Leah in de Bijbel

Het verhaal van Leah in de Bijbel

Het verhaal van Leah begint in Genesis 29. De oom van Jakob, Laban, had twee dochters. Lea, de oudste, had ogen die “teer” waren. Rachel, op wie Jakob verliefd werd, was Labans jongste dochter; en zij “was mooi van vorm en uiterlijk” (Genesis 29:16-17).

Jakob sloot een overeenkomst om Laban zeven jaar te dienen voor de mogelijkheid om met Rachel te trouwen.

Jakob en Leah

Aan het eind van de zeven jaar was er een huwelijksfeest, met het gebruikelijke eten en drinken. Laban gaf op bedrieglijke wijze Lea, in plaats van Rachel, aan Jakob.

De Bijbel zegt: “Zo geschiedde het in de morgen, dat ziet, het was Lea.” Dit is zeker een understatement van de verbazing die Jakob had toen deze verwisseling werd ontdekt! Hij eiste van zijn schoonvader: “Wat hebt gij mij aangedaan? Was het niet om Rachel dat ik u diende? Waarom hebt gij mij dan bedrogen?” (Genesis 29:25).

Laban antwoordde dat het niet de gewoonte was om de jongste dochter eerder ten huwelijk te geven dan de oudste dochter. Hij zei tegen Jakob dat hij Lea’s week van huwelijksfeesten moest volbrengen, en dan kon hij ook Rachel tot vrouw krijgen.

Maar om Rachel tot vrouw te krijgen, moest Jakob Laban nog zeven dienstjaren geven (Genesis 29:26-27).

Leah’s huwelijk

Nadat Jakob een week lang zijn huwelijk met Leah had gevierd, nam hij daarna ook Rachel tot vrouw, en over een zeer belangrijke dynamiek in dit huwelijk wordt ons verteld in vers 30: “Toen ging Jakob ook in op Rachel, en hij had ook Rachel meer lief dan Leah.”

Laban dacht dat hij er in geslaagd was om een goede deal te sluiten in deze deals, maar wat voor gevolgen had dit alles voor Leah? Zij was nu de vrouw van Jakob, een man die haar niet had begeerd en ook niet verwachtte dat zij zijn vrouw zou worden. Jakob was al die tijd verliefd geweest op haar jongere zuster Rachel!

Ongeliefde vrouw

Stelt u zich eens voor hoe het voor Lea moet hebben gevoeld om een week lang haar man te hebben en hem vervolgens te laten wegrukken door haar jongere zuster! Leah wist dat zij de ongeliefde vrouw was. Soms lijden vrouwen onder het gevoel dat ze niet geliefd zijn. Soms zijn ze het slachtoffer van ongelukkige huwelijken buiten hun schuld om.

Maar God was zich bewust van deze ongelukkige situatie, en Hij had medelijden met Lea. “Toen de HEER zag dat Lea onbemind was, opende Hij haar schoot, maar Rachel was onvruchtbaar” (Genesis 29:31).

Leah werd door God niet over het hoofd gezien of onbemind gemaakt. God beloonde haar met kinderen, wat in die dagen een zeer belangrijke eer was voor een echtgenote. De namen die Lea vervolgens voor haar zonen koos, toonden aan dat zij geloof, vertrouwen en hoop had in God.

Zonen van Lea

“Zo werd Lea bevrucht en baarde een zoon en zij noemde zijn naam Ruben ; want zij zeide: De HERE heeft mijn benauwdheid zeker aanschouwd. Daarom zal mijn man mij nu liefhebben'”. (Genesis 29:32).

God ziet inderdaad om naar de verdrukking en het lijden van vrouwen die in Hem geloven. Lea hoopte dat haar man haar nu zou liefhebben, want zij had hem zijn eerstgeboren zoon gebaard. Zij geloofde dat Jakob haar niet langer zou negeren.

God ziet de ellende en het lijden aan van vrouwen die in Hem geloven. God zegende Leah opnieuw: “Toen werd zij opnieuw zwanger en baarde een zoon, en zij zei: ‘Omdat de HEER gehoord heeft dat ik onbemind ben, heeft Hij mij daarom ook deze zoon gegeven.’ En zij noemde zijn naam Simeon” (wat ‘Gehoord’ betekent, Genesis 29:33).

Leah had er vertrouwen in dat God haar benarde situatie van onbemind zijn had gehoord en haar ook deze zoon had gegeven. Lea was nog steeds de enige moeder van Jakobs kinderen.

In vers 34, Lea “werd opnieuw zwanger en baarde een zoon, en zei: ‘Nu zal mijn man aan mij gehecht raken, omdat ik hem drie zonen heb gebaard.’ Daarom werd zijn naam Levi genoemd” (wat “gehecht” betekent).

Leah hoopte dat Jakob, nu hij drie zonen had, nog meer aan haar gehecht zou zijn. Lea wist ook dat God haar hielp.

Judea betekent lof

“En zij werd opnieuw zwanger en baarde een zoon, en zij zei: ‘Nu zal ik de HEER loven.’Daarom noemde zij zijn naam Juda. Toen hield zij op met baren” (Genesis 29:35).

Leah was zo blij voor God om deze vierde zoon dat zij hem “Lof” noemde. Men moet God altijd loven voor zegeningen. Lea gaf God de eer voor haar geluk en vreugde door de Heer te loven. Dit vertelt ons veel over de geestelijke toestand van Lea in deze tijd. De dingen waren ten goede veranderd voor Lea!

Leah schonk haar zoon Juda deze prachtige naam van “Lof”, en het werd een naam van profetische zegen voor hem.

Aan het eind van Jakobs leven, let op de zegen die hij over Juda uitsprak: “Jij bent degene die je broers zullen prijzen. Uw hand zal op de nek van uw vijanden liggen; uw vaders kinderen zullen zich voor u buigen” (Genesis 49:8). Jakobs zegen over Juda was ingegeven door de Heilige Geest en was een profetie van God.

Een koninklijke scepter van koningschap zou in Juda’s familielijn worden gevestigd, tot lof van God. Jakobs zegen over zijn zoon Juda wordt voortgezet in Genesis 49:10: “De scepter zal van Juda niet wijken, noch een wetgever van tussen zijn voeten, totdat Shiloh komt, en aan Hem zal de gehoorzaamheid van het volk zijn.”

Koning David was van de stam van Juda, en hij prees de Heer. Uit zijn geslacht is onze Heer en Koning, Jezus Christus, voortgekomen, die allen op aarde met lof zullen aanbidden!

Bilhah en Zilpah

Leah was een tijd lang gestopt met kinderen baren, en Rachel had nog geen kinderen gebaard; daarom schonken de twee zusters hun dienstmaagden, Bilhah en Zilpah, aan Jakob, en uit de dienstmaagden werden meer zonen geboren voor Jakob.

“God heeft mij met een goede gave begiftigd”

Daarna baarde Leah een vijfde zoon, Issachar genaamd, wat “Loon” betekent. Wat interessant is om op te merken, is dat zij voorafgaand aan haar conceptie van Issachar tot God had gebeden, en God verhoorde haar gebeden (Genesis 30:17-18).

Leah werd ook weer zwanger en baarde Jakob een zesde zoon, Zebulon, wat “Woning” betekent (vers 20).

Leah had nu zes van Jakobs twaalf zonen gebaard, en zij deed de volgende uitspraak in Genesis 30:20, waarin zij God de eer en de glorie gaf: “God heeft mij begiftigd met een goede gave; nu zal mijn man bij mij wonen, want ik heb hem zes zonen gebaard.”

Het woord voor “gave” in deze passage impliceert een “geschenk” of “bruidsschat.” Lea wist dat God haar een aanzienlijke gift of bruidsschat had geschonken door haar zes zonen te schenken. Leah baarde ook een dochter met de naam Dinah.

Zonen van Rachel

Toen God klaar was met het vullen van Leah’s leven met kinderen, “dacht God aan Rachel, en God luisterde naar haar en opende haar baarmoeder” (Genesis 30:22). De timing was belangrijk. Jakobs groeiende gezin, met Lea’s talrijke kinderen, had Lea vreugde gebracht en Rachel vernederd.

Nu beantwoordde God Rachels verzoek, en toen Rachel haar eerstgeboren zoon, Jozef, baarde, zei Rachel: “God heeft mijn smaad weggenomen” (Genesis 30:23).

Josef betekent “Hij zal toevoegen”, want Rachel geloofde: “De HEER zal mij nog een zoon toevoegen” (vers 24). En Rachel had gelijk; ze zou nog een zoon krijgen, die Jakob Benjamin zou noemen.

Rachel en Leah zijn het eens

Werd de breuk tussen de zussen ooit geheeld? Dat zegt de Bijbel niet. Maar toen Jakob Laban wilde verlaten, antwoordden Rachel en Lea eensgezind aan Jakob, waaruit blijkt dat zij hetzelfde dachten over hun vader Laban en over Jakobs plan om Laban te verlaten:

“Is er nog een deel of erfenis voor ons in het huis van onze vader? Worden wij door hem niet als vreemdelingen beschouwd? Want hij heeft ons verkocht, en ook ons geld geheel verteerd. Want al deze rijkdommen, die God onze vader heeft ontnomen, zijn werkelijk van ons en onze kinderen; nu dan, wat God u ook gezegd heeft, doe het” (Genesis 31:14-16).

Lessen uit het leven van Lea

Wat kunnen we leren uit het verhaal van Lea? Een bekende zegen, die heel Israël kende, werd later over Ruth uitgesproken: “De HEERE maakt de vrouw die in uw huis komt gelijk aan Rachel en Lea, de twee die het huis van Israël bouwden” (Ruth 4:11).

Leah en Rachel (en hun dienstmaagden) bouwden inderdaad het huis van Israël – 12 zonen en een dochter! God kan Zijn wil werken ondanks menselijke onvolmaaktheden, motieven en emoties. Rachel en Leah hadden onvolmaaktheden, zoals alle mannen en vrouwen hebben. Maar ondanks die onvolkomenheden gebruikte God hen om het huis van Israël te bouwen.

Leah’s geloof

We kunnen ook een les leren uit Leah’s geloof in God en uit haar beproevingen.

God is de gever van alle goede gaven, en Leah gaf altijd de eer aan God en aan Gods voorzienigheid. Toen zij zich alleen en ongeliefd voelde, bad zij en vertrouwde op God, en God was er om haar te helpen.God is de gever van alle goede gaven, en Leah gaf altijd krediet aan God en Gods voorzienigheid. Toen zij zich alleen en ongeliefd voelde, bad zij en vertrouwde op God, en God was er om te helpen. Ze hield hoop en zag dat God haar zegende.

God was trouw door haar een kinderschat te schenken – een erfenis. Lea’s man, Jakob, woonde inderdaad bij Lea in het land dat de kinderen van Israël zouden erven.

Grot van de patriarchen

Als epiloog bij dit verhaal, hoe liep het leven van Lea uiteindelijk af? Na de dood van Rachel bleef Lea als vrouw van Jakob, en moeder van zijn vele kinderen, in Kanaän wonen. De Bijbel zegt niet wanneer zij stierf, maar Lea is begraven in de grot van Machpelah, samen met haar man Jakob (Genesis 49:29-31).

Volgens de Joodse traditie is dit de Grot van de Patriarchen in Hebron. (Rachel, die in het kraambed stierf, werd begraven “op de weg naar Efrath (dat is Bethlehem)” (Genesis 35:19).)

In het familiegraf liggen de vader en moeder van Leah’s echtgenoot, Izaäk en Rebekka; en de grootvader en grootmoeder van haar echtgenoot, Abraham en Sarah. Leah zal in een opstanding tot leven ontwaken in de toekomst en zal ontdekken hoeveel kinderen zij werkelijk heeft!

God zal onze gebeden horen en voor ons tussenbeide komen. Leah, de vrouw van Jakob, begreep dat, en wij moeten een geloof hebben dat vergelijkbaar is met dat van Leah.

Voor verdere voorbeelden van vrouwen van het geloof, lees de andere artikelen in deze sectie over de “Vrouwen van het Geloof.”

Over de auteur

John Foster

John Foster

John Foster groeide op in de omgeving van Chicago, Illinois, en begon in 1958 met zijn ouders de Kerk van God te bezoeken.

Volgende lezing

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *