Guinguette Marais Poitevin

Op elk moment zijn meer dan 10 miljoen vrouwen in de Verenigde Staten zwanger of geven ze borstvoeding, en het blootstellen van een foetus of pasgeborene aan antibiotica kan een unieke bedreiging vormen. Veranderingen tijdens zwangerschap en borstvoeding kunnen ook farmacokinetische en farmacodynamische veranderingen teweegbrengen die de doeltreffendheid van antibiotica veranderen. Nahum en collega’s hebben de literatuur over antibioticagebruik herzien om bijgewerkte, op bewijs gebaseerde informatie te verstrekken over antibioticagebruik bij vrouwen die zwanger of zogend zijn.

De onderzoekers bestudeerden gepubliceerde medische literatuur, bronnen over teratogeniteit en het voorschrijven aan vrouwen die zogende of zwangere vrouwen zijn, en ze abstraheerden gegevens van productetiketten voor geneesmiddelen die door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) zijn goedgekeurd voor gebruik tijdens de zwangerschap. De auteurs identificeerden 124 referenties die betrekking hadden op 11 veel voorgeschreven antibiotica, die allemaal de placenta passeren en worden uitgescheiden in menselijke moedermelk.

Er was geen teratogeen potentieel voor penicillines G en V kalium (V-Cillink); onwaarschijnlijk potentieel voor amoxicilline, chlooramfenicol (Chloromycetine), ciprofloxacine (Cipro), doxycycline (Vibramycin), levofloxacine (Levaquin), en rifampine (Rifadin); en onbepaald potentieel voor clindamycine (Cleocin), vancomycine, en gentamicine (zie bijgaande tabel). Alle middelen vielen in de FDA-zwangerschapscategorie B (amoxicilline, clindamycine, penicilline G, penicilline V-kalium, en vancomycine) of C (chlooramfenicol, ciprofloxacine, gentamicine, levofloxacine, en rifampine), behalve doxycycline, dat in categorie D viel.

Er zijn aanwijzingen dat voor amoxicilline, gentamicine, en penicillines G en V kalium een verhoogde maternale dosis of kortere doseringsintervallen moet worden overwogen. Voor de andere antibiotica was de informatie over de farmacokinetiek tijdens de zwangerschap echter ontoereikend. Er waren beperkte gegevens over verschillende andere aspecten van antibioticagebruik tijdens de zwangerschap, maar de auteurs benadrukken dat het uitvoeren van studies op dit gebied een uitdaging zou zijn.

Ondanks het gebrek aan wetenschappelijk bewijs concluderen de auteurs dat artsen een afgewogen oordeel moeten vellen over het welzijn van de moeder en haar kind alvorens beslissingen te nemen over het gebruik van antibiotica tijdens de zwangerschap en de borstvoeding.