal niet verwant.

Aardappelen (Solanum tuberosum) behoren tot de Solanaceae-familie, verwant aan tomaten, paprika’s en aubergines, samen met dodelijke nachtschade. Planten in deze familie produceren solanine, dat giftig is. Eet dus geen bladeren of stengels van planten uit deze groep, of aardappelen die groen zijn geworden. Solanum phureja is een zeldzamere, meer wilde aardappelsoort die in Zuid-Amerika wordt geteeld.

Zoete aardappelen (Ipomoea batatas) zitten in de Convolvulaceae-familie met bloeiende morning glory-ranken. In tegenstelling tot aardappelen kun je van zoete aardappelen ook de bladeren eten, die zeer voedzaam zijn.

Ook even opmerken: zoete aardappelen zijn geen yamswortels. Echte yamswortels zijn een ander soort knollen (geslacht Dioscorea).

(In Nieuw-Zeeland en de Stille Zuidzee zijn de knollen die yamswortels worden genoemd Oxalis tuberosa, een geslacht dat verwant is aan zuring en schaamrozen.)

Biodiversiteit

Er zijn ongeveer 4.000 aardappelrassen bekend (waarvan ongeveer 3.000 alleen al in het Andesgebergte) en ongeveer 5.000 zoete aardappelrassen die wereldwijd worden geteeld.

Zowel aardappelen als zoete aardappelen zijn er in kleuren variërend van wit tot oranje tot paars.

Natuurlijk zien we die diversiteit meestal niet in de gemiddelde supermarkt. Commerciële veredeling zorgt ervoor dat we slechts een paar aardappel- of zoete aardappeltypen kopen.

Fastfoodrestaurants eisen bijvoorbeeld een aardappeltype (zoals Russets) dat een bepaalde grootte en vorm heeft, goed in frites snijdt en bij het frituren bij elkaar blijft, maar van binnen een melige, melige textuur heeft.

De meeste aardappelen die in Noord-Amerika worden geteeld, zijn bestemd voor de frituurpan.

Aardappelsoorten

Aardappelen kunnen ook verschillen in hun zetmeelgehalte en -type, wat niet alleen van invloed is op hoe snel ze worden verteerd, maar ook hoe ze zich gedragen als ze worden gekookt.

Kruimige of “melige” aardappelen, die een luchtige textuur hebben en dus ideaal zijn om te bakken of te pureren, bevatten meer zetmeel, met name amylose.

“Wasachtige” aardappelen hebben minder zetmeel in totaal, maar bevatten meer amylopectine, dat de aardappel bijeenhoudt en hem een enigszins “kleverige” textuur geeft. Dit maakt ze beter om te koken. Ze verteren ook langzamer, vooral als ze gekookt en daarna afgekoeld worden.

Zo ook kunnen zoete aardappelsoorten verschillen in hun textuur, kookeigenschappen, vochtgehalte en suikergehalte: Witte, gele en paarsvlezige zoete aardappelen zijn meestal de droge soort, terwijl de oranjevlezige vochtig zijn.

Hoe zit het met de vraag over “koolhydraten”?

Tubers zijn vergrote wortels of stengels die planten gebruiken om voedingsstoffen op te slaan. Daardoor zijn ze een goede bron van energie – in dit geval zetmeelrijke koolhydraten.

Tubers zijn al millennia lang een voedselbron voor de mens.

Maar de laatste jaren zijn eters bezorgd geraakt over koolhydraten. Mensen vragen zich af of ze überhaupt aardappelen moeten eten… zijn ze niet te “koolhydraatrijk”?

Om te beginnen is “koolhydraatrijk” vaak niet het echte probleem.

De meeste mensen in Noord-Amerika, West-Europa en Australië consumeren aardappelen in een of andere verwerkte vorm – als frites, tater tots, of aardappelchips.

En in Noord-Amerika – vooral in het zuiden van de VS – wordt de uitdrukking “zoete aardappel” vaak gevolgd door “taart”.

We smeren de aardappels meestal in met andere dingen, zoals boter of zure room – en voor onze poutineliefhebbende Canadese vrienden, jus en kaaswrongel.

Dus de knollen zelf zijn niet per se de schuldigen. Het is alles waarmee we ze serveren.

Koolhydraten en verzadiging

In feite zijn aardappelen en zoete aardappelen, deels vanwege hun koolhydraatgehalte, zeer verzadigende voedingsmiddelen.

Je eet ze, ze “plakken aan je ribben”, en je voelt je lange tijd vol.

(Er is een reden waarom “vlees en aardappelen” wordt gebruikt om een bevredigende maaltijd aan te duiden.)

In feite, in 2010, probeerde Chris Voigt, de uitvoerend directeur van de Washington State Potato Commission, een gek experiment: 2 maanden alleen aardappelen eten.

In het begin at hij alleen wanneer hij honger had, en verloor 12 pond in 3 weken. Om genoeg calorieën binnen te krijgen, verhoogde hij vervolgens zijn inname tot 20 aardappelen per dag… en hij zei dat hij zich nog nooit zo vol had gevoeld.

Ondanks dat hij blijkbaar aan zijn caloriebehoefte voldeed, viel Voigt gedurende de rest van het experiment nog eens 9 pond af. En dat niet alleen, ook zijn bloedwaarden (zoals cholesterol, triglyceriden en bloedglucose) verbeterden.

Nu raden we natuurlijk niet het 20-patato-per-dag dieet aan. Maar de resultaten van Voigt suggereren – althans anekdotisch – dat zetmeelrijke knollen in feite bevredigender en minder vetbevorderend zijn dan voorstanders van een koolhydraatarm dieet zouden verwachten.

Deel daarvan is het type koolhydraat dat in aardappelen en zoete aardappelen voorkomt.

Koolhydratentype: Zetmeel of suiker?

Hier zie je hoe een medium gebakken aardappel en een medium zoete aardappel zich tot elkaar verhouden in termen van calorieën, vezels, en macronutriëntengehalte.

Lijkt aardig op elkaar. Maar laten we het type koolhydraten eens nader bekijken.

Note: Medium aardappel: 173 gram. Middelgrote zoete aardappel: 114 gram. De bovenstaande tabel vergelijkt middelgrote knollen, die een typische portie (handvol) weergeven. Bron: Nutritiondata.self.com.

Zoals je hierboven kunt zien, zijn zoete aardappelen inderdaad zoeter: Ze bevatten bijna vier keer zoveel suiker als gewone aardappelen (maar als gewone aardappelen koel worden bewaard, verandert hun zetmeelgehalte na verloop van tijd langzaam in glucose en fructose).)

Resistent zetmeel

De meeste knollen bevatten wat resistent zetmeel – complexe zetmeelmoleculen die we niet kunnen verteren, die vervolgens worden afgebroken door onze darmbacteriën in onze dikke darm.

Vergeleken met zoete aardappelen, hebben gewone aardappelen meer resistent zetmeel.

Aardappelen hebben ook een type resistent zetmeel dat bekend staat als retrograde zetmeel: Wanneer je aardappelen kookt en vervolgens afkoelt, verschuiven de zetmeelmoleculen zichzelf in een andere structuur.

(Je hebt misschien hetzelfde soort fenomeen opgemerkt als je ooit een partij havermout hebt gekookt, gekoeld, en een geleiachtige textuur hebt opgemerkt nadat het was afgekoeld.)

U kunt het verschil zien dat de temperatuur maakt in de onderstaande grafiek. Ter vergelijking hebben we wat gekookte linzen en bananen toegevoegd.

Om zowel aardappelen als zoete aardappelen te verteren, moeten we het zetmeel dat in hun cellen is opgeslagen afbreken en vrijgeven.

Omdat een deel van dat zetmeel resistent zetmeel is, kost deze afbraak tijd en moeite, dus hoewel zowel aardappelen als zoete aardappelen veel koolhydraten bevatten, werken ze niet op dezelfde manier in ons lichaam als bewerkte voedingsmiddelen met veel koolhydraten.

(Voor meer over resistent zetmeel, zie Alles over resistent zetmeel.)

Glycemische score

Naast het feit dat ze “koolhydraatrijk” zijn, hebben eters zich vaak zorgen gemaakt over de glycemische index (GI) en glycemische belasting (GL) van aardappelen en zoete aardappelen.

GI is een maat voor hoe snel een voedingsmiddel wordt omgezet in glucose.

GL is een maat voor hoeveel een voedingsmiddel wordt omgezet in glucose.

Daarom worden eters verteld om voedingsmiddelen met een hoge GI en/of GL te vermijden. Veel mensen verkiezen daarom zoete aardappels boven gewone aardappels, uit angst dat gewone aardappels hun bloedsuikerspiegel de hoogte in jagen.

Hier zie je hoe de GI en GL van aardappels zich verhouden tot die van zoete aardappels.

(We hebben ook linzen en bananen meegenomen, gewoon om je een idee te geven van hoe de knollen zich verhouden tot andere veelgebruikte “koolhydraatrijke” voedingsmiddelen.)

Interessant is, is een extract (bekend als caiapo) van witte zoete aardappelen een veelbelovende behandeling voor diabetes type 2, waarvan is aangetoond dat het veel markers van stofwisselingsziekte verbetert.

In feite aten de lokale bewoners van Japan witte zoete aardappelen rauw als behandeling voor bloedarmoede, hoge bloeddruk en diabetes.

Hier zie je een vergelijking van de bloedglucoserespons op zoete aardappelen, gewone aardappelen, gewone aardappelen met caiapo, en gewone oude glucose.

Het probleem met GI / GL

Zoals je ziet, scoren witte aardappelen vaak hoger op glycemische index en glycemische belastingstesten dan zoete aardappelen. Maar betekent dit dat we gewone aardappelen moeten behandelen alsof het met vuil bedekte suikerklontjes zijn? Absoluut niet.

GI en GL zijn maar een klein deel van het verhaal.

GI verandert met het soort voedsel (zeg, bloemige versus wasachtige aardappelen).

GI verandert wanneer andere voedingsmiddelen worden geïntroduceerd. We pakken meestal geen gewone gebakken aardappel en beginnen er op te knagen. We eten over het algemeen zowel aardappelen als zoete aardappelen als onderdeel van maaltijden.

GI verandert met het bereiden van voedsel. Koken resulteert meestal in een lagere GI, omdat zetmeel zich kan binden met water. De droge hitte van het bakken daarentegen verlaagt het vochtgehalte en concentreert de suikers. Het snijden van aardappelen en zoete aardappelen helpt hun zetmeelgehalte te behouden, terwijl ze in hun geheel koken resulteert in meer suikergehalte.

Zoals je in de onderstaande grafiek kunt zien, hebben zoete aardappelen niet automatisch een “betere” GI dan witte aardappelen. Een gepofte of gebakken zoete aardappel heeft bijvoorbeeld een hogere GI dan een gekookte witte aardappel.

In the end, als je de richtlijnen van Precisie Voeding volgt, neem je waarschijnlijk magere eiwitten, gezonde vetten, andere groenten en fruit, en natuurlijk voorkomende vezels op in je dieet.

Je bent waarschijnlijk ook actief, wat je lichaam helpt koolhydraten beter te verwerken.

Dit betekent dat GI / GL niet het enige is waar je rekening mee moet houden bij het beoordelen van de “gezondheid” van een voedingsmiddel.

En het betekent ook dat de meeste gezonde en actieve mensen prima aardappelen en zoete aardappelen kunnen eten.

Koolhydratensoort doet ertoe

Dus, ook al zijn zowel aardappelen als zoete aardappelen “rijk aan koolhydraten”, niet alle koolhydraten zijn gelijk geschapen.

Door het type en de aard van de koolhydraten die ze bevatten, vullen zowel aardappelen als zoete aardappelen ons, geven ze ons energie, en laten ze ons lang verzadigd achter.

Als bonus stillen zoete aardappelen vaak het verlangen naar suiker, vooral als ze gebakken en gekarameliseerd zijn.

Paarse schil, witvlezige zoete aardappelen in het bijzonder (vaak te vinden in Oost-Aziatische keukens) hebben de neiging om een “cakeachtige”, karamelachtige smaak te hebben, waardoor ze perfect zijn om af en toe een suikertrekje te stillen.

vitamines en mineralen

In het algemeen zijn aardappelen en zoete aardappelen ongeveer gelijk in hun vitamine- en mineralengehalte.

Maar als het op vitamines en mineralen aankomt, zijn oranje zoete aardappelen vitamine A supersterren.

Vitamine A komt in retinolvorm voor in dierlijke voedingsmiddelen zoals eieren, en in rijke geïndustrialiseerde landen kunnen veel mensen het zich veroorloven om deze voedingsmiddelen te eten. Veel verwerkte voedingsmiddelen zijn ook verrijkt met vitamine A, dus weinigen van ons in Noord-Amerika lijden aan vitamine A-tekort.

In armere landen is vitamine A-tekort echter een veel voorkomend probleem, dat blindheid, andere gezondheidsproblemen en meer dan 600.000 sterfgevallen per jaar veroorzaakt (meestal bij jonge kinderen of zwangere vrouwen).

Samen met andere kleurrijke groenten en fruit (zoals bladgroenten en pompoen) bevatten oranje bataten hoge gehaltes van de carotenoïde vorm van vitamine A. Zo weinig als een handvol bataten per dag kan al de vitamine A leveren die een klein kind nodig heeft.

Het verbeteren van de toegang tot bataten en het kweken van vitamine A-rijke bataten zijn dus belangrijke voedingsstrategieën om vitamine A-tekort te voorkomen.

Bronnen: Nutritiondata.self.com

Antioxidanten & fytonutriënten

Zowel aardappelen als zoete aardappelen bevatten antioxidanten, stoffen die helpen oxidatieve schade in het lichaam te beheersen.

De fytochemicaliën (plantchemicaliën) in aardappelen en zoete aardappelen kunnen ons ook gezond houden door het immuunsysteem te reguleren, virussen en andere ziekteverwekkers te bestrijden, ontstekingen te beheersen en de groei van tumoren te remmen.

Naast stoffen als carotenoïden (vitamine A-precursoren), ascorbinezuur (vitamine C) en tocoferolen (vitamine E), bevatten aardappelen en zoete aardappelen ook een groot aantal andere potentieel nuttige fytochemicaliën, waaronder:

Net als met andere kleurrijke vruchten en groenten, gekleurde aardappelen en zoete aardappelen (d.

Het is zelfs zo dat roodvlezige of paarsvlezige aardappelen vergelijkbaar zijn met spruitjes, blauwe bessen of spinazie!

Gezellige chemicaliën

Leuk weetje! Aardappelen bevatten ook sporen van natuurlijk voorkomend temazepam en diazepam (ook wel Valium genoemd) samen met L-tyrosine (een voorloper van dopamine, een van onze “feel-good” neurotransmitters).

Zowel aardappelen als zoete aardappelen bevatten ook ongeveer dezelfde hoeveelheden L-tryptofaan, de grondstof voor serotonine, een andere “feel-good” neurotransmitter die ons kalm en gelukkig maakt.

Geen wonder dat je je zo lekker voelt na die spuds.

Antinutriënten

Antinutriënten zijn stoffen die ofwel de opname van voedingsstoffen belemmeren, ofwel fungeren als gifstoffen in het lichaam.

Alle plantaardige voedingsmiddelen bevatten antinutriënten als natuurlijke afweer tegen ongedierte, ziekten en bedreigingen door het milieu. Knollen vormen hierop geen uitzondering.

De meeste knollen zijn bijvoorbeeld relatief giftig als ze niet gekookt worden. En, zoals gezegd, groene aardappelen zijn giftig (dus snij de groene stukjes eraf of gooi de groene aardappelen helemaal weg).

Op het einde hebben zowel aardappelen als zoete aardappelen – net als bijna alle andere plantaardige voedingsmiddelen – een aantal antinutriënten.

Gelukkig komen deze in zeer lage hoeveelheden voor, en meestal is ons lichaam prima in staat om ze te verwerken.

Aardappel-antinutriënten

Aardappelen bevatten eiwitten zoals patatines en lectines die allergeen kunnen zijn, vooral als aardappelen rauw worden gegeten.

Mensen met andere allergieën (vooral latexallergieën) zijn gevoeliger voor aardappelallergieën, evenals kinderen. Lectines kunnen darmschade veroorzaken.

Aardappelen bevatten ook proteaseremmers, die een allergische reactie kunnen uitlokken of de vertering van eiwitten kunnen belemmeren.

Aardappelen bevatten salicylaten, die problemen kunnen veroorzaken voor mensen met een salicylaatintolerantie.

Ten slotte kan de Solanaceae plantenfamilie (waartoe ook tomaten, paprika’s en aubergines behoren) enigszins ontstekingsbevorderend zijn en reacties veroorzaken bij gevoelige mensen.

De meeste van deze problemen doen zich echter alleen voor bij mensen met bestaande allergieën, intoleranties en auto-immuunziekten. Als je aardappelen eet en je goed voelt, maak je er dan geen zorgen over.

Aardappel-antinutriënten

Bijna 80 procent van het eiwit in zoete aardappelen is sporamin, wat een trypsineremmer is. Trypsineremmers kunnen de spijsvertering belemmeren door de werking van het spijsverteringsenzym trypsine (dat ons helpt eiwitten te verteren) te verminderen.

Soramine kan echter ook een antioxidant zijn.

Net als bij aardappelen vermindert of verwijdert het koken veel antinutriënten van zoete aardappelen. Zoete aardappel allergie of intolerantie is vrij zeldzaam.

Wat maakt een voedingsmiddel “gezond”?

Zoals je inmiddels wel kunt raden, bepalen verschillende factoren of aardappelen en zoete aardappelen (of, wat dat betreft, de meeste andere voedingsmiddelen) meer of minder “gezond” of geschikt zijn voor jouw doelen.

Hoe ze worden bereid

Eet eten van aardappelen en zoete aardappelen gekookt in plaats van rauw.

Bakken, koken, of roosteren van aardappelen en zoete aardappelen is over het algemeen gezonder dan ze frituren. Bij frituren kan het zetmeel schadelijke acrylamiden aanmaken.

Waarmee eet je ze

Controleer je zoete aardappelen. Zit er een taartkorst onder of marshmallows op?

Zie je die gebakken aardappel wel onder de berg zure room en kaas?

Hmm… dan misschien niet ideaal als dagelijks gerecht.

Maar als je broccoli ziet en misschien een lekkere grasgevoerde biefstuk, of wildgevangen zalm, of wat bonen bij die knollen… go for it!

Een beetje gezond vet bij zoete aardappelen in het bijzonder zal u helpen hun vitamine A op te nemen.

Verwerkt vs onbewerkt

Wanneer gegeten als hele, minimaal bewerkte plantaardige voedingsmiddelen, zijn zowel de koolhydraten van aardappelen als zoete aardappelen relatief traag-verbrandend.

Kies dus voor de salade Niçoise boven de instant aardappelpureevlokken, aardappelwodka en zoete aardappelsiroop.

Nutriëntendichtheid

Wanneer ze worden gegeten als hele, minimaal bewerkte voedingsmiddelen, hebben zowel aardappelen als zoete aardappelen een hoge nutriëntendichtheid.

(Natuurlijk, het is geen boerenkool, maar dat zijn maar weinig voedingsmiddelen.)

Zowel aardappelen als zoete aardappelen bevatten vitaminen en mineralen, antioxidanten en fytonutriënten.

Als je op zoek bent naar een stoot carotenoïde vitamine A, dan is een oranje gevlekte zoete aardappel een duidelijke winnaar. Maar als je zin hebt in een beetje anthocyanine antioxidant actie, probeer dan eens een blauwvlezige aardappel. Mix it up!

Verzadiging

Minder gezonde voeding is vaak makkelijker te overeten.

Zeker, we hebben ons allemaal wel eens te goed gedaan aan aardappelpuree met Thanksgiving of zoete aardappelfrietjes in onze stamkroeg. Maar als we zowel aardappelen als zoete aardappelen op de juiste manier bereiden en ze langzaam eten als onderdeel van een normaal, PN-vriendelijk dieet, vinden we beide meestal bevredigend en vullend.

Effecten op de voedselketen en het milieu

Aardappelen en zoete aardappelen zijn relatief winterharde gewassen die in de meeste klimaten gemakkelijk te telen zijn, hoewel zoete aardappelen het liever iets warmer hebben. Zelfs als je maar een beetje ruimte hebt, kun je beide soorten knollen in een emmer telen.

Aardappelen en zoete aardappelen zijn gewassen met een lage impact, die weinig water of extra verwerking nodig hebben.

Jouw erfgoed en geschiedenis

Een deel van “gezondheid” is in staat zijn om samen met anderen van voedsel te genieten, en in verbinding te staan met ons erfgoed. Aardappelen en zoete aardappelen maken deel uit van de meeste traditionele keukens.

Dus, afgezien van hun nutriëntengehalte, bevorderen aardappelen en zoete aardappelen “gezondheid” door middel van voedsel en sociale relaties.

Samenvatting: wat wij aanbevelen

“Lab significant” vs “real-world significant”

Je hebt het misschien al geraden: hoewel we ons veel baseren op klinisch onderzoek, proberen we ook te relativeren.

We proberen niet te verzanden in getallen, of geïsoleerd te kijken naar afzonderlijke voedingsstoffen of voedingsmiddelen.

Mensen eten tenslotte geen “voedingsstoffen”. Ze eten voedsel. Ze eten maaltijden.

Een gebakken aardappel bij de maaltijd of oma’s aardappelsalade op een familiereünie samen met 7 andere gerechten is heel wat anders dan een nuchtere proefpersoon die precies 200 gram gebakken aardappel en verder niets te eten krijgt.

“Lab significant” – d.w.z. kleine variaties in getallen – is niet “real-world significant” – d.w.z. wat van belang is voor echte, unieke mensen die echte levens leiden in echte lichamen.

Dus werken we nauw samen met Precision Nutrition Coaching klanten om te zien hoe wetenschappelijke theorieën en bevindingen zich manifesteren in het echte leven – buiten het lab.

PN’s eetrichtlijnen

Gebaseerd op het beschikbare onderzoek en onze ervaring met het helpen van meer dan 100.000 cliënten bij het verbeteren van hun eetgewoonten:

We bevelen zowel aardappelen als zoete aardappelen aan als onderdeel van een gezondheidsbevorderend dieet, omdat we weten dat het opnemen van beide:

• geeft mensen “carb variëteit”;
• helpt mensen zich psychologisch tevreden en lichamelijk verzadigd voelen;
• helpt mensen gestage, slow-burn energie te geven; en
• helpt mensen zich “normaal” te voelen bij het veranderen van hun voedingsgewoonten (omdat aardappelen en zoete aardappelen vertrouwde voedingsmiddelen zijn).

Meer nog, mensen kunnen deze algemene aanbeveling gemakkelijk aanpassen aan hun individuele doelen.

We raden aan te beginnen met een basislijn van 1 tot 2 handvol zetmeelrijke koolhydraten per maaltijd. Dit kunnen aardappelen of zoete aardappelen zijn, maar ook tal van andere heerlijke en voedzame keuzes: bonen en linzen, fruit, hele minimaal bewerkte granen, enz.

We raden aan dat mensen hun portiegrootte en voedselkeuzes aanpassen op basis van:

• hun individuele doelen (vetverlies, massatoename, brandstof voor sportprestaties, enz.);
• hun individuele lichaamsgrootte (kleinere mensen krijgen minder; grotere mensen krijgen meer);
• hun individuele behoefte aan koolhydraten (die, als je actief en slanker bent, meestal hoger zal zijn);
• hun individuele voedselovergevoeligheden; en
• hun individuele voorkeuren.

We raden mensen aan te experimenteren met verschillende soorten aardappelen en zoete aardappelen, evenals bereidingsmethoden en keukens. Variatie is het kruid van het leven!

Voor meer over aardappelen, kijk op Alles over Aardappelen.

Wat te doen nu:Enkele tips van Precision Nutrition.

Ga verder dan “goede voedingsmiddelen” en “slechte voedingsmiddelen”.

In plaats daarvan, vraag: Heeft dit voedsel een toegevoegde waarde voor mijn lichaam? Voedt het me en heb ik er baat bij? Zowel aardappelen als zoete aardappelen kunnen een waardevol onderdeel zijn van je gezonde dieet.

Probeer eens iets nieuws.

Exploreer de soorten aardappelen en zoete aardappelen die verkrijgbaar zijn. Ga op zoek naar ongewone of kleurrijke variëteiten op uw plaatselijke boerenmarkt. Of kweek er een paar in uw eigen tuin.

Kies voor hele, verse, minimaal bewerkte voedingsmiddelen.

Of het nu een gewone aardappel is of een zoete aardappel, het is nog steeds beter dan chips.

Denk na over de bereiding.

Bak, kook, rooster, en/of stoom uw aardappelen en zoete aardappelen. Kook aardappelen in plaats van ze rauw te eten. Als u wilt profiteren van de retrograde zetmeel, koel uw aardappelen na het koken.

Observeer hoe JIJ je voelt na het eten van een bepaald voedsel.

Voel je je verkwikt of geïmmobiliseerd na een aardappel of zoete aardappel? Tevreden of uitgehongerd? Vol met langdurige energie of een dutje in de hoek? Slank en licht of zwaar en futloos? Verzamel gegevens en handel daarnaar.

Let op signalen van gevoeligheden en intoleranties.

Als je vermoedt dat je misschien een voedselintolerantie hebt, probeer dan een voedseldagboek bij te houden om te zien of je je symptomen in verband kunt brengen met een bepaald voedingsmiddel. Witte aardappelen kunnen een probleem zijn, als je een onderliggende gevoeligheid hebt (zoals een auto-immuunziekte of andere allergieën, met name een latexallergie). De meest voorkomende symptomen van aardappelintolerantie zijn eczeem, maagklachten, netelroos en zwellingen, of – in zeldzame situaties – anafylaxie. Voor de meeste mensen (vooral volwassenen) zijn aardappelen prima.

Klik hier om de informatiebronnen te bekijken waarnaar in dit artikel wordt verwezen.

Als je coach bent, of dat wilt worden…