Kathedraal van Chartres

Uitzonderlijke universele waarde

Korte synthese

De kathedraal van Notre-Dame de Chartres, gelegen in de regio Centre-Val-de-Loire, is een van de meest authentieke en complete werken van religieuze architectuur uit het begin van de 13e eeuw. Het was het doel van een pelgrimstocht gewijd aan de Maagd Maria, een van de meest populaire in het gehele middeleeuwse westerse christendom. Door de eenheid van haar architectuur en decoratie, het resultaat van onderzoek van de eerste gotiek, haar immense invloed op de kunst van het middeleeuwse christendom, verschijnt de kathedraal van Chartres als een essentieel oriëntatiepunt in de geschiedenis van de middeleeuwse architectuur. Het uitstekende glas-in-lood ensemble, monumentale beelden uit de 12e en 13e eeuw en de geschilderde versieringen wonderbaarlijk bewaard gebleven van de tand des mensheid en de tijd, maken Chartres een van de meest bewonderenswaardige en de best bewaarde voorbeelden van gotische kunst.

De rond het midden van de 12e eeuw gebouwde westelijke gevel, met zijn drie portalen waarvan de zijbeuken zijn versierd met beeldzuilen (Portail Royal), zijn twee torens, zijn zuidelijke spits en zijn drie grote glas-in-lood ramen, vormen een authentiek en compleet voorbeeld dat ons is overgebleven van deze kunst die in St Denis is ontstaan, en die de komst markeerde van een originele wijze van plastische expressie, bekend als de gotische stijl.

Het schip en het koor, gereconstrueerd vanaf 1194, vormen de eerste architectonische formule die in de 13e eeuw op grote schaal zal worden toegepast.

De monumentale beeldhouwwerken van de kathedraal van Chartres worden zowel om hun overvloed als om hun kwaliteit gewaardeerd: de grote ensembles, reliëfs en beelden, van het Koninklijke Portaal bij de ingang van het schip, de zes portalen en twee portalen uit 1210 bij de noordelijke en zuidelijke ingang van het transept, bieden een compleet panorama van de gotische beeldhouwkunst vanaf het moment dat zij brak met de Romaanse tradities om het subtiele evenwicht van idealisme en realisme te bereiken dat haar hoogtepunt kenmerkt. In deze kathedraal, zetel van een vermaarde school, stonden technisch en artistiek meesterschap ten dienste van een hoogontwikkelde iconografische wetenschap.

Ten slotte is in de kathedraal van Chartres het homogene decor van gebrandschilderde ramen, uitgevoerd tussen circa 1210 en 1250, bijna volledig bewaard gebleven. Daarbij komen nog de drie gebrandschilderde ramen uit de 12e eeuw boven het Koninklijk Portaal en de grote rozen uit de 13e eeuw op de drie gevels: in het westen het Laatste Oordeel; in het noorden de Verheerlijking van de Maagd; in het zuiden de Verheerlijking van Christus.

Criterium (i): De kathedraal van Chartres is vrij snel en bijna in één keer gebouwd en vormt door de eenheid van architectuur en glas-in-lood, gebeeldhouwde en geschilderde decoratie de volledige en volmaakte uitdrukking van een van de meest karakteristieke aspecten van de middeleeuwse kunst.

Criterium (ii): De kathedraal van Chartres heeft een aanzienlijke invloed uitgeoefend op de ontwikkeling van de gotische kunst in Frankrijk en daarbuiten. De architecten van de kathedralen van Reims, Amiens en Beauvais hebben het fundamentele ontwerp van Chartres, dat navolging vond in Keulen in Duitsland, Westminister in Engeland en Leon in Spanje, alleen maar verrijkt. Op het gebied van gebrandschilderd glas reikte de invloed van het atelier van Chartres tot Bourges, Sens, Le Mans, Tours, Poitiers, Rouen, Canterbury, door verspreiding of verbreiding van werken.

Criterium (iv): De kathedraal van Chartres is zowel een symbool als een basistype bouwwerk. Het is het meest verhelderende voorbeeld dat men zou kunnen kiezen om de culturele, sociale en esthetische realiteit van de gotische kathedraal te definiëren.

Integriteit

De kathedraal van Chartres werd vanaf het moment van haar bouw beschouwd als een model, vanwege de nieuwheid en perfectie van de technische en esthetische onderdelen die werden aangenomen. Alle elementen die haar tot een architectonische referentie maakten, met name het schip en het koor, zijn intact gebleven.

De gesculpteerde versieringen (portalen en oksaalelementen) bieden een compleet panorama van de gotische stijl. In de kathedraal zijn ook opmerkelijke glas-in-lood ramen uit het midden van de 12e eeuw bewaard gebleven, evenals bijna het gehele homogene glas-in-lood decor dat het grootste ensemble van glas-in-lood ramen uit de eerste helft van de 13e eeuw omvat. Tenslotte is bij de restauratie van het interieur het beschilderde decor uit de 13e eeuw te zien, dat een bijna volledig bewaard gebleven vals-stenen werk vormt.

Latere toevoegingen aan het einde van de gotiek (Vendôme kapel, noordwestelijke spits, Klok Pavillon), de Renaissance (koor kloostergang), Klassieke tijdperk (ontwikkeling van het Victor Louis koor), Industriële tijdperk (Emile Martin ijzeren structuur) en Hedendaagse (glas in lood creatie) hebben de zuiverheid van het ensemble niet veranderd.

De kathedraal van Chartres neemt een opmerkelijke positie in de vlakte van de Beauce in. Haar silhouet, zichtbaar tot meer dan 25 km in de omtrek, vormt een bijzonder duidelijk baken in het landschap. Een waar ontmoetingspunt dat de opmerkelijke relatie van het architectonische werk met de omringende site symboliseert. Deze perceptie van de kathedraal “tussen hemel en aarde” werd door vele illustere kunstenaars en schrijvers opgeroepen.

Echtheid

De kathedraal van Chartres vertoont een opmerkelijke authenticiteit, zowel door haar structuur als door haar versieringen, met name de portalen en hun gebeeldhouwde versieringen die weinig veranderingen hebben ondergaan, en het uitzonderlijke geheel van glas-in-loodramen uit de 13e eeuw, die het voorwerp zijn van voortdurende conservatiemaatregelen en zich vandaag in een opmerkelijke staat van conservering bevinden. De enige belangrijke veranderingen die het gebouw heeft ondergaan, zijn de afbraak van het doksaal in de 17e eeuw en de brand in het dak in 1836. De metalen structuur, die in 1837 werd geplaatst om het dak te vervangen, is een opmerkelijk element uit de 19e eeuw dat volledig deel uitmaakt van de waarden van het bouwwerk.

Bescherming en beheer

De kathedraal van Chartres is eigendom van de Staat en staat sinds 1862 in zijn geheel op de monumentenlijst. In die hoedanigheid geniet zij van instandhoudingsmaatregelen die door het Ministerie van Cultuur en Communicatie worden gefinancierd en rechtstreeks ten uitvoer worden gelegd. De kathedraal maakt deel uit van het opmerkelijke erfgoed van de stad Chartres, waarvoor een beschermings- en saneringsplan van kracht is. Wettelijk erkend als katholiek gebouw, mag het niet voor andere erediensten worden gebruikt.

Het beheer van het eigendom wordt verzekerd door de Staat, de religieuze autoriteiten, het Nationaal Monumentencentrum en de stad Chartres. De belangrijke bezoekersstroom in deze dichte stedelijke omgeving heeft geen negatieve invloed op de integriteit en de authenticiteit van het eigendom dankzij de efficiënte coördinatie van al deze actoren. De relatie tussen de kathedraal en haar landschap is nu echter kwetsbaar geworden ten gevolge van de ontwikkelingsdruk.

Als het beheersplan er eenmaal is, zal het de landschapsdimensie van de kathedraal in de instrumenten voor ruimtelijke ordening opnemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *