Chloor in kraanwater is veilig om te drinken
March 30, 2010
De laatste tijd wordt er in de pers veel reclame gemaakt voor nieuwe waterfilters voor kranen, douches en complete thuissystemen. Als marketing tactiek om de verkoop van deze producten te verhogen, hebben de adverteerders een ongefundeerd risico overdreven dat verbonden is aan het chloreren van drinkwater. Ze gaan voorbij aan de voordelen van chloor als een goedkoop en zeer effectief desinfectiemiddel en erkennen niet dat de wettelijke limieten voor chloor en desinfectiebijproducten zijn vastgesteld na een grondige evaluatie van geloofwaardige gezondheidsgegevens.
De Environmental Protection Agency (EPA) zegt dat de meeste mensen hun drinkwater thuis niet hoeven te behandelen om het veilig te maken. Als de smaak de eerste zorg is, zal een goedkope waterkruik, koelkast of kraanhulpstuk met een koolstoffilter waarschijnlijk helpen. Een douchefilter kan extra zekerheid bieden voor mensen “die kwetsbaarder zijn voor de gevolgen van via water overgebrachte ziekten”, zoals baby’s, ouderen of mensen met een verzwakt immuunsysteem.
Hoewel, veel consumenten willen niet dat hun kraanwater ongefilterd is op het punt van gebruik. Volgens een vorig jaar gepubliceerde Gallup-enquête is de vervuiling van drinkwater de grootste zorg van de Amerikanen over het milieu. Velen maken zich zorgen over het risico van ziekten, waaronder kanker, die in verband kunnen worden gebracht met verontreinigende stoffen zoals arsenicum, chloor en farmaceutische producten die soms in drinkwater worden aangetroffen. Maar er is geen echt bewijs om deze zorgen te onderbouwen.
Het belangrijkste doel van chloor in het water is het vernietigen van bacteriën en virussen die op allerlei manieren in een watersysteem kunnen terechtkomen. Een chloorresidu biedt de eerste bescherming tegen deze bekende en welbekende ziekteverwekkers. Het is de enige doeltreffende, grootschalige methode voor residuele bescherming van drinkwater. Hoewel chloor met organisch materiaal in het water kan reageren en zo een laag niveau van verontreinigende stoffen kan vormen, zijn deze nauw gereguleerd door de EPA.
De EPA eist dat behandeld leidingwater een detecteerbaar niveau van chloor bevat om besmetting te helpen voorkomen. De toegestane chloorconcentraties in drinkwater (tot 4 delen per miljoen) vormen “geen bekend of te verwachten gezondheidsrisico met een toereikende veiligheidsmarge”. Alleen op chloor gebaseerde desinfectiemiddelen kunnen blijvende bescherming bieden tegen door water overgebrachte ziekten in het hele distributiesysteem, van de zuiveringsinstallatie tot de kraan van de consument.
Meer dan 98 procent van de Amerikaanse watervoorzieningssystemen die drinkwater desinfecteren, gebruiken chloor. In de VS zijn we al meer dan een eeuw afhankelijk van chloor als desinfectiemiddel voor ons drinkwater. Volksgezondheidsfunctionarissen hebben waterchlorering uitgeroepen tot een van de grootste successen van het millennium op het gebied van de volksgezondheid. Het echte gevaar, als het gaat om chloor, is het elimineren van het gebruik ervan.
Voor meer artikelen over de veiligheidsvoordelen van gechloreerd drinkwater, kunt u terecht op Safe Drinking Water.