Zure room, crema, en crème fraîche: deze drie zuivelproducten worden vaak gebruikt om voedsel zoals aardappelen, salades en nacho’s een koele weelderigheid en body te geven. Maar hoewel alle drie de producten op dezelfde manier worden gemaakt – door vriendelijke bacteriën aan zware room toe te voegen – zijn het technisch gezien allemaal verschillende ingrediënten.
Zure room heeft een vetgehalte van ongeveer 20 procent en een uitgesproken zure smaak, waardoor het een goede mix is voor elk gerecht dat een beetje pit kan gebruiken. Soms wordt het gestabiliseerd met toevoegingen als gelatine, plantaardige enzymen of dierlijke enzymen om het product dikker te maken. Maar omdat het een relatief laag vetgehalte en een hoog eiwitgehalte heeft, is het minder stabiel onder hitte en heeft het de neiging gemakkelijk te stremmen. Daarom kan het het beste worden gebruikt in koude bereidingen of helemaal aan het eind worden toegevoegd aan de bovenkant van een heet gerecht (zoals chili).
Dan is er nog de kwestie van de Mexicaanse crema, die vloeibaarder, dunner en iets zoeter is dan crème fraîche en zure room. In de Latijnse keuken zijn er een aantal verschillende soorten gekweekte crèmes, zoals de zure, dunne jocoque en de dikkere crema Salvadoreña, maar de meest voorkomende is de zoete, pittige crema Mexicana. Het is verkrijgbaar bij Mexicaanse kruideniers, maar als je het niet kunt vinden, het is gemakkelijk genoeg om zelf te maken met zware room en karnemelk (of, in een snuifje, een mengsel van zure room en zware room).
Alledrie zijn ze populair op pittig eten als nacho’s en taco’s, dus tenzij je ze door en door verhit of de dikte van de room een echt probleem is, kunnen ze vaak door elkaar worden gebruikt.
Skillet is een nieuw blog van Lifehacker dat gaat over geweldig zijn in de keuken. Volg ons hier op Twitter.