Een zwaartekrachtheuvel, ook bekend als magnetische heuvel, mysterieheuvel, mysterieplek, zwaartekrachtweg of anti-zwaartekrachtheuvel, is een plek waar de indeling van het omringende land een optische illusie veroorzaakt, waardoor een lichte helling naar beneden een helling naar boven lijkt te zijn. Zo lijkt een auto die uit de versnelling staat tegen de zwaartekracht in bergopwaarts te rollen. Er zijn honderden erkende zwaartekrachtheuvels over de hele wereld.
De helling van zwaartekrachtheuvels is een optische illusie, hoewel sites vaak gepaard gaan met beweringen dat magnetische of bovennatuurlijke krachten aan het werk zijn. De belangrijkste factor die bijdraagt aan de illusie is een geheel of grotendeels versperde horizon. Zonder horizon wordt het moeilijk om de helling van een oppervlak te beoordelen, omdat er geen betrouwbare referentie is. Objecten waarvan men normaal zou aannemen dat ze min of meer loodrecht op de grond staan, zoals bomen, kunnen in werkelijkheid overhellen, waardoor de visuele referentie teniet wordt gedaan.
De illusie is vergelijkbaar met de Ames-kamer, waarin objecten ook kunnen lijken te rollen tegen de zwaartekracht in.
Het tegenovergestelde fenomeen – een weg bergop die vlak lijkt – staat in de wielersport bekend als een “vals plat”.